Heaven Hell Academy

F O U R T Y T H R E E

Justine POV

Hays! Bakit ako pa kasi ang pinadala dito. Hindi ko na sinabi kay Laine para namang may pake sya. Nasa private plan na ako na pag aari namin papuntang France. Remember that we own an Airport. I quickly opened my phone and click airplane mode and opened my WiFi.

*ting ting ting

Sunod sunod yung messages sakin mula sa imo.

From Tito:
     Anak magiingat ka ha? Papakasalan mo pa si Laine.

Natawa naman ako sa message ni Tito. Haha grabe para namang 50/50 na ang buhay ko pero sabagay parang ganon na nga.

From King Pres:
Make sure you'll come back home safe and sound. No wound, no breaks and no injured also come back home with that thing. Laine already know and she's getting paranoid now. Yiiee! May pakielam na sayo ang mahal mo. Congrats men!

Napa yes naman ako out of the blue. Magandang balita ito.

Calling Laine...

"Hello?"

"Hello?! Damn you! Umalis ka ng walang paalam? Fuck you! Alam mo bang paranoid na paranoid na ako dito kakaalala sayo? Kasi naman! Bakit ka pa kasi nagmura ka sa Heaven?! Hoy ikaw Kups! Kapag umuwi ka ng may bangas ako mismo ang tatapos sayo. Nagkakaintindihan ba tayo?"

"Woah! Easy malds! Easy!! So nagaalala ka na nyan?"

"Puta malamang! Kaibigan ka namin at for God's sake... Papakasalanan mo pa ako so umuwi ka ng buhay! Leste to."

"A-anong s-sinabi m-mo? Papakasalan pa kita? How can you be so sure with that?" ewan ko pero napangiti ako ng wala sa oras.

"You're not deaf so I presume that you heard what I've just said and I am 101.1% that you'll marry me. Ikaw pa? Patay na patay ka sakin."

"Yes! Yes! Yes! Ayehh captain! Uuwi po ako ng buong buo. Safe and sound. Gotta go. I love you."

"Bye lovelots."

*Call ended*

Halos lumabas yung puso ko sa sobrang tuwa. Kaso syempre hindi pwedeng lumabas to kasi kapag lumabas to mamamatay ako. At kabilin bilinan ni malds na umuwi ako ng buhay.

"Sir we are arriving in 10 minutes so please wear your seat belt." Pagpapaalala sa akin ng Stewardess.

"Ok thanks." Sabi ko at umalis na ito. Magiging French na ako! I turned off my phone.

After 20 minutes...

"Bonjour, Sir!" Bati sa akin ng mga Vampires dito.

"Bonjour! êtes-vous mon assistant? Nom s'il vous plaît. {Good Morning! Are you my assistant? Name please.}" Tanong ko rito. Marunong po ako magFrench, Italian and Korean.

"Je suis Stephen Vincent. Et je vais être votre assistant et du tourisme. Agréable de rencontrer vous, Monsieur. {I am Stephen Vincent and I will be your assistant and Tourist. Pleasant to meet you, Sir.}" Ani nito at nagshake hands kami.

"OK où est ma voiture? {Ok where's my Car?}" Tanong ko rito. Tinitigan ko ito at may itsura naman sya. Gwapo din so magkakasundo ata kami ng isang to.

"Je vous mènera, Monsieur. Suivez-moi. {I will lead you, Sir. Follow me.}" Ani nito at nauna na sakin. Sumasakit ulo ko rito. Hindi ko na lang muna sya kakausapin.

Nakarating na kami at tumambad sa akin ang mahabang black limousine. Ugh! I really hate limos! Ano pa nga bang magagawa ko. I didn't bring my baby, though. Sumakay na ako habang si Stephen ay inilalagay sa compartment ang aking mga bagahe pagtapos ay tumabi na ito sa driver.