Undying Princess {[EDITING]}

#29 (Long lost daughter)

Juliana's POV

Pareho na kaming andito sa loob ng isang restaurant. Actually may pagka bar style din eh, but whatever!

"what do you want?" he asked pagkaupong pagkaupo namin. "food" mataray at cold kong sabi. Nakakainis naman kasi yung tanong nya! ano ba sa tingin nya gusto ko dito? eh kaya nga kami andito kasi gutom na ko!

He sighed tapos sya na yung um-order. Sinabi ko naman sakanya, wag nyang iinisin ang isang juliana rivero. Atsaka bago pa naging kami alam nya na ang ugali ko. Ngayon nalang sya naglalakas loob dahil may karapatan na sya tss! this is what I don't like in relationship!

"about earlier—"

"oh! shut up!"

"but—"

"will you shut up or I'll be the who will shut up and will not talk to you anymore!" pagbabanta ko at nanahimik naman sya. I don't want to open that fvck topic.

Maya maya pa, dumating na yung order namin. Tahimik lang kami parehong kumakain hanggang sa matapos kami walang imikan, komportable naman ako sa katahimikan at masasabi kong mas gusto ko pag tahimik.

Tumayo na ko at naglakad na, naramdaman kong nakasunod lang sya sakin. At nakarinig nanaman ako ng mga bulung bulungan. What the fvck! hindi ba sila tinuruan kung pano bumulong ng tama?! Kaya nga bulong eh! kasi hindi naririnig, pero sila, kung bumulong, rinig na rinig. What the fvck?! Just what the fvck! -_-

Malapit lang yung restaurant na pinagkainan namin dun sa hotel kaya naman nilakad ko nalang— I mean namin pala -_-

Pagkarating namin sa loob ng kwarto, nahiga na agad ako sa kama and I close my eyes. Kahit malapit lang yung restaurant nakakapagod parin, plus the fact na nabusog talaga ako kanina

"juliana" narinig kong tawag sakin ni jerico pero hindi ako tumingin o kumibo manlang. Bahala sya dyan, wala akong pake sakanya kahit mambabae sya— wait! hindi yan! I mean, wala akong pake kahit kausapin nya yung sarili nya!, yan yun!

"I know that you're awake" mahinahon nyang sabi at naramdaman ko ang pag upo nya sa dulo ng kama

'How could you know? duh?!' I thought

"Kakarating lang natin dito sa room kaya alam kong gising ka pa, hindi ka kagad makakatulog dahil sa inis mo sakin"

'Buti alam mo! aish!' I thought

"yeah, alam ko yun, kaya sorry na! Hindi ko kayang hindi ka kausapin, I missed you hon"

Napamulat agad ako. W-wait! pano nya nalaman yung masa isip ko? Mind reader na sya? kelan pa?

"Hindi ako mind reader, I just can see how annoyed you are until now"

Namilog na talaga yung mata ko. Wow huh?! hindi sya mind reader ng lagay na yan, geh fine! kung dyan sya masaya eh! makatulog na nga! Pumikit ulit ako at nagtalukbong na ng kumot. I heared him sighed agaib at humiga rin sya sa tabi ko sabay yakap sakin.

Papalag pa sana ako pero, ano? pakipot pa ba ko? syempre hindi na, haha hinayaan ko nalang sya. Inantok naman agad ako kaya ayun parehas na kaming nakatulog

Jonah's POV

"Samantha Manse the daughter of Mr. Arfelio Manse and Mrs. Randia Manse. They owned the Manse corporation at sila rin ang kakampo or should I say ka-partner ng mga Aramis pagdating sa negosyo at grupo sa mafia world...." sabi ni stephen, bibabasa nya kasi yung nakalap na impormasyon tungkol kay samantha. Although alam na namin kung sino sya, matagal na panahon na syang nawala at ngayon, kalaban na sila