Shama POV
Tapos na yung klase, Lunch Break na medyo natagalan ako sa pag aayos ng gamit.
Biglang may tumawag sakin. Akala ko kung sino, classmate ko pala.
"Shama, may naghihintay sayo." Sabi niya sakin.
Napangiti ako, medyo matagal narin nung huli niya kong hinintay sa labas. Lumabas agad ako kaso ibang tao ang nag aabang sakin.
Si Stranger.
Ayy, si Yuan pala.
Napakunot ang noo ko, napakamot naman sya sa batok nya. Anong trip nito at andito to? Akala ko si Adriane ang naghihintay sakin.
"Kasi ano, wala pa kong kakilala rito." Sabi niya na parang nahihiya pero malapad yung ngiti nya.
Mind reader ba to? Kumunot lalo ang noo ko habang nakataas ang kilay.
"Hindi ako mind reader ah!" Sabi nya sakin habang naka pout.
"Hindi halata" Sarcastic kong sabi sa kanya sabay lakad papuntang cafeteria.
Tumawa naman siya ng malakas.
Confirm!
Maysaltik nga sa utak to.
"Joker ka pala? Hahaha" Natatawang tanong nya sakin.
Napalingon naman ako sa kanya at tinignan siya ng sobrang sama. Loko to ah. Sarap iