Moordvrouw: Zingen In De Regen

Hoofdstuk 18

Hi! Sorry dat ik zo lang niet heb geüpdatet. Moest heel veel aan huiswerk doen, want ik sta nog niet op overgaan helaas. De komende twee weken dus erg druk, daarna kunnen jullie vaker deeltjes verwachten. Tot die tijd, maximaal twee keer per week. Al hoop ik vaker, maar moet mijn aandacht richten op school en de komende toetsweek.
----------------------------------------------------

"Alsjeblieft...?"
Bram kijkt van Zijverden smekend aan. Zijn baas schudt zijn hoofd en het blijft heel even stil. "Liselotte wordt daar vermoord, Dries", verstoord Fenna de stilte ernstig. Evert kijkt haar waarschuwend aan. Pas na haar uitspraak denkt Fenna na over haar woorden. Gelukkig lijkt Bram niet te realiseren wat ze net heeft gezegd.
"Ik ga mijn zoon niet in gevaar brengen", zegt Van Zijverden weer. Bram zucht geïrriteerd en laat zich op zijn stoel neervallen. "Alsof die gast Pieter iets aan doet. We houden Jackie en Pieter dan toch hier?" Fenna knikt heftig. Ze snapt nog steeds niet waarom van Zijverden zo moeilijk doet. "Ik wil het niet", herhaalt hij stellig. "Pieter en Jackie zijn negentien." Bram wrijft met zijn handen door zijn ogen. Hij mist Liselotte ontzettend en van Zijverden lijkt dat gewoon niet te begrijpen. "Het is jouw schuld als het mis gaat", roept Fenna impulsief uit. Ze slaat haar armen demonstratief over elkaar en kijkt haar baas uitdagend aan. Tot haar verbazing knikt hij. "Klopt, Fenna. Dat spijt me vreselijk." Bram zucht. "Met spijt kunnen we niets", snikt hij, "Maar ergens begrijp ik je wel".

Evert probeert neutraal te blijven. Hij begrijpt hoe beiden partijen zich voelen en wil zich er niet in mengen. Zoals altijd speelt de blonde rechercheur Zwitserland. Neutraal, zoals in elke oorlog. Dat is het meest verstandige wat hij op dit moment kan doen.

De discussie vordert. Evert zegt niets. Hij zit met Lova in zijn armen op de bureaustoel. Het meisje slaapt vredig. Evert raakt afgeleid van een knipperend icoontje op het beeldscherm van zijn computer. Nieuwsgierig klikt hij er twee keer op. Over het hele scherm vult zich een beeld. "Jongens", mompelt Evert. Het discussieerende drietal kijkt op. "Wat?!" kaatst Fenna geërgerd terug. "Wil meneer de Vredesstichter iets zeg-" Fenna stopt met praten als ze Everts ernstige gezicht ziet. Ook van Zijverden en Bram komen achter Evert staan.

Op het beeldscherm is nog steeds een soort video-opname te zien. Het beeld beweegt wat en na een tijdje is er een vrouw te zien. "Liselotte", mompelt Bram verschrikt. Zijn stem slaat over. Fenna knijpt voorzichtig, maar troostend in Brams schouder. "Is dit live, Evert?" vraagt Van Zijverden zich terecht af. De blonde rechercheur haalt zijn schouders op. "Ik ben niet heel technisch", glimlacht hij verontschuldigend. Fenna buigt voorover naar het scherm. "We moeten de technische recherche er naar laten kijken", stelt ze vast. "Ik denk dat het live is, maar we weten niets zeker." Bram laat alles in een waas aan zich voorbij gaan. Hij ziet hoe Liselotte daar ligt. In de koude, angstaanjagende cel. Haar korte, dunne lichaam houdt het daar niet lang vol. Het beeld is niet scherp genoeg om details te kunnen zien, maar zeker is wel dat Liselotte daar weg moet.
"Beweegt het beeld?" vraagt Evert. Fenna zucht. "Ik zie evenveel als jij, Numan." Net op dat moment verspringt het beeld. "Jezus, ik schrok me dood", kraamt van Zijverden uit. Lova schrikt wakker van zijn harde stem. Ze begint direct te huilen. Snel neemt Bram haar over van zijn collega. "Ssst", sust hij het meisje, "Stil maar, schat". Gelukkig stopt Lova snel met huilen.

