My Secret Affair With The CEO

Chapter 34

Warning : Subject for major editing.
          Un-reviewed

Maraming Typo-Error, wrong grammar and mis-spelled words. So kung masyado kayong perfectionist huwag na kayong magbasa.

Hehehe. 😅
Enjoy reading !

--------

" Isabelle, dito kana sa frontseat. Opps. Huwag kang mag-assume ha. " napanganga ako sa sinabi niya. Isinara ko nalang ulit yung pinto at lumipat sa harap.  " Baka lang kasi mapagkamalan akong driver mo nakakahiya naman sayo. " nakangising dagdag niya.

Ang sarap batukan nitong kumag na to ! I swear. Ako mag-a-assume ? Hah ! Feeling niya naman. Hindi pa ako nababaliw, katulad niya.

" Mukha ka naman talagang driver ko e. "

" Sa gwapo kong to ? Tch. " nagpa-pogi sign pa siya. " Inaalala lang kita baka kasi biglang ma-develop ka sakin, tch. masasaktan kalang. Kaya sinasabi ko na habang maaga pa na may nakabihag na sa puso ko. So wala kanang chance. "

Sinamaan ko lang siya nang tingin. " Whatever ! " at pumasok na ako sa sasakyan niya.

Tch. Pasalamat siya at bayad niya itong lakad namin. Kung hindi naku.. di ko pagtityagaan yang ugali niya. Sobrang hangin niya talaga sumasakit ang ulo ko. Nag-uumapaw ang self confidence niya ! Tch. Pagbigyan nalang ng chance baka pa magbigti.

Nilingon niya ako, " May dadaanan muna tayo bago dumiretso sa Tagaytay. "

" Bakit, magbi-bitbit ka pa ng back-up ? Dinadaga ka 'no kaya magsasama ka nang iba para may moral support ka. " nang-aasar na sabi ko.

Hindi niya ako pinansin. Hmmp. Halata naman na kinakabahan talaga siya.

" Bahala ka, basta siguraduhin mo lang na hindi tayo uumagahin dun. Kung hindi tatapyasan kita ng balls. " pinandilatan ko siya.

" Tch. Relax makakabalik tayo agad. Just feel and enjoy the moment, minsan ka lang may makakasama na kasing gwapo ko sa biyahe. Kaya cool kalang diyan. " kumindat pa siya.

Umirap nalang ako. Grabe ! Ipapa-salvage ko na talaga tong lalaking to.

Nagsimula na kaming bumiyahe. Papunta nga pala kami sa Tagaytay. Ewan ko ba sa kumag na kasama ko kung bakit ang layu-layo nang pupuntahan namin. Basta ang sabi lang niya kanina dun daw nagtatago yung babaeng nang-iwan sa kanya. Akalain mo yun ?

Haha. Gusto kong nagbunyi ! Tch. Sa wakas nakahanap narin siya nang katapat. Buti nga sa kanya, sana hindi na siya balikan nung babaeng sadya namin dun.

Anyways, nagtataka ba kayo kung bakit kami magkasama ? Ganito kasi yun.

*FlashBack*
Two hours ago..

" I need to get her back, Dude. " nakakainis na boses ni Jules ang narinig ko pagkapasok ko sa opisina ni Lander.

" Fvck Dude ! Ikaw ba yan ? " Natatawang sabi ni Lander. " Haha. Ang sagwang tingnan, hindi bagay sayo ang maging korni ! "

" Shut-up fvcker ! "

" Hep ! Awat muna. " I interrupted them.

" Finally, you're here. " akmang tatayo sana si Jules para yakapin ako, pero hinablot siya sa braso ni Lander.

" Possessive much ? " nang-aasar na sabi niya.

" Possessive your a** ! " sinamaan siya nito ng tingin.

" Seriously ? " Umikot ang mata ko sa kanila. Lumapit ako at naupo sa couch na katapat ng upuan nilang dalawa.
" Mamaya na nga 'yang Bromance niyo. Okay ? " tumingin ako kay Jules.
" Ano ba kasi iyong nangyari at isinasali mo ako diyan sa kalokohan mo ha, Jules ? " pinaningkitan ko siya.