When Time Runs Out

Chapter 14

Unofficial but territorial

There are thoughts running in my mind while staring at the mirror. In an instant me life's situation changes. I'm just happy that finally life is going according to my favor. However I still feel like I don't deserve this happiness. But I've been sad for a long time right? Maybe this is finally my time.

Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko. My long and wavy brown hair sway and shine as I move. I smiled. On the side of my eyes I saw the make up I bought last February. I shook my head. I won't be needing them to show off to Xander anymore. At mukhang natatagalan pa bago ako ulit gumamit ng make-up. Pwede na siguro ito.

Nag-ingat ako na bumaba. I tried not to make any sound dahil siguradong iinisin ako ni Mom kapag nakita niya ako na ganito ngayon. Nakababa ako ng walang Mom at Dad na nasa living room. Tumingin ako sa kusina at nakitang wala din sila doon. Nakahinga ako ng maluwag at agad na tinakbo ang distansya palabas ng bahay.

Pagbukas ko sa pintuan ay dahan dahan ko itong sinara at mabilis na tumakbo papunta sa gate ng bigla akong napatigil sa kalagitnaan ng aking pagtakbo. Nakita ko si Mom at Dad na nag-uusap malapit sa gate habang nagtatawanan.

Mukhang napansin ako ni Xander. Napatingin ito sa pwesto ko at ganoon din sila. Marahil na din sa mukha ni Xander na mukhang gulat na gulat na makita ako.

Bakit ba ganyan itsura ni Xander habang nakatingin sa akin!?

"Anak ikaw ba ang Alex ko?!" Hindi makapaniwalang sigaw ni Mom. Napayuko ako at napailing dahil sa kahihiyan.

I shouldn't wear this floral off shoulder dress. Agad akong nagsisi dahil sa ngisi ni Mom at ngiti ni Dad. I guess I don't have any choice but to face this.

Naglakad ako papunta sa kanila at hindi ko mapigilang mamula at iwasan ang kanilang mapanuring tingin.

"Alex anak" Agad akong napatingin kay Mom dahil sa kanyang inaasta. Nagkunwari itong naiiyak habang tinitignan ako. Narinig ko na tumawa si Xander. Tinignan ko siya ng masama at mabilis itong nag-iwas ng tingin.

"Ma ano ba!" Naiinis kong sita sa kanya. Ngumiti lang si Dad at umiling habang tinitignan si Dad.

"Okay titigil na ako anak. Nagulat lang naman ako dahil bigla kang nagdress ng may bulaklak na design at off shoulder pa! Don't get me wrong! Bagay sa'yo! Bagay na bagay" pumalakpak ito na parang tuwang tuwa.

"Sige umalis na kayo" pagtutulak sa akin ni Mom kay Xander. Pinapaubaya na ba ako ni Mom kay Xander? Umiling-iling ako habang pinapanood si Mom. Nagsimula kaming naglakad ni Xander habang nari nig parin ang sigaw ni Mom na mukhang mas kinikilig pa kasya sa akin.

Nang makalabas kami agad ko siyang kinurot sa tagiliran. Napasigaw ito sa sakit at pagkagulat.

"What was that for?" Tanong niya habang hawak niya ang bandang kinurot ko.

I hissed and glared at him. Tinaas nito ang kanyang mga kamay. Surrendering while shaking his head.

"But seriously what was that for?" He again asked.

"Pinagtatawanan niyo ako kanina ng makita niyo ako!" Pagalit kong sigaw.

He smirked and put his hand on my shoulder. He is staring at me and smiling.