Lucretia

13.вölüɱ:/Gardeel

 Dip not: Bu hikayeyi beğenirseniz ikinci fantastik kitabım KUTSANMIŞ EVLİLİKLER'i öneririm :) MlsSmy

Dabria elleri kelepçeli halde yatağa öylece uzanmış yatıyordu. Bakır saçları yatağa yayılmış gözleri yaşlarla ıslanırken 'Bırak yalvarırım istemiyorum' dedi. Eğer onunla birlikte olursa bakireliği ortaya çıkacaktı ve asıl gerçek en başından beri aklına gelmeyen sonuçlar... Bedel olmadığını öğrenecekti. Ortada bir bedel yoktu. Tekrar hıçkırdı bu yaptıkları yanlıştı.

Kirlenmek istemiyordu. Hemde bir günahkarın elinde...

Aklı nerdeydi bilmiyordu kısacık bir an zevkin ve boşvermişliğin onu ele geçirmesine izin verdi. Çok kısacık bir an ve bunun sonuçları... Tekrar tekrar hıçkırdı.

Kharon gözleri zevkle parlarken fısıldadı. 'Evet böyle güzelim şeytanın özü sadistliktir... Zevk aldığı şeyse şuan gördükleri...'

Göz yaşları yalvarışlar ve yıkılmışlık bunlar bir günahkarın dinlediği en güzel müzikaldi.

'Şimdi zevke gelmem için çığlık at güzelim... Merak etme güzel  bir büyünün içindeyiz seslerimizi sadece biz duyabiliriz...'

Bu şeytan duvarlara yaptığı ses geçirmeyen büyüden mi bahediyordu? işaret parmağını çıplak göbeğinin üzerine koyup tırnağını bastırdı. Sivrileşen tırnak ince bir çizgi oluşturdu... İnce kırmızı bir çizgi.

'Kan arzularımızı kamçılar' dedi tırnağı göbeğinin üzerinde ki deride ardında incecik kırmızı bir çizgi bırakarak venüsüne doğru kaydı...

'Ve en tatlı şey bunun tadı'  O Bıraktığı ince kan çizgisini yalarken Dep zevkle hafifce titredi. Bundan nefret etmişki zevk aldığı içinse kendinden.

*************************************************************

Ordaydı ama orda değilmiş gibi ... Boşluk etrafını sararken simsiyah karanlıkta ilk Lacivert gözleri gördü ardından kendisini beş yaşında köpeğiyle evin önünde oynarken buldu. Bu sefer annesine özlemle baktı. Koşup sarılmak istedi fakat hareket edemedi. İsteği dışında bedeni göl kenarına doğru koşarken kendine ait olmadığını düşündüğü sesi duydu incecik bir çocuğa aitti ve iradesi dışında bağırmıştı.

'Lilo!' Küçük köpeğini gördü koşarak ondan uzaklaşıyordu alışkın olduğu yere doğru koşuyordu, göl kenarına.

Annesinin sesini duydu 'Fazla uzaklaşma!' diyordu. 

'Tamam!' diye bağırdı yine o ince ses. İçinde ki aceleciliğe ve neşeye anlam veremeden koştu. 'Getir onu buraya oğlum!'

Köpek ondan zıt bir yere hareket edip dev bir ağacın önünde durdu. Ağacın hemen ardından hapsolduğu küçük beden de ki kızı heycanlandıran biri çıktı. Küçük beden kendinden bağımsız halde çığlık atarak adamın kucağına doğru koştu. 

Lacivert gözleri nerede görse tanırdı. Ona o kadar benziyordu ki... Kharon demek istedi lakin dudaklarından çıkan kelimeler bambaşkaydı.

'Nerede kaldın?'

Yakışıklı adam o çok tanıdık gelen ama hiçte ona benzemeyen Lacivert gözlerini gülümserken kıstı.

'Geldim aşkım geldim' dedi gülümseyerek.

Küçük kollar adamın boynunu sarıp elleri birbirine kenetlenirken. 'Hiç gitmesen' diye yakındı minik beden 'Hep kalsan' sonra adamın yanağına küçük bir öpücük kondurup devam etti 'Benimle uyumana izin verrim'