"Sure." Namangha naman si Zayelee sa sarili dahil hindi man lang siya nag-stutter kahit na ang totoo ay sobra-sobra na ang kaba na nararamdaman niya. Damn it! Bakit ba ako kinakabahan pag kaharap ko ang isang to?! Hindi naman ako ganito kahit noon pa man eh. Nakakainis naman! Zayelee thought to herself. Siguro kailangan niya itong sabihin kay Saige. Baka naman may alam 'yun.
Hindi na hinintay pa ni Zayelee ang binata para hindi nito mapansin ang kanina pa niyang kaba na nararamdaman. Pakiramdam niya kasi ay sa sobrang lakas nito ay maririnig ito ni Pierce. Kailangan ko na bang magpa-check up sa doctor? Baka naman may sakit na ako sa puso at wala akong kaalam-alam?! Nag-panic naman ang kaloob-looban ni Zayelee sa mga naiisip niya. Maybe she'll consider this dahil ayaw niya pang mamatay ng maaga!
"Are you okay?" napatalon si Zayelee sa tanong ni Pierce na ngayon ay kasabay na siyang naglalakad.
"Yeah!" mukhang napalakas yata ang boses niya dahil napatingin ang iilang tao sa kanya. "I mean, may naisip lang ako."
"Sorry if I scared you. You enjoying it here? Eh ang foods?" nakatayo na sila ngayon sa mahaba-habang pila ng mga tao na gusto ring bumili ng maiinom. Talaga namang sikat ang lugar na ito dahil mukhang matatagalan pa sila sa pagpila. Kung minamalas ka nga naman.
"Yes I do. This place is like, heaven on earth. And yeah, the foods are great. Ikaw, you like it here?" wow, nassurprise na si Zayelee sa kakayahan niyang i-peke ang confidence! Fake it till you make it ika nga nila.
"Hmm true. I'm not big on seafoods but this place can be an exception." He replied saka umusod ng kaunti sa harapan dahil nag-uumpisa ng gumalaw ang pila.
"Hey, uhm... I'm sorry about the other day. I... accept your friendship." She awkwardly said at tinignan ang binata. He looked at her and smiled for the first time! Akala niya ay magiging masungit ito sa kanya dahil ilang beses niya na ring tinarayan ito.
"Really? You're not kidding me?" he asked and looked the other way. Zayelee couldn't help but to smile back at his reaction. For a minute there, nag-iba ang look ng binata. Parang nagmukha siyang mas bata sa actual na edad niya! Ilang taon na nga ba siya? tanong ng dalaga sa sarili.
"No. I'm serious!"
"Okay then. Friends." He smiled and shook hands with her. Bigla na namang kinabahan si Zayelee sa ginawa ng binata but she accepted it anyway. She definitely needs to see their family doctor! Ayaw na ayaw niyang maulit ang nangyari sa kanyang ama sa kanila. Maybe she'll ask Jace and Blaise to join her too.
"Friends." She replied and smiled at him. Be still my heart. Malapit na kitang ipa-check up!
"I thought you'd ignore my offering forever." He joked which made her giggle. Shit, that sounded like a schoolgirl's giggle, na pag nagbiro ang kanyang crush pero hindi naman nakakatawa but for the sake of him being your crush, mapipilitan ka nalang talagang tumawa!
"Naaah, I was just thinking about it seeing as you hit me with a volleyball bago ko pa ma-enjoy ang isla." She decided to tease him. Mukhang wala namang mawawala sa kanya pag sasakyan niya ang trip nito eh. Kahit ngayon lang.
"It was Medina's fault!" tugon ng binata saka siya nginusuang lumapit na sa unahan. Zayelee didn't realise that it's their turn to buy their drinks now. Maayos-ayos naman pala itong kausap ngunit syempre, kailangan niya pa ring mag-ingat, maging sa kahit sino mang lalake siya mapalapit. Mahirap na.
"Hello hija! Ano gusto niyong drinks?" tanong ng matandang babae na nakangiti sa kanilang dalawa. Sa tantya ni Zayelee ay mukhang nasa kalagitnaan ito ng kanyang 60's.
BINABASA MO ANG
Sad to Belong
RomanceWhen Zayelee Harris' father died, her world came crashing down. He was her confidant, her king and her best friend. She looked up to him more than anything else. She was feeling alone, lost and had no idea where to begin and pick up the pieces. Hind...