Hoofdstuk 20

144 9 2
                                    

En wie gaat er last minute toch over naar VWO6 door een voldoende voor wiskunde? Moi! Hatseflats!
---------------------------------------------------
Het is twee uur. 's Nachts wel te verstaan. Toch brandt het licht op het bureau nog steeds. Alle rechercheurs zijn bezig met Liselottes zaak en werken ondertussen een pizza naar binnen. De derde al vandaag. Bram heeft Lova tussendoor even naar zijn ouders gebracht. Tot Liselotte terecht is, logeert ze daar. Bram zucht. Hij wrijft met zijn handen in zijn ogen en probeert een gaap te onderdrukken. Uitgeput. Dat is de beste omschrijving van zijn gevoel momenteel. "Gaat het wel?" Bram kijkt verschrikt op. Even dacht hij dat Liselotte voor zijn neus stond, maar het is Emma, van de technische recherche. Ook slank en klein, ook bruin haar en ook een zachte, ruwe stem. Als Emma ziet dat Bram zijn schouders op haalt, slaat ze voorzichtig een arm om hem heen. "Het komt goed", fluistert ze. Bram glimlacht als een boer met kiespijn. Hij wurmt zich los uit de greep van Emma en loopt naar zijn laptop. "Heb je dit gezien?" vraagt hij, doelend op de filmpjes die van Gaal elke keer stuurt. Emma knikt. "Ja, ik moest heb het net met van Zijverden besproken. Hij ligt jullie verder in." Bram rolt geïrriteerd met zijn ogen en zet zijn handen geërgerd in zijn zij. "Je gaat dus niets zeggen?" vraagt hij boos. Emma schudt haar hoofd. "Sorry, man", zegt ze vriendelijk. Ze begrijpt best dat Bram nu meer wil horen. "Ik heb orders gekregen van bovenaf." Emma trekt haar jas aan en pakt haar tas. "Houd je taai, Bram", mompelt ze aardig. "En laat het mij weten als ik iets voor je kan doen." Met die woorden loopt Emma het gebouw uit. "Godver", vloekt Bram zacht. Evert en Fenna kijken op, maar zeggen verder niets. Bram heeft even tijd voor zichzelf nodig.

"Mensen, ik heb nieuws!" Van Zijverden komt enthousiast de ruimte ingelopen. Fenna kijkt hem vragend aan. "Vertel!" zegt ze nieuwsgierig. "De beelden waren inderdaad live. Omdat we het zekere voor het onzekere moeten nemen, heb ik honderdduizend euro gekregen van het OM. Die leggen we morgen in de tunnel." Bram haalt opgelucht adem. Liselottes kansen zijn weer iets vergroot. "Top!" Fenna staat energiek op. Ze loopt naar van Zijverden en geeft hem een high-five. "Ik wist wel dat het mocht", glimlacht ze. "Liselotte is nog niet terug", mompelt Bram. Fenna draait zich vragend om. "Dus?" zegt ze. Bram zucht. "Er is geen reden voor enthousiasme." Fenna loopt naar Bram. "Niet zo depressief", probeert ze hem op een lompe manier op te beuren, "het komt vast goed". Van Zijverden kucht. Het wordt voor stil in de ruimte. "Ik heb nog meer nieuws", vertelt hij. Drie paar ogen kijken hem verwachtingsvol aan. Van Zijverden glimlacht onhandig. "Morgenochtend zijn Pieter en Jackie hier", begint hij. Fenna slaakt een korte gil. "Wat goed!" roept ze uit. Evert staat daarentegen boos op. "Jezus, man!", roept hij uit. "Ik weet dat Liselotte belangrijk is, maar Jackie en Pieter zijn negentien. Facking negentien!" Van Zijverden gebaart met zijn handen dat Evert rustig moet doen. "Ik heb een plan, geen zorgen", zegt hij geruststellend. Maar Evert kijkt nog steeds kwaad. "Van Gaal gaat Liselotte op deze manier alleen nog meer kwellen", snauwt hij. Iedereen blijft even stil. Dan trekt Fenna haar mond weer open. "Hoe laat komen ze?" vraagt ze. Van Zijverden mompelt een snelle 'zeven uur' en neemt dan zijn rinkelende telefoon op.

