Gecenin 2'sinde kulağımın dibinde patlarcasına çalan zil sesiyle uyandım.
Gözlerimi ovuşturup beyaz yorganın içinde kaybolmuş telefonumun parlayan ekranına doğru uzandım. Kim olduğuna bakamadım çünkü oda çok karanlıktı ve ekran gözlerim için fazla parlaktı. Birkaç saniye sonra arama kendi kendine sonlandı.
Telefonun parlaklığını kıstım, elimle gözlerimi ovuştururken 5 cevapsız arama ve mesaj sürüsünün bildirimlerine baktım. Hepsi Jaehyun'dandı.
Oflayarak mesajları açtım.
Jaehyun: yha seoneuk
Jaehyun: uydn mu y oksa
Jaehyun: ISVGWIABVWH
Jaehyun: galiba benn sarhoşum
Jaehyun: bilmem öylee mis in,??
Jaehyun: mwah!
Jaehyun: sana havadan öpüc ük attm alsna
Jaehyun: ewt ben sarhoşumm
Jaehyun: kapaç eneni
Jaehyun: sen kapa
Jaehyun: gelip beni almk istrm isin
Mesajları okurken hem gülüp hem de küfrediyordum. Çocuk cidden sınırını bilmiyordu. Yine de gidip onu alacaktım. Oturur pozisyona geçip ona mesaj attım.
SeoNeul: aptal
SeoNeul: seni nereden alacağım
Jaehyun: gizemli bir yerden
SeoNeul: saçmalamayı kes
SeoNeul: partidesin
Jaehyun: WELP
SeoNeul: konumunu at
SeoNeul: arabayla geliyorum o yüzden kusacaksan arabaya binmeden kus
Jaehyun: dostwm
Jaehyun: bu yüğzden seni seviyoooruuu,mm
Jaehyun: teek yardmsever.r.s
SeoNeul: konuşmayı bırak ve konum at jae
Jaehyun: eğer beynimm alkoll yüzün.den sikilmemiş olsaydı seni öpeblrdim
Jaehyun: MWAH
Jaehyun: *konum*
SeoNeul: geliyorum
Yataktan hızla kalktım. Altıma yerden aldığım siyah dar paçamı geçirirken bir yandan da sessizce yorganımın altına yastıklarımı yerleştiriyordum. Annemin odası hemen yan odaydı ve duvarlar pek de ses geçirmez değildi. Sessizce dolabımı açıp içinden yakası açık yarım siyah kazağımı ve kırmızı ceketimi aldım. Telefonumu alıp salık saçlarımı da elimle tarayıp odadan sessiz ama hızlı adımlarla çıktım. Merdivenlerden inip çıkış kapısına ilerlerken asılı olan evin ve arabanın anahtarlarını aldım ve sessizce evden çıktım.
Araba sürebiliyor muyum diye soruyorsanız, evet. Kanada'ya göre çoktan reşit olduğum için ehliyetim olmasa bile öğrenmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
stitches
Fanfiction❝ ve madem artık öpücüklerin yok dikişlere ihtiyacım olacak. ❞ ⋟ Aslen Koreli olsa da Kanada'da yaşayan Park SeoNeul tekrar Kore'ye dönüyor. Yeni ev, yeni okul, yeni insanlar derken yan evde oturan Jung Yoonoh ve aynı bedene tıkılı kalan diğer k...
