Artık haftada iki kez buluşacağız sizlerle, yani salı ve cumartesi günleri.
Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Yoruma boğun beni😅😅
Keyifli okumalar...Yiğit öğle yemeği için hazırlık yaparken Umut mutfaktaki sandalyeye oturmuş babasını izliyordu, genelde Lisa yemek yaparken izlerdi. Annesi mutfağa girdiğinde küçük önlüğünü takip pasta yaparlardı, babasını ilk kez izlerken gözlerini alamıyordu.
"Baba!"
Yiğit elindeki bıçağı tahtanın üzerine bırakıp döndüğünde elleri çenesinde onu izleyen oğlu en büyük keyifti.
"Efendim oğlum."
"Annem yanımdayken sen yanımda olmayacak mısın?"
Yiğit çalışmadığı yerden gelen soruya nasıl cevap verebilirdi ki? Ama makul bir cevap da bulması şarttı.
"Şimdilik öyle ama sende yardım edersen durumlar değişebilir."
Umut heyecanla yerinde kıpırdanırken nasıl yardım edeceğini düşünüyordu.
"Nasıl yardım edeceği ki ben?"
"İki erkek buluruz birşeyler, sen düşün biraz bende yemeği hazırlayayım. Yerken konuşuruz, olmaz mı?"
"Tamam baba ben düşünüyorum."
Yiğit gülerek doğrama işine devam ederken aslında kendi de bilmiyordu nasıl yapacaklarını, ortaya lafı atmıştı atmasına da mevzu bahis olan Asya'ydı.
Masaya tabakları yerleştirdiğinde Umut heyecan ve büyük sevinçle babasına döndü.
"Baba bunları sevdiğimi annem mi söyledi?"
Yiğit bu cevabı tabi ki de bekliyordu.
"Annen sadece sen ne seversen aynısını seviyor dedi."
"Yaa, sende mi bunu seviyorsun!"
Umut büyük bir şaşkınlıkla konuşurken yanaklarına kocaman öpücükler bırakıp karşısındaki yerine geçti.
"Evet oğlum bende köri soslu tavuğu çok seviyorum, hem biliyor musun bunu yapmayı annen öğretmişti."
"Annem bunu evde hiç yapmadı ama?"
Yiğit neden yapmadığını tahmin ediyordu, hüzünlü bakışlar gelip geçerken tekrar gülümsedi.
"Lisa yapıyordu o zaman sana.."
"Evet o yapıyor ama madem annem biliyordu neden bilmiyorum dedi ki?"
Umut'un kafası karışmıştı, tuhaf bakışlarla babasına bakarken imdadına babası yetişmiş bulmasına gerek kalmadan yanıt gelmişti.
"Ben çok severdim, annen de öğrenip hep bana yapardı. Ben uzaktaydım ya size hatırlar diye yapmamıştır, ama bundan sonra annen yapar seninle birlikte yeriz."
"Hımm olur söyleriz yapar. Baba telefonunu verir misin?"
"Anneni mi arayacaksın?"
"Yok hayır ama sen ver bana.."
Yiğit telefonu verip ne yapacağını beklerken Umut ezbere bildiği numarayı çevirip açılmasını bekliyordu, Yiğit'de merakla kimi aradığını öğrenmeyi bekliyordu.
"Lisa abla!!"
"Umut sensin.."
"Evet benim, annem yanında mı?"
![](https://img.wattpad.com/cover/96046021-288-k652327.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fırtınanın Umudu
Genel KurguAilesi tarafından reddedilmiş yapayalnız kalmış, seçtiği yola çıkarken sevdiği adamı gerisinde bırakan yaralı bir kadın. Başarılarının getirisi bir lakap FIRTINA, kolay kazanmadı o ismi ölümün kıyısında çok kez yürüdü. Tek bir amacı vardı yaşaması...