When Time Runs Out

Chapter 24

Chapter 24 My guilt is hunting me

I need to tell her everything. Though I'm afraid of the consequences of the action I'm about to do. She deserves to hear everything and I deserve to feel her anguish cry.

Sinubukan kong tumayo ngunit biglang naginig ang buo kong katawan ng maramdaman ko ang paninikit ng dibdib ko and an intense jarring pain strated to run through my body. I can't breathe and my heart feels like breaking.

I gasped for air.

Hindi ako makagalaw. Nagsimulang dumausdos ang mga luha ko dahil sa takot.. Napadaing ako sa sakit. The pain was too much. Parang gusto ko na lang iuntog ang sarili ko sa pader para mawala ang sakit sa dibdib ko ngayon. I'm helpless and I'm close to death pero hindi iyon ang kinakatakot ko. It's Alex.

I'm afraid to go without telling Alex everything. I could still save her. Pinikit ko ang mata ko at kahit nanginginig at nawawalan na ako ng hininga at kinausap ko siya.

Please don't end everything this way. Hayaan mo lang akong sabihin lahat kay Alex. I know I don't have the right to ask this but please. God spare me a chance.

Hindi ko alam kong paano but slowly the pain in my heart faded. Unti unti ulit akong nakahinga at halos mapaupo ako sa buhangin dahil sa sobrang takot.

Pinilit kong tumayo kahit na pagod na pagod na ako. With the only reason why I'm still here pinilit kong ihakbang ang mga paa ko. Bakit kailangan ganito ang nangyayari?

Hindi ko napigilan ang sarili ko. Dumausdos ang mga luha ko sa buhangin habang naglalakad ako papunta sa kanya. Natatakot parin ako. What will happen after I say those things to her? Will God end my life after that?

Nakarating ako sa harap ng bahay nila Alex at nagsimula na din akong kabahan. My heart started to pound faster. Paano ko ba sasabihin kay Alex lahat? Paano niya ito tatanggapin.

Binuksan ko ang gate ng bahay nila at tuloy tuloy na naglakad papasok. Her Mom and Dad are not yet here. Alam ko dahil sinabi ni Mom sa akin na may pinuntahan daw sila at mga ilang araw daw sila doon. Tinignan ko kung nasa kusina siya siya. Nang makita kong wala siya doon ay agad akong nagpunta sa taas, sa kanyang kwarto.

I didn't plan to tell her everything in a situation like this. Hindi ko din lubos maisip na pagbukas ko ng pintuan ay naghihintay siya doon at sasabihin ko lahat sa kanya na parang wala lang.

Nakailang buga ako ng hangin bago ako kumatok sa kanyang pintuan. Alam kong magtataka siya kung bakit ako nandito. Ilang beses ko siyang hindi kinausap at iniwan tapos bigla akong magpapakita ngayon? She might thing I'm acting like a jerk.

I knocked the door twice but I didn't hear any sound inside. I decided to open the door myself but I was only greeted by an empty room with clothes in her bed. Saan siya pumunta? I can still smell her perfume fromhere. Siguro ay lumabas si Alex but I don't know where she is.

I tried calling Mom to ask her if Alex dropped by our house but she didn't. Saan kaya siya pupunta?

Then an idea popped up. Baka nasa tabing dagat din siya. Maybe she decided to go to that mini-concert. The one that I keep on hearing loud music while I was sitting in the bench.

Muli akong lumabas ng kanilang bahay at dinala ko ang sasakyan ko malapit sa tabing dagat. I don't know how to tell her but I know telling her everything in front if everyone was nit a good idea.

I parked my car near the restaurants and hopped out. Nagmadali akong naglakad at nagsimula na din akong maghanap sa kanya. Alam kong hindi siya sanay makihalubilo sa mga tao kaya hindi ko maiwasan isipin kong bakit siya pupunta dito?