First And Lust (completed)

Chapter24

Agatha POV

Maaga akong nagising for me to have time to roam my self here in whatever hotel is this.

Hindi ko alam kung anong mga tawag sa lugar na pinupuntahan ko basta lahat sila magaganda.

Nag uulanan ng chandelier sa bawat sulok ng hotel. May isang facility na talagang doon ako nagtagal, sobrang daming paintings at photography artworks. Gusto kong kumuha ng isa kung pwede.

"You want some?" napatingin ako sa nagsalita, Isang foreigner pero parang may pagka arabo something, ang perpekto lang ng wangis.

"Me? Yes I want some but you know, that's merely impossible." malungkot kong tugon. Ngumiti lang siya at inayos ang buhok niya.

"You look very eager to have some." nagulat ako ng kinuha niya ang isang painting at inabot sa'kin.

"No I can't accept that."

"Why? You said you want some that's why I give it to you. Accept it." wala akong nagawa at kinuha ko ang painting ng isang babae na may hawak na duguang puso.

"Sir thank you for this, but what if I get arrested because of this." inaabot ko sa kanya ang painting dahil baka mamaya mapagkamalan akong magnanakaw.

Lumapit siya at nag labas ng pentel pen. Kinuha niya ang painting at pinirmahan.

"If someone ask you about this painting kindly present my signature." umalis siya ng hindi man lang nagpaalam basta tumalikod lang. Ibabalik ko sana ang painting dahil sino naman siya para pagkatiwalaan ko? Pagtingin ko sa likod ng painting kung saan siya pumirma, halos manginig ang tuhod ko dahil siya pala ang CEO ng Amore Company.

Niyakap ko ang painting at dali dali akong pumunta sa kwarto ko para mag celebrate. Super ganda kaya ng painting na'to. Feeling ko sobrang mahal nito. Nilagay ko lang sa lamesa at nagprepare na dahil malapit na ang call time.

I wear typical formal attire. Simple pencil cut skirt and simple polo with coat for me to look dignified. Nanood pa ko sa youtube ng make up and hair tutorial para sa look ko ngayon. Lumabas ako na may dalang maliit na notebook at cellphone lang for some important information.

Pagdating ko sa conference room halos makukumpleto na at ilan na lang ang kulang. Nakaka intimidate sila dahil they are all looking at me. I just smile while walking towards my seat.

As usual katabi ko nanaman si Jacob. Sandaling paghihintay at kompleto na rin ang lahat.

"So, shall we start? Okay let us begin with why we are here? Kindly press the buttons of your microphone to answer."

"I firmly believe that this opportunity will make our business even more stronger and be known by world." sagot ng isa sa mga Representative.

I press the button of my microphone.

"why I am here? why we are here? Maybe some of you will disagree on my ideologies. I am here because I've wanted to learn something to improve my innate abilities especially in this field. Id getting the deal only matter in everyone of us?" I hang a question to make them think.

"Miss Agatha right? As you said yesterday you do not have any prior understanding about this business. This is not a matter of improving ourselves because we're already professionals all we need is to get the deal."

"Sorry to disagree Sir, you cannot get the deal if that is your stand. This is not a matter of how far we are in this business, this is a matter of principle." mukhang nainis ko ang isang representative. Hinayaan lang kami ng Amore's CEO na magtalo kasi alam niya na may mangingibabaw na prinsipyo.

"What are you trying to insinuate Miss Agatha?" tanong ng isang representative. Mukhang 1 vs 30 ang magiging labas neto.

"What I mean is we're not here just only for a deal because for me self regulation and development is much better to make our company productive. Isn't it?" natahimik silang lahat pati si Jacob na kanina pa ako pinipigilan sa pagsasalita.

"Very well said Ma'am Agatha. I also believe in that." kinindatan lang ako ng CEO at nag umpisa ng ipakita ang mga graph, graph ng mga publishing company na unti unting bumabagsak.

Na get's ko ang logic ng mga sinasabi niya. Bakit maraming publishing company ang bumabagsak.

"I think one of the factors why some of publishing company fluctuated is because they do not have any budget." sagot ng isang representative

"Maybe because they are outdated." singit naman ng isa.

Napaka rami nilang explanations pero parang may kulang talaga. Ayokong isagot kasi kinakabahan ako. 30 ang magiging kalaban ko. Pero sige i tatry ko.

"Mr. CEO I think the most common problem encountered by those publishing company is they are all focuses in only one aspect which is to be on top. Sometimes we need to have compassion and commitment to rebuild progress and development." nagkatinginan ang mga tao dito sa loob at napatango rin ang CEO. Ito ang sinasabi kong labanan ng prinsipyo.

Natapos ang first day ng conference at mukhang nakakasabay naman ako. Lumapit ako sa mga naka debate ko kanina at humingi ng despensa.

"Good Job Miss Agatha. I was impress by your unique principle." sobrang saya ko nang binati ako ng CEO. Nagtataka ako bakit kanina pa walang imik si Jacob.

Panigurado ako na wala akong laban kapag siya ang nagsalita. Hindi pa ko kampante dahil alam kong nagpapalamig lang siya.

Umakyat ako sa taas para pumasok na sa kwarto dahil dinadalhan naman kami ng pagkain kaya hindi ka na lalabas.

Bakit may naka wheelchair? Habang papalapit yung naka wheelchair nakita kong si Jacob yung nakaupo. Lumapit ako at tinanong kung anong nangyari. Hinawakan ni Jacob ang kamay ko pero hindi ko pinansin at kinausap lang ang nagdala sa kanya. Mataas daw ang lagnat kaya nakita daw nila na bumagsak sa lobby kanina.

"Thank you for bringing him here I will handle this. He is my friend don't worry." umalis na yung dalawang nagtutulak ng wheelchair at iniwan ako kay Jacob.

"Jacob, ayos ka lang? Anong room number mo? Ipahinga mo na lang muna to." dinala ko siya sa sinabi niyang room number. Okay naman na daw siya kaya siya na ang tumayo para umupo sa kama.

"Agatha gusto ko nang umuwi." napatingin ako sa kanya, hindi makapaniwala na susuko siya agad.

"Bakit ka uuwi? ayaw mo na agad? diba kukuhain niyo pa ang deal? diba mahalaga yun sa inyo? Yun nga ang gusto ng tatay mo tapos aayaw ka?" galit kong tugon.

"Putang inang deal na yan! Agatha sayo na ang deal na sinasabi mo! Ganyan ba kababa ang tingin mo sa'kin? Sayo na ang deal na yan! Kung d'yan ko maibibigay ang kasiyahan mo sige sayo na! Agatha malaki ang kasalanan ko sayo pero hindi tama na kwestyunin mo ang pagkatao ko!" Nagulat ako sa pagsigaw niya kaya napa atras ako.

"Sorry for that." mahina kong tugon sapat na para marinig niya.

"h'wag kang mag sorry! kasi alam kong d'yan sa isip mo hindi pa sapat ang sakit na nararamdaman ko para makaganti ka! Hindi ko 'to ginagawa para makonsensya ka I just wanted you to know na sirang sira na ang pagkatao ko! Napapagod rin ako Agatha!" lumabas ako ng kwarto dahil nagbabadya nang tumulo ang luha ko sa mga narinig ko.

to be continued.............

I write this chapter today expect a lot of errors and grammar problems

comments naman kayo ng reaksyon niyo.

you can Pm me at my facebook account.

Exequel Dela Cruz ( Anime na blue hair ang DP ko.)