Lise

Bölüm 6

Yaklaşık yarım saattir okula en yakın olan parkta yürüyorduk ve hislerim fazlasıyla yoğunlaşmıştı. Sanki Baekhyun'u senelerdir tanıyormuş gibiydim.

"Ee yoo jung? Biraz da sen kendinden bahsedebilirsin bence."

Yarım ay şeklini alan parlak gözlerine baktım. Boğazımda atan kalbim yavaşlamak nedir bilmiyor,aksine daha da hızlanıyordu.

"Neyi anlatmamı istersin?"

"Imm? Eski okulun, arkadaşların, erkek arkadaşın, ailen. Öyle işte."

Kurduğu cümlenin içerisine erkek arkadaşın kelimesini koyması çok zekice bir şeydi. Gülmemek için dudağımı ısırdım.

"Imm eski okulumda çok fazla arkadaşım vardı. Ama daha sonra onlardan uzaklaştım. Daha doğrusu uzaklaşmaya zorunlu bırakıldım."

"Neden?" dedi birden beni keserek endişeli sesiyle.

"Annem vefat etti. Ve-"

"Çok üzgünüm. Bilmiyordum. Anlatmak istemezsen anlarım."

Elimle hayır yaparak devam ettim.

"Ve babam annemin ölümünden hemen sonra başka bir kadınla evlendi. Üvey annem sanırım beni fazla zorladı."

"Üzgünüm. Cidden sana hatırlatmak istememiştim."

Baekhyun'a gülümsedim.

"Sorun değil. Sadece sana anlatmak bana huzur verdi."

Gözlerindeki parlaklık tüm vücudumun kasılmasına sebep oluyordu.

"Ee peki erkek arkadaşın?"

Baekhyun'a bakarak konuşan ben bu sefer karşıma bakarak ilerlemiştim.

"Yok."

"Yok mu?"

Ona baktım. Yüzünün kızarmış olması çok tatlıydı.

"Hayır. Yok. Olmadı da."

Onun kızaran yüzünü fark edeceğimi düşündüğü için olsa gerek paniklemişti.

"Al" dedi cebinden telefonunu çıkararak.

Elime aldığım iPhone 6s e baktım bir süre. Ben ne yapacaktım onun telefonunu?

"Numaranı bilmiyorum." dediğinde içimdeki kıpırtılar daha da artmıştı.

"Aaaa. Evet." Numaramı yazdım ve ondan kendimi çaldırarak onun numarasını da kaydettim.

Okulun yakınlarına geldiğimizde yutkundum. Çünkü okul girişinde Kris ve onun takıldığı grup vardı. Baekhyun'a sataşmalarını istemezdim .

Tam onlarla aramızda yaklaşık üç metre kadar kaldığında grubun lideri sandığım esmer

"Ooo Baekhyun bey. Kıskandım doğrusu." demiş ve tüm hücrelerimin korkudan gerilmesini sağlamıştı.

Baekhyun onu duymazdan gelerek birkaç adım attığında Kris'in o soğuk sesini duymuştuk.

"So Hyun u unuttun sanırım. Yenisi de güzelmiş."

Baekhyun olduğu yerden birden arkasına dönmüş ve sinirden köpüren gözlerini Kris'e dikmişti.

"Doğru konuş benimle!"

Baekhyun'un söyledikleriyle gruptaki herkes kahkaha atmıştı ve Kris bize aramızda bir metre kadar mesafe kalana kadar yaklaşmıştı.

"Konuşmazsam ne olur?"

Baekhyun cevap vermeyince Kris devam etmişti.

"Bu sürtükle olmayı düşünmüyorsun herhalde değil mi Baekhyun?"

Bana sürtük demişti. İçimde oluşan hislere anlam veremiyordum. Ben onun için sınıfı karşıma almaya hazırken o bana sürtük demişti.
Hayal kırıklığını dibine kadar yaşıyordum.

"Ben sürtük-"

"O sürtük değil!"

Baekhyun'un kükremesi beni susturmuştu. Gözümden düşmemesi için tuttuğum göz yaşlarım zorluyordum.

Kris bana baktı uzun süre. Onun gözünde anlayamadığım bir şeyler vardı. Benden nefret​ ediyor gibiydi.

"Kris?" dedim. "Neden arkadaşlarına böyle yapıyorsun?"

Sanki bu cümleyi söyleyeceğimi biliyor gibi anında cevap vermişti.

"Onunla takılıyorsun. Benim arkadaşım olamazsın."

Bir Baekhyun a birde Kris e bakıyordum. İkiside tam şu anda bir tercih yapmamı istiyorlardı. Doğru ve kesin bir tercih.

"Evet?" dedi baekhyun. "Kimi seçiyorsun?"

Onun bile bu kadar ileri gideceğini düşünmüyordum. Korkuyordum şu anda. Fazlasıyla rahatsız hissediyordum.

"Ben... Sanırım ben..."
Lanet düşüncelerim yarış içerisindeydi. Kimi seçecektim şimdi ben?

"Evet? " Dedi Kris. "Sevgilini mi seçeceksin yoksa sınıfta atıp tuttuğun arkadaşını mı?"

Kris'in sözleriyle ona baktım. Biz sevgili değiliz açıklamasını yapmak için dudaklarımı ayırmıştım ki Baekhyun yine beni bölmüştü.

"Evet yoo jung? Sevgilini mi ,yoksa sevilmeyenler grubunu mu seçeceksin?''