De volgende ochtend is spanning om te snijden. Evert is het nog steeds niet met de plannen eens en houdt zich meer dan afzijdig. Fenna is alleen maar overenthousiast. Ze heeft écht het idee dat Liselotte morgen nog op het bureau zit. Van Zijverden is stil. Hij maakt zich zorgen om zijn zoon en schoondochter, maar staat nog altijd altijd achter zijn idee. Het kan haast niet mis gaan. De enige die overal neutraal in staat, is Bram. Hij heet alle hulp welkom, al heeft hij niet zo veel vertrouwen in de plannen van van Zijverden en Fenna. De jonge rechercheur kan zich best in Everts argumenten vinden.

Het is zeven uur als een stelletje het bureau binnenloopt. Van Zijverden loopt meteen breedlachend naar ze toe. "Pieter, Jack!" roept hij uit. "Leuk dat jullie er zijn!" Bram kijkt het jonge meisje -Jackie dus- spottend aan. Ze ziet er slim, aardig en bovenal knap uit. Hij snapt wel dat Pieter ooit op haar is gevallen. Maar los van dat, is ze de dochter van een crimineel. Van de crimineel Liselotte heeft ontvoerd. De crimineel die Lova bijna door haar hoofd heeft geschoten. Ze is de dochter van de grootste klootzak die hij kent. Pieter en Jackie stellen zich netjes voor aan alle rechercheurs. "Nogmaals, leuk dat jullie er zijn", zegt Van Zijverden weer. Hij glimlacht wat ongemakkelijk. Hij weet niet zo goed wat hij moet doen of zeggen. "Wat wilde je nou doen, pap?" vraagt Pieter. "Heeft het te maken met Liselotte?" Van Zijverden slaat zijn hand voor zijn mond. Dit was niet de bedoeling! "Hoe weet jij dat?" mompelt hij verschrikt. Ook Fenna, Evert en Bram kijken hem verbouwereerd aan. "Ik heb met haar gepraat", zegt Pieter. Bram slikt zijn boze woorden in en probeert hem op een normale toon te antwoorden. "Hoe gaat het met haar?" vraagt hij angstig. Bram is echt bang voor hete antwoord. Hij wil niet horen dat Liselotte pijn heeft, of mishandeld wordt. Maar als het gebeurt, moet hij het toch weten. Wat dat betreft staat Brams gevoel in een spagaat. "Ze voelt zich behoorlijk door jullie in de steek gelaten", vertelt Pieter. Het begint Bram te duizelen. Hij wil niet dat Liselotte zich alleen voelt, dat heeft hij nooit gewild. Evert zet snel een stoel voor hem neer en Bram gaat met een plof zitten. "Sorry, ik had dit niet moeten zeggen", verontschuldigd Pieter zich. Evert glimlacht als een boer met kiespijn. "Je eerlijkheid wordt zeer gewaardeerd, Pieter", mompelt hij. "Vertel nog maar wat meer", vult Fenna haar collega aan. "Nou ja, kijk. Jacks vader is geen lieverdje. Ook niet voor Liselotte. Maar tot nu toe heeft hij haar nog niet zwaar gemarteld." Het blijft even stil. "Over drie uur is ze dood", zegt Bram uiteindelijk. Jackie kijkt op. "Sorry, gast", fluistert ze, "Ik kan mijn vader niet tegenhouden". Nu is ook voor Evert de maat vol. "Luister, kinderen", zegt hij. Fenna grinnikt. Ze hoort dat Evert de nadruk legt op kinderen, puur om Pieter en Jackie te stangen. "Jullie kunnen wel wat veranderen. En daarom blijven jullie hier." In een flits heeft Fenna Jackie vastgegrepen en Evert Pieter. "Het spijt me, jongens", zegt Van Zijverden. "Dit moet om onze collega te redden. Één nachtje zitten. Geloof me, het gaat meevallen." Pieter kijkt zijn vader woest aan. "Hoe durf je, pap? Je sluit je eigen zoon op!" Van Zijverden knikt kort. "Maar mijn bloedeigen zoon heeft ook geen aangifte gedaan toen hij zag dat er iemand ontvoerd was. Dan ben je medeplichtig, Pieter. Geen zorgen, ik zorg ervoor dat alles goedkomt. Als jullie nu meewerken, worden jullie straks niet vervolgd. Dat heb ik al geregeld met justitie. Jullie moeten alleen één nachtje hier doorbrengen. Dat is de enige voorwaarde."

-------------------------------------------------
Naai-actie van van Zijverden! Yeah!

Moordvrouw: Zingen In De RegenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu