✓Evil's Bloody Revenge

Chapter 14

Sa mundong mapaglaro at puno ng kaguluhan, mahirap matukoy kung sino ang mga magiging kakampi at kalaban. Ang minsang itinuring na kakampi, siya pala ang kalabang sasaksakin ka pala ng matalim na kutsikyo mula sa likuran. Higit sa lahat, hindi ang saksak ng talim ng kutsilyo ang nagdudulot ng matinding sakit, kundi ang katotohanang ang minsang pinagkatiwalaan mo ay siya pala ang kalaban mo.

WALANG ibang nararamdaman ang killer ngayong, bukod sa mas matindi pang poot na parang isang apoy—tumutupok ito sa buong pagkatao niya. Masyado siyang minaliit noon at kinawawa; wala siyang nagawa para sa sarili niya.

Hinayaan niyang lamunin siya ng matinding galit dahil iyon ang nagbibigay ng lakas sa kaniya para ipaghiganti ang sarili na hindi niya nagawa noon.

"Pagbabayaran nila ito! Papatayin ko silang lahat, kasama ang taksil na guro! Kamatayan ang ipapataw ko sa kanila!" puno ng poot na wika niya habang hawak nang mahigpit ang kutsilyo.

Pilit namang kumakawala ang tatlo sa pagkakatali dahil hindi nila maiwasang masindak sa babae. Hindi nila lubos akalain na ang babaeng walang imik noon at hindi makalaban ay siyang salarin ngayon sa kalunos-lunos na pagpatay.

Napalunok si Chad nang binalingan sila ng tingin ng babae. Ang mga titig nito ay napakatalim—tumatagos hanggang sa kailaliman ng katawan ang takot na dulot ng kaniyang mga tingin.

"Maniwala ka, si Ma'am Kate iyon! Siya ang may pakana ng lahat ng pagkasira ng buhay mo!" saad ni Mark na tila ba hindi natatakot. Sa bagay, tanggap na niya ang kahihinatnan niya dahil sa mga ginawa niya noon.

Hinila niya ang kuwelyo ng damit ni Mark, at mas hinigpitan niya pa ito, dahilan para hindi makahinga si Mark. "Paano ako maniniwala sayo?!"

"D-Dahil ang tatay mo ang dahilan kung bakit naging miserable ang buhay niya noon!" tugon ni Mark kaya napabitaw ang babae.

Bahagya siyang napatahimik nang banggitin ni Mark ang tatay niya. Matagal nang pumanaw ang tatay niya dahil sa pamamaril, pitong taon na ang nakalilipas. Wala siyang ideya sa ipinaparatang ni Mark, ngunit may parte sa pagkatao niya na gusto niya itong paniwalaan.

"Kung gan'on bakit niya ako tinulungan noon?"

Sabik na sabik na ang killer na malaman ang dahilan ng guro. Subalit, may parte sa puso niya na tila ayaw malaman ang katotohanan dahil tiyak na masasaktan lang ulit siya sa malalaman niya.

"Para hindi halata na siya ang may pakana ng pagkasira ng buhay mo. Ang lahat ay kasama sa kaniyang plano, pati ang pagbabait-baitan niya sa'yo," pagpapaliwanag naman ni Jhun.

Nanikip ang dibdib niya sa mga salitang naririnig niya. Tila ba isang karayom ang bawat salita, at unti-unting bumabaon sa kaniyang puso. Iwinaksi niya na lang ang hinagpis, at ngumisi nang malawak.

"Kung gano'n sisimulan ko na ang laro!" dagundong ng kaniyang boses.

"A-Anong gagawin mo?" nanginginig na tanong ni Chad kaya napangisi siya.

Mas lalo siyang nasisiyahan sa tuwing nakikita ang takot sa mukha ng kaniyang mga binibiktima.

Kumuha siya sa sulok ng tatlong upuang bakal, at isa-isa niya silang pinaupo, at itinali nang mahigpit ang kanilang katawan sa upuan gamit ang matatabang tali. Nanatili namang malaya ang kanilang mga kamay, subalit hindi pa rin nila magawang makawala..

Pagkatapos n'on ay inilagay na niya sa harap nila ang lamesa kung saan nakapataong ang tatlong basong hindi gaanong malaki. Sa tabi naman ng bawat baso ay may isang matalim na blade.

"Simple lang naman ang gagawin niyo. Pipili kayo ng parte ng katawan niyong gusto niyong sugatan. Pagkatapos ay isahod niyo sa basong 'yan ang dugo, at paunahan kayo na mapuno 'yan. Kung sino ang mahuli, siya ang una kong papatayin," pagpapaliwanag niya sabay lapag ng kaniyang kutsilyo sa lamesa.