Lise

Bölüm 9

Baekhyun ve Kris... Kardeşler... Onlar üvey kardeş... Tüm gün öylece düşünmüştüm. Kris ise keyifle televizyon izlemişti.

"Peki neden Baekhyun dün evde değildi?" diye sordum bu sefer. Yaklaşık beş saattir sürekli tırnaklarımı kemiriyor ve sorular soruyordum.

"Kaç defa dedim yoo jung? Çün-kü ba-ek-hyun dün ge-ce ha-la-sın-da kal-dı."

Oflayarak ona baktım. Hala daha anlam veremiyordum olanlara. Rüya gibiydi. Ya da kabus.

"O zaman neden..." Başka soracak sorum kalmamıştı ki. Ne sorabilirdim? Sadece kendimi düşünmeliydim artık. Sevgilim olduğunu iddia eden çocuk bugün bu eve gelecekti ve beni görecekti. Ona ne cevap verecektim?

"Ben geldim anne."

Baekhyun'un sesini duyduğumda kalbim yerinden çıkacaktı. Korkuyordum istemsizce.
Ayağa kalktım. Ceketini çıkarma sesini duyuyordum. Yerime oturdum ve yüzümü kendime çektiğim dizine gömdüm.

"Mer- Bu da kim?"

Baekhyun içeriye adımını atar atmaz beni fark etmişti.

"Bilmem. Kendin bak."

"Bana düzgün cevap ver Kris. Seninle kavga edecek modumda değilim."

"Bana merhaba diyecektin."

Kris in kavga çıkarmak için uğraştığı ortadaydı.

"Demeyecektim. Annem burada sandım."

"Ama dedin."

"Kris! Ayrıca sen! Kafanı kaldırsana."

Kaldırmamıştım. Korkuyordum. Titriyordum.

"Ne zamandan beri eve kız atmaya başladın sen? Ayrıca neden so hyun 'un kıyafetlerini giyiyor? Her kıza giydiriyor musun yoksa? Yoksa ben evde yokken mi-"

"Merhaba Baekhyun." dedim başımı dizimden ayırarak. Ağzı bir karış havada bana bakan Baekhyun büyük bir şaşkınlık yaşıyordu.

***
Ona her şeyi anlattığımda sadece "tamam" demekle yetinmişti.

"Benim odamda yatsaydın bari." dedi hala bana kırgın olduğu belliydi.

"Bilmiyordum. Yani seninle Kris'i."

"Anladım. Neyse bugün benim odamda yatarsın."

Onu başımla onayladım. Hala ne olduğumuzu bilmiyordum. Aramızdaki ilişkiyi bilmiyordum. İlişkinin adını bilmiyordum.

"Baekhyun?"

"Hmm?"

"Geçen gün dediklerin. Yani Kris ve arkadaşlarına söylediklerin. Neden böyle bir şey yaptın?"

Gözlerimin içine bakıyordu. Mutfak masasının bu kadar romantik olacağını bilemezdim.

"Çünkü istiyorum. Sanırım seninle olmak istiyorum. Seni merak ediyorum. Öğrenmek istiyorum."

Ona baktım. Bu kadar yakışıklı birisinin bana bu sözleri sarf etmesi beni çok mutlu etmişti. Ama duygularım? Bilmiyordum. Bir defa bile aşık olmamıştım. Ama sevgiye aç birisiydim. Annemin sevgisi yoktu artık ve babam... Olmayacaktı. Sadece sevilmek ve sevebilmek, güvenmek istiyordum.

"Bende merak ediyorum." dedim zor çıkan sesimle.

"O zaman... Yani o zaman öyleyiz." dedi utanarak ve narin parmaklarımı parmaklarımın arasına geçirerek ellerimizi kenetledi. Gülümsedim ona.

"Öyleyiz."

**
Baekhyun'un babası çok komik bir adamdı. Benim gelişimle mutlu olmuş "bu eve de bir başka neşe gerekiyordu zaten. Baekhyun ve Kris çok gergin." demişti.