Lise

Bölüm 24

"Ne?" dedim fısıldayarak. Korku tüm bedenimi sarmıştı.
"Chanyeol? Kendine gel."

"Ah!" dedi söylediği şeyin farkına vararak ve benden uzaklaştı birkaç adım. "Üzgünüm. Sadece...Sadece birden söyledim."

Onun bu gelgitli hallerine alışmıştım.

"Tamam. " dedim derin bir nefes alarak."Şimdi çadırlarımıza gidip uyuyalım. Bizi merak etmesinler."

"Tamam." dedi. Düşünceliydi ve yaptığı şeyin pişmanlığını yaşıyordu.

"Gerçekten onunla öpüştün mü?" dedi karanlık yolda ilerlerken.

"Onu seviyorum." dedim Chanyeol'a bakmadan.

"Peki ben? Beni neden sevmedin?" dedi ses tonunu biraz yükselterek.

"Çünkü-"

"Çünkü sürekli sana kötü davranıyorum."

"Hayır." dedim olduğum yerde durarak. O da durmuş ve benden cevap bekliyordu.

"Çünkü sen benim en aciz hallerimi gördün. Hep korkak birisiyken gördün beni."

Anlamıyor gibi başını salladı.

"Chanyeol?" dedim yürümeye devam ederken. "Biliyor musun?"

"Neyi?"

"Aslında senden hoşlanmaya başlamıştım. Lise birdeyken. Ama sonra annem vefat etti ve zor zamanlar yaşadım. Birde herkes tarafından zorbalığa uğradım. Sen bile bana kötü davranmıştın."

"Yoo jung?" dedi ilk defa onunla bu kadar samimi konuşmuştum.
"Ben...Ben bilmiyordum. Bilseydim eğer... Çok üzgünüm."

"Bende çok üzgünüm Chanyeol. Ama neyi fark ettim biliyor musun?"

Güldü. "Yine neyi?"

"Sen farklısın. Sevgin ve nefretin farklı."

"Anlamadım."

"Yani seni gerçekten bu halinle sevebilecek birisiyle olmalısın."

"Hıh" dedi benim önüme geçerek. Kamp alanına gelmiştik bile.

"Beni bu halimle kabul edecek kimse yokki."

"Kör müsün?" dedim kaşlarımı çatarak. "Kim Hana seni ne kadar çok seviyor anlamadın mı?"

Ardımda şaşkın bir Chanyeol bırakıp, çadırıma girmiştim.

***
Ertesi sabah Ron'un çadırımıza girmesiyle ,so hyun ve ben uyanmıştık.

"Hadi. Kahvaltı yapacağız." dedi Ron bana gülümseyerek. So Hyun, özlediği arkadaşına bakıyordu pür dikkat.

"So Hyun'a da sorsana."dedim Ron'u dürtüp.

"Kendisi bilir." dedi omuz silkerek Ron.

"Sae-ron...Seni özledim."

So Hyun'un birden söylediği özledim kelimesiyle Ron'un gözleri dolmuştu.

"Artık özlemek istemiyorum. Beni en iyi sen anlarsın Ron. Başkaları için yaşamaktan yorulmuştum. Sehun'u ne kadar sevdiğimi en iyi sen biliyorsun. Hata yaptım biliyorum. Ama döndüm. Sizin için döndüm."

Ron birden,So Hyun'a sarıldığında sessizce çadırdan çıkmıştım. Onların konuşacak çok şeyi vardı.

"Hey! Günaydın." dedi Baekhyun bana yaklaşarak.

"Günaydın." dedim ona samimi bir şekilde gülümseyip ve yüzümü yıkamaya gittim.

***
"Babam bulmuş bir şeyler." dedi Kris kahvaltıda.