Chapter 39: Her boyfriend.
Nung paglaalis ni Rain sa classroom nila ay umalis na rin ako. Ginawa ko na yung trabaho ko at nagikot na sa grade 7. Napatalon akong kaunti sa pagvibrate ng phone ko.
From: Insane Ayien.
See yah ;)Sabi nya sa text. Nako nako pupunta nanaman yon dito.
"Miss Lianne!" Tawag sa akin ng isang studyante at sa tingin ko'y grade 8 palang.
"Bakit?" Taas kilay kong tanong.
"May nagaaway po dun sa tabi ng cafeteria" Sabi ng istudyante sabay turo sa may banda ng cafeteria. Nakita kong nagkukumpulan ang mga istudyante don. Agad ko naman itinakbo ang distansya papunta doon.
"Oy tumigil na kayo" Awat ko sa kanila ngunit hindi parin sila tumigil sa pagpapalitan ng suntok. "Tumigil na kayo!" Sabi ko ulit. Sa gulo nilang dalawa ay nabitawan ko ang list. "WHAT A BULLSHIT! STOP!" Malakas kong sigaw na ikinatigil nila. Tinignan ako ng dalawang nagsusuntukan at nagkatinginan ulit sila tsaka nila itinuloy ay pagsusuntukan. Napasabunot nalang ako sa aking sarili dala ng frustration ko sa dalawang ito. Sa tingin ko hindi sila titigil hanggat walang duguan ang mukha kaya naman pumagitna ako sa kanila. May namataan akong suntok na papalapit sa akin. Hindi ako makaiwas o makagalaw kaya ginawa ko nalang ay ang pumikit.
"Idiot, dapat hinayaan mo nalang silang magpatayan" Rinig ko ang boses na yon. Ang boses na dating sweet at may feelings na ngayon ay naging cold na. Iminulat ko ang mata ko at nakita kong hawak nya ang kamao ng isang studyante at hawak nya naman yung kwelyo nung isa.
"I'm. Not. An. Idiot. You jerk!" Inis kong sabi sa kanya.
"I'm not a jerk, Hindi kita niloko. I don't know why you leave me there hanging" Sabi nya at nakatingin sa may grandstand kung saan sya nakaupo at umiiyak noon.
"I'm not here to hear your bullshits, I'm here for the two stupid who you holding at. Better leave them alone with me" Mataman ko syang tinignan habang sinasabi yon.
"No" Tipid nyang sagot.
"Why? This is my business. So better mind yours!" Inis kong sabi sa kanya. Kahit naiinis ako nangingibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa kanya.
"I am Mister Valentine 2017, remember? Miss Lianne?" Saad nya. Tumingin ako sa baba dahil sa lamig ng boses nya habang tinatawag ang second name ko. Hindi ako sanay na tinatawag nya akong Lianne. "Let's go" Malamig nya paring sabi. Sinundan ko sya hanggang sa councilor office. Hawak nya parin ang dalawang istudyante sa kani kanilang mga kwelyo.
"What happened?" Tanong ng coordinator.
"Nagaaway po sila" Tipid na sagot ko.
"They where fighting even though the Miss Valentine said 'stop'" Malamig na sabi ni Rain.
"Sya po kasi e" Sabi ng batang lalake sabay turo sa isa pang istudyante. Bata pa sila. Bata parin ang pagiisip.
"Anong ako? Ninakaw mo yung account ko sa dota!" Sigaw ng isa. Napailing nalang ako dahil sa maliit na bagay na kanilang pinagaawayan.
"Why don't you try to make an account?" Malamig na tanong ni Rain sa isang istudyante. Napaatras naman ito ng hinarap nya si Rain.
"A-a-ano po... Ka-kasi.." Paputol putol nyang sabi.
"Ma'am I need to go" Sabi ko and I step out of the councilor office. Idinala ako ng mga paa ko sa garden. Kung saam kami laging nagtatambay ni Rain. I let my self cry.
"Why the hell you've changed?" Sabi ko sa hangin. "I broke you because there's a reason you idiot!" Sigaw ko at tuloy tuloy na ang aking paghikbi. "Sorry" I whispered. Dahil sa akin.. He used to smoke.. I wonder kung ilang gabi na sya sa bar, Ilang beses na syang uminom at ilang sticks na kaya ang naubos nya. Mukhang hanggang alaala nalang ang ating mga pinagsamahan. Pumikit ako at inayahan ang tuloy tuloy na pag buhos ng luha ko.
BINABASA MO ANG
Fight for us
De TodoAng pagmamahal ba ang susi sa lahat? Paano kung ang pagmamahal na yon ay yun din ang dahilan ng pagkawala ng buhay ng isang tao? Itutuloy mo paba ang relation na sabay nyong ibinuo? Enjoy Reading💖