Moordvrouw: Zingen In De Regen

Hoofdstuk 16

"En wat had dit te betekenen?" vraagt Bram boos aan van Zijverden. Het gezicht van de jonge rechercheur is rood aangelopen en hij kijkt vurig uit zijn ogen. Van Zijverden gaat zitten. "Jongens", begint hij, "Ik heb jullie denk ik wat uit te leggen". Bram knikt fanatiek. Fenna kijkt verbaast naar haar baas. Ze snapt de gevoelens van haar collega maar al te best. Ook Evert lijkt niets van het telefoongesprek te begrijpen. Hij kijkt nog altijd -zonder iets te zeggen- naar het scherm van zijn laptop. Lova zit op zijn schoot en speelt met knoopjes van zijn overhemd. Het meisje heeft niets door van de onrust op het bureau.

"Ken jij van Gaal persoonlijk?" vraagt Fenna op een dwingende toon. Ze legt haar armen demonstratief over elkaar, om zo haar vraag wat kracht bij te zetten. Tot ieders verbazing knikt van Zijverden. "Soort van", mompelt hij. Evert springt kwaad op. Lova humt wat, maar blijft rustig om zich heen kijken. "Kan je ook in normale zinnen praten, in plaats van in raadsels? Kom op, man!" Bram ziet dat van Zijverden slikt. Het duizelt de jonge rechercheur. Het was toch Khalids schuld dat Liselotte is ontvoerd? Maar nu doet van Zijverden alsof het zijn schuld is. Dat kan toch helemaal niet? Hun baas is een van de meest redelijke mensen die Bram kent.

"Mijn zoon heeft een relatie met zijn dochter", zegt Van Zijverden opeens. Zijn gezicht staat strak van de zenuwen. Evert mond valt open om iets te zeggen, maar er komt niets uit zijn strot. Gelukkig neemt Fenna het woord. "Ik wist niet dat je een zoon hebt", zegt ze verbouwereerd. Van Zijverden glimlacht. "Ik heb er zelfs twee, maar ik laat mijn privéleven liever op de achtergrond." Bram knikt voorzichtig. Van Zijverden went zich tot de jonge rechercheur. "Bram, jongen. Ik ben bang dat dit alles mijn schuld is. Ze hebben alleen Khalids naam gebruikt om jullie te lokken, maar dit zijn mijn schuld." Van Zijverden wrijft met zijn handen over zijn haar. Hij weet even niet meer wat hij moet zeggen. Wat een teringzooi is dit.

Van Zijverden besluit na een korte, pijnlijke stilte om het hele verhaal te vertellen. Van Jackie en Pieter op de basisschool, dat ze dikke vrienden waren en op het voortgezet onderwijs een relatie kregen. Dat van Gaal toen ineens op dook, Pieter had bedreigd en dat van Zijverdens bezoek aan van Gaal is uitgelopen in een vechtpartij. Van Gaal kreeg een zware straf die hij heeft afbetaald* en van Zijverden is gedegradeerd. Fenna knikt voorzichtig; ze lijkt het iets te begrijpen.

"Hebben Pieter en Jackie nu nog een relatie?" vraagt Evert. Van Zijverden knikt. "Die twee zijn over hun oren verliefd. Jackie is vandaag jarig en Pieter is nu zelfs bij van Gaal thuis. Ik kon het niet tegenhouden, het is niet anders." Bram haalt zijn schouders op. "Je moet de liefde tussen twee jonge mensen niet in de weg zitten", mompelt hij. Fenna klopt Bram op zijn schouder. "Mooi gezegd, maat", glimlacht ze. "Maar met mooie woorden krijgen we Liselotte niet weg", mengt Van Zijverden zich in het gesprek. Evert knikt. "Kan jij niet naar van Gaal toe?" oppert hij. Ook Bram kijkt zijn baas hoopvol aan. Helaas schudt hij zijn hoofd. "Van Gaal schiet me ter plekke neer", zegt hij zacht. Bram laat zijn schouders hangen. Het was zo fijn geweest als van Zijverden alles had kunnen oplossen.

Bram kijkt naar de foto op zijn bureau. Een lachende moeder en haar dochter. Liselotte en Lova. Zijn liefdes, zijn alles. Liselotte moet terugkomen, maar hoe? Dat geld kan hij nooit betalen. Zijn collega's ook niet, de rijkste mensen van Leeuwarden ook niet. Wie blijft er dan nog over? De bank, de OvJ... Hoeveel zal één mensenleven hen waard zijn?

"Ik heb het!" Fenna springt enthousiast op. Een grote grijns loopt over haar gezicht. Evert glimlacht. Impulsief en eigenwijs mens dat zij is. "Vertel!" roept Bram ongeduldig uit. "Volume", mompelt Evert. Hij wijst naar Lova die op zijn bureaustoel in slaap is gevallen. Haar duim zit in haar mond en haar buikje beweegt rustig op en neer. Bram en Fenna knikken gehoorzaam. Direct daarna gaat Fenna door met haar enthousiaste gepraat, alleen dan een tandje zachter. Ze wendt zich meteen tot van Zijverden. "Pieter kan ons helpen", besluit ze. Van Zijverden schudt wild zijn hoofd. "Daar komt niets van in. Die jongen is negentien!" Evert wijst weer naar Lova. Begrijpt dan niemand dat het meisje heel snel wakker wordt? "Dries, laat het mij eerst even uitleggen", kraamt Fenna uit. Haar stem klinkt nog steeds enthousiast, maar nu ook ietwat bot. Ze snapt niet waarom van Zijverden zo snel moeilijk doet, ze heeft haar plan nog niet eens kunnen uitleggen. Van Zijverden knikt. Hij laat het plan maar over zich heenkomen. "We kunnen die Jackie inzetten, om Liselotte vrij te krijgen. Als een soort ruilmiddel." Everts ogen worden groot. "Ben je gek, Fenna? Een ruilmiddel? Je hebt het over een meisje van negentien, hè?!" Fenna zucht. "Het is zijn dochter", zegt ze geïrriteerd. "Hij doet haar dus niets aan", gaat Bram door op Fenna's plan. Zij knikt. "Precies. Sterker nog; elke ouder vecht voor zijn kind. Dat is exact de reden dat van Gaal heeft gevochten met Dries. Pieter kan ons in contact brengen met Jackie. Dat moet goed gaan!" Van Zijverden schudt opnieuw zijn hoofd. "Nee, ik ga mijn kind niet inzetten, Fenna. Het spijt me." Bram slikt zijn woede in. Zijn collega had écht een goed plan bedacht. "Alsjeblieft, Dries", begint hij dan ook smekend. De jonge rechercheur hoopt dat hij Van Zijverdens standpunt kan veranderen. "Doe het voor Liselotte. Voor mij. Voor Lova." Van Zijverden zucht. "Het is mijn zoon, Bram", mompelt hij. Bram knikt. "Ik weet het. Maar Liselotte is mijn vriendin en de moeder van mijn dochter. Alsjeblieft...?"

* Als criminelen een niet al te zware misdaad hebben begaan, kunnen ze hun straf afkopen. Dit kost veel geld, maar zo hoeven ze niet de cel in. Op deze manier is van Gaal aan zijn straf ontsnapt.

------------------------------------
Hoe gaat Liselotte bevrijdt worden uit de klauwen van van Gaal?