Lucretia

21.Bölüm/ İç hesaplaşma...

Dip not: Bu hikayeyi beğenirseniz ikinci fantastik kitabım KUTSANMIŞ EVLİLİKLER'i öneririm :) MlsSmy
Not: ne kadar oldu uzun mu kısa mı bilmem kelime sayısını göremiyorum :) siz değerli okuyucularımın birine verdiğim söz için yazdım bu bölümü önceki bölüm kısa olduğundan şikayetçiydi... :))) Bende is yerinde elimden geldiğince yazdım umarım beğenirsiniz... Ve Benim sizi dikkate aldigim gibi sizde beni dikkate alirsiniz.... Yorumların azlığından şikayetciyim efendim :)) Lütfen benimle ilgilenin .... MlsSmy muck muck ....

////Gardeel/////

Lucretia .... o artik benim Luci'm değildi. Kaybolmuşluk bu olsa gerek milyonlarca yıl yaşamış bütün yaşamı mı tek bir umuda başlamıştım. Aşık olduğum kadına kavuşmak... Milyarlarca ilk öpücük gibi yeniden yeniden bulmak... Ve şimdi herşeyini kaybetmiş birinden farkım yoktu..

Hiçliğin ortasında değildim hayır hiçlik bendim...

O ruhu bir daha görememek .... yutkunmamı engelleyen bir yumru oturdu boğazında. Yanı basımda ki bana oldukça yabancı gelen bedene baktım.

Diğer insanlardan ne farkı vardı ki.. Bu beden için mi tanrıya sırt dönmüş cennetten bu cehenneme kaçmıştım ...
Hayır!!
Bütün fedakarlığı o bir daha göremeyeceğim ruh için yapmıştım... benim aşkım ölmüştü... gerçekte olmasa da artık sonsuza denk benim için bir ölüydü...

Şimdi tek yapmam gereken yanlışımı doğruya çevirmek...
Tanrının beni affetmesini dilemek...
Gözlerimin o ruhtan başka birşey görmediğini bu günahımın kefaletini ödeyeceğimi söylemek....

Evet evet bunu yapmak en doğrusu olacaktı....

Onu o kulübede bırakarak baş meleği çağırmak için dışarı çıktım kollarımı birleştirip adını haykırdım 'Samuel!!'
başta bağrına cevap gelmeyince bu sefer bir daha bağırdım.
'Samuel!'
yer titremiş gökyüzü bir nebze kararmıştı ama hala yanıt gelmemişti.

Bu sefer gücümü kullandım.. ' Ben Cennetten kendi rızasıyla ayrılan Uç büyük melekten Michel'in sağ kolu sana emrediyorum Samuel çağrıma yanıt ver!'

Gök yüzü yerle arasında bir hortum oluştu. Beyaz nurlar kar gibi gök yüzünden yağarken ışıklar içinde o belirdi.
Samuel!

Baş melek kaşlarını çatmış gök mavisi
gözleri Gardeel'e bakıyordu..

'Seni isyankar! Bana emir vermekte nereden çıktı.'

Gardeel baş meleğin öfkesinden zıt bir şekilde muzipce güldü. 'Hadi ama Samuel ben en sevdiğin askerindim...'

Samuel saman sarısı kaşlarını çatıp eskiden hem en iyi dostu hemde en iyi askerine baktı. O gittiğinde iki kez terkedilmiş gibi hissetmişti. Kendilerine tercih ettiği o ruhu merak etmiş sonunda onda diğer ruhlardan farklı olan şeyi görmüştü...
O ruh deli gibi aşıktı bu meleğe aşkı öyle derindeydi özüne etki etmiş renk değiştirmiş tuhaf bir aura sarmalında dönüşmüştü... Gardeel'in aşık olduğu şeye...

'Sen eskiden cennetin en iyi askeriydin.. Onurlu bir azledici!'
Gardeel bu gerçekten rahatsız olmuş gibi yerinde kıpırdandı..

'Ben cenneti terk ettimde bir ruh koruyucuydum yeni doğan bebekleri koruyan bir ruh.'  dedi.

Bas melek öfkeyle bağırdı 'cezalıydın!'
Gardeel'in yanında belirip üzerine yürüdü.
'sen ne yaptın görevini kötüye kullandın. Bizi hiçe sayıp korumakla görevlendirildiğin ruhu kaçırdın.'

'Ailesini katlettiniz! onu öldürecektiniz!'

'Aşık olmuştun!' diye bağırdı aynı sertlikte baş melek.

'Dengeyi bozuyordun!' derken yumuşamıştı sesi... Gözleri dolunca konuyu değiştirmek istedi.
'Bunlar geçmiş konular şimdi beni neden çağırdığını söyle!'

Gardeel de durgunlaşmış hüzünle baktı baş meleğe 'geri dönmek istiyorum'

Samuel bir çok neden bekliyordu buraya çağırılmasında ama bunu değil. Belki yardım belki azledicileri geri cekmesini ama bunu değil... Şaşkınlıkla 'peki Lucretia? o ruh ?' dedi.

Gardeel dolmuş kurşuni gözlerini Samuel'e dikti. ' öldü' dedi bütün kırgınlığıyla. Ağlamak istiyordu şimdi burada dostunun yanında ama sıktı kendisini... Samuel şaşkınlıkla 'Nasıl? Ama ölüm vakti gelmedi?'

Gardeel durumu açıklamak adına ' ruhu .. onu artık göremiyorum...'

İşte şimdi anlamıştı Azlediciler onu yakaladığı bir sıra ruhları görememesi için iç gözüne mil çekmişti.

Oda hüzünlendi arkadaşına... Uğruna erşeyini bıraktığı ruhta yok olmuştu...

'Anladım' dedi söyleyecek onca şey arasında söylemek için bunu seçmişti.

İçinden kendine kızsa da bunu belli etmek istemedi.

'işte kardeşim bu cehennemde kalabilmem için tek sebebimde yok olduğuna göre ben geri dönmek istiyorum günahlarımın kefaletini ödeyeceğim tabi.'

Samuel biraz düşündükten sonra arkadaşının yakışıklı yüzünü inceledi. 'Kefaletin ancak kızın senin için insani varlığını isteyerek son buldurması olabilir' dedi. Sözleri arkadaşında hiç bir etki bırakmamıştı... Kızın ruhunu göremesede onu bi anda bu kadar çabuk silmesine kendi bile şaşıyordu... Ama onu hayrete düşüren Gardeel'in sözleri oldu.

Gardeel sanki doğal bir şey istemiş gibi

'Tamam Kabul'
dedi hiç bir duygu belirtisi göstermeden...