Lise

Bölüm 18

(Yoo jung)

Bir hafta geçmişti ve çok mutluydum.
Baekhyun ve Kris barışması beni uzun zamandır mutlu eden tek olaydı. Eskisi kadar can ciğer değillerdi ama artık birbirleriyle tatlı tatlı atışıyorlar ve birbirleriyle komik bir şekilde uğraşıyorlardı. Birbirlerini kırmıyorlardı en azından. Birbirlerinin acısını anlıyorlardı.

Sae-ron ve jongin ise çıkıyorlardı. Sae-ron sürekli ağzı kulaklarında geziyordu ve yemek masasında sürekli jonginle bakışmaları beni bıktırıyordu.

Kris ve ben... Biz hala aynıydık işte. Aramızda hiçbir ilerleme olmamıştı ve hala daha belirsizlik içerisinde yaşıyorduk.

Baekhyun ve ben... Kesinlikle onun beni her an dinlemesi, bana destek olması harika bir şeydi. Onun yanında utanmıyordum. Kendim olabilme imkanı sunuyordu bana. Onun her zaman beklediğim en iyi arkadaşlarımdan birisi olması için çok çabalayabilirdim.

Sınıf ve ben...Kesinlikle bana karşı düşmandı herkes. Kris'in hala daha katil olduğunu düşünüyorlardı ve benim bir fahişe. Hem Kris'i hemde Baekhyun'u ayartan, ikisiylede birlikte olan birisiydim onların gözünde. Ama kimse kyung gibi yüzüme vurmuyordu. Kyung her seferinde bana laf sokuyor, sürekli beni küçümsüyordu. Onunla uğraşmak istemiyordum. Dahası benim için ne düşündüğünü umursamıyordum.

"Yoo jung! Jongin benim için pasta almış. Çok büyük. Birlikte yiyelim."

En arka sırada kendi kendime müzik dinlerken Sae-ron elindeki pasta kutusu ile bana koşmuştu bağırarak. Yan sıramda uyuyan Kris homurdanırken, Baekhyun'da yavaşça gözlerini aralamış ve pasta kutusunu görür görmez tamamıyla uyanmıştı.

"Bende isterim." dedi hemen yanımıza gelip. Sae-ron bir önümde oturduğu için sorun yoktu ama Baekhyun ayakta kalacaktı. Bu yüzden yana kaydığımda Kris ateş püsküren gözlerini sonuna kadar açmıştı.

Baekhyun yanıma oturduğunda Kris'e gözükmek istemiyor gibi yapıp,benim koluma yapışmıştı.

"Görüyorum Baekhyun. Küçüksün ama ben büyüğüm."

Kris'in boyundan dolayı ego kasan tavırlarına Baekhyun kolumdan ayrılarak ve hıhlayarak tepki göstermişti.

"Pasta yiyeceğiz Kris. Sorun yok. Sende seversin." dedi Sae-ron alttan alarak.

Kris az önceki sinirini yatıştırırken, küçük bir tebessüm etti ve "tamam. Yiyelim bakalım Jongin pastasından." dedi.

Ağzıma kocaman bir lokma soktuğumda ben hariç herkes memnuniyetsizdi.

"Jung yaaa! Hepsini batırdın pastanın!" dedi komik bir şekilde Baekhyun ve kollarını küçük bir çocuk gibi birbirine doladı.

"Şimdi teneffüs bitecek ve bunları ben temizlemek zorunda değilim." dedi sae-ron.

"Ne varmış benim yiyişimde? Darılırım bak." dedim gülerek.

Kris hafifçe gülmüş ve elindeki peçeteyle sert bir şekilde ağzımı silmişti.
"Pis yedin yoo jung. Çok pis yedin. Ama öğrenmiş olduk. Pasta görünce sen sen olmuyormuşsun."

Kris'e onu takmıyormuşum gibi göz devirdim ve herkesin gülmesine sebep olmuştum.

"Şey." dedi başucumuza gelen Kyung. Suç işlemiş ve annesinden özür dilemek isteyen bir çocuk gibiydi. Ellerini önünde bağlamıştı ve parmaklarıyla oynuyordu. Göz temasından kesinlikle kaçınıyordu.

"Ne?" dedi sert bir şekilde sae-ron.

Yerdeki bakışlarını bana çevirdi.

"Yoo jung. Seni sevmiyorum ama-"