Op het beeld is te zien hoe een man richting de camera loopt. Hij heeft een spuit in zijn handen. "Dat is van Gaal", zegt Van Zijverden. Zijn gezicht staat strak van de zenuwen. Hij voelt zich verantwoordelijk voor het team en dus ook voor Liselotte. "Wat doet hij?" vraagt Evert zich hardop af. Fenna haalt haar schouders op. "Geen idee. Dat is nu juist het enge." Bram houdt Lova's hoofdje beschermend tegen zich aan. "Ik weet niet of Loov en ik dit wel willen zien", fluistert hij uiteindelijk zacht. Fenna draait zich om. Ze slaat een arm om haar collega heen. "Bram, toch. Wie weet valt het mee." Evert fronst zijn wenkbrauwen. "Als hij weg wil, moet hij weggaan, Fenna", is hij van mening. Fenna zucht. Evert heeft vandaag echt de pik op haar. "Hé!" roept van Zijverden. "Het beeld beweegt!" Evert en Fenna vergeten direct hun discussie. Beide houden ze met een hand Brams schouder vast. De jonge rechercheur trilt van de spanning. Hij drukt zijn lippen op zijn dochters hoofdje. Om haar gerust te stellen, maar stiekem ook om zichzelf gerust te stellen.

Op het beeld is te zien dat de man naar Liselotte loopt. De camera zoomt in. Liselotte raakt in paniek. Brams adem stokt in zijn keel als hij zijn vriendin angstig ziet hyperventileren. Te zien is dat de forensisch rechercheur van Gaal een knietje in zijn kruis geeft, maar daarna geeft hij haar een paar harde klappen. Één in haar gezicht, twee in haar buik. "Klootzak", sist Fenna kwaad. Haar vrije hand vormt zich tot een vuist. Nu zien de teamgenoten dat Liselotte iets ingespoten krijgt. Ze zakt in elkaar. Het beeld wordt zwart.

Het blijft een tijdje stil. Iedereen is geraakt door de videobeelden. "Jeetje", mompelt Evert uiteindelijk overrompeld. Hij haalt zijn hand door zijn haar en zucht. "Ze moet daar weg", fluistert Bram. De tranen staan in zijn ogen en lopen zachtjes over zijn wang naar beneden. Sommige tranen druppelen op Lova's hoofdje. Evert wrijft met zijn hand door haar natte haartjes. "Zal ik haar even overnemen?" oppert hij voorzichtig. Bram trilt zo dat Evert bang is dat hij haar laat vallen. De jonge rechercheur knikt. Zijn collega neemt Lova van hem over. Terwijl hij Lova in zijn armen in slaap wiegt, valt Bram op zijn knieën neer. Op de grond. "Zij verdiend dit niet", schreeuwt Bram. Hij slaat met zijn hand op de grond. Fenna hurkt naast haar collega neer. "Rustig", sust ze snel. Maar Bram wordt niet rustig. Hij is kapot. "Ik houd godverdomme zo veel van haar. Ik kan niet zonder haar. Ze moet daar weg." Fenna probeert met al haar kracht Bram overeind te krijgen. Ook van Zijverden helpt haar mee. Uiteindelijk krijgen ze Bram in een stoel. "Ik neem ontslag", mompelt hij. "Ik ga zelf wel naar van Gaal toe." Van Zijverden grijpt Bram bij zijn schouders vast. "Ben je gek?! Dan loopt Liselotte alleen maar meer gevaar. Jij blijft hier, mét Lova. We halen Liselotte weg. Beloofd." Fenna zucht. Met beloven krijgen ze Liselotte niet terug. "Dries, denk alsjeblieft nog eens na over ons voorstel." Van Zijverden haalt zijn neus op. "Het is mijn zoon, Fenna", zegt hij. "En haar moeder", antwoordt zij. Ze wijst naar Lova. Die is niet in slaap te krijgen en daarom wandelt Evert met haar door de ruimte. Voorzichtig zet ze haar stapjes. Beentje na beentje. Voetje na voetje. "Ik denk er over na", besluit van Zijverden. "Hoelang wil je nog nadenken?" vraagt Fenna op een dwingende toon. "Morgen hoor je het Fenna. Vertrouw op mij, ik weet wat ik doe." Fenna haalt haar schouders op. Ze kijkt naar Bram en naar Lova. Die twee hebben eerder antwoord nodig, zeker Bram. Hij gaat hier onder door. "Denk snel na", zegt Fenna uiteindelijk, wijzend naar Bram en Lova. "Voor die twee. Alsjeblieft, Dries."