Lise

Bölüm 39

~Bir yıl sonra~

(Yoo jung)

Bugün mezuniyetimiz vardı ve heyecanla erkenden kalmıştık. Sırayla banyoya girmiş, kendimizi hazırlamaya başlamıştık. Az sonra kuaföre gidecektik.

Kris'i aradım. İlk çalışta açmıştı.

"Heyooo!" dedi açar açmaz ve gülmemi sağladı.

"Günaydın. Hazırlanıyor musunuz?" dedim.

"Evet. Baekhyun ile az sonra çıkacağız. Sizide çıkışta alırız hep beraber otele geçeriz. Tamam mı?"

"Tamam. Dikkat et." diyerek telefonu kapadım.

Mezuniyetimiz bir otelin, bahçesinde olacaktı. Güzel bir organizasyon hazırlamışlardı. Müdürün kızı Kyung her şeyi, kız arkadaşıyla ayarlanmıştı. Yaklaşık üç ay önce tanıştığı sevgilisi o otelin sahibinin kızıydı. Kyung babasına lezbiyen olduğunu açıkladığında büyük bir tepki almamıştı. Kısacası mutlulardı.

Bir sene boyunca, ders çalışmayı en büyük hobilerimiz arasına almak zorundaydık. Kris, Baekhyun ve ben aynı üniversiteye gidebilmek için çok çaba harcamıştık ve şimdi hayallerimize ramak kalmıştı.
Her gece gördüğüm kabuslara kısa sürede alışmıştım. İçimdeki özlem geçmemişti ve arada durduk yere ağlamama sebep oluyordu. O zamanlarda Baekhyun ve Kris ile annemin mezarını ziyaret ediyorduk ve biraz olsun rahatlıyordum.

Maddi desteği, her zamanki gibi üvey annem, okula gönderdiği beyaz zarflarla karşılarken, Kris ve Baekhyun'un ailesi manevi desteğimi sağlıyordu.

Hana ile bayağı bir yakınlaşmıştık. Bir senedir Chanyeol'u görmüyor olmamız onu iyice unutmasını sağlamıştı ve artık kalbinde Baekhyun vardı. Ama ne yazık ki Baekhyun onu sadece arkadaş olarak görüyordu.

"Jonginde gelecek." dedi Ron ve yatağına çıkıp zıplamaya başladı.

"Veeee Sehun'da." dedi sene başında odamıza geçen so hyun ve o da kendi yatağında zıplamaya başladı.

Onların bu haline Hana ve ben gülmekle yetinmiştik.

"Xiumin, yixing ve Tao'da geliyor." dedi Hana parmaklarıyla sayarak.

Onlarla da çok iyi anlaşıyorduk. Luhan, sınıf tekrarı yaptığı için onlardan ayrı kalsada, bizimle de iyi anlaştığı için pek sıkıntısı olmamıştı.

"Kim yoo jung?" dedi odamıza giren, bir kız.

"Benim." diyerek ona yaklaştım.
Elinde uzattığı küçük kutuyu bana uzatmıştı.

"Bu sana gelmiş. Bizim odamıza bırakmışlar."

"Ah! Teşekkür ederim." diyerek onun elindeki kutuyu aldım ve yatağıma oturup açmaya başladım.

Kızlar hala daha yataklarında hoplayıp, zıplayarak sevinç gösterilerine devam ediyorlardı.

İçinden mavi bir zarf çıktığında içimdeki nedensiz korkuyu unutmaya çalışarak zarfı açtım.

"Merhaba güzel kardeşim."

Okuduğum ilk satırla, kalbime defalarca bıçak saplanıyor gibi hissetmiştim. Hızla koşarak tuvalete gittim ve kapımı kilitledim.
Klozetin kapağını kapatıp, üzerine oturduğumda, mektubu okumaya devam ettim.

"Merhaba güzel kardeşim. Bu mektubu sana 12.03.2016 tarihinde yazıyorum. Ama sana çok daha sonra ulaşacak. Belki bu mektup sana ulaştığında beni daha çok sevecek ve benimseyeceksin. Ya da benden nefret edersin belki de. Neyse... Sana açıklamam gereken şeyler var. Çok zor zamanlar geçireceğin için böyle bir şey yapmak istedim. Daha az acı çekmen için. Gerçek baban soo man benim amcam. Benden nefret ediyor ve beni öldürmek istiyordu. Bunu yapmasının tek sebebi erkek kardeşin kyungsoo. Oğlunu çok seviyor ve ona çok değer veriyor. Bende kyungsoo'yu çok seviyorum. Ama amcama küçük bir oyun oynamak istiyorum. Seni kardeşim yapmamın sebebi buydu. Sen benim kardeşim olacaksın ve tüm mal varlığım senin olacak. Amcam sinirden kudururken, aslında her şeyin öz kızına ait olduğunu bilmeyecek. Çok eğlenceli değil mi? Neyse. Kyungsoo'ya bu mektubu okuduğun zaman söylersin. Hatta birlikte de söyleyebiliriz. Ama amcam kesinlikle sinirden kudurmalı. Bu mektubu okuduğunda hemen beni ara ve tekrar lunaparka gidelim. Olur mu güzel kız kardeşim?
Seni seviyorum kim yoo jung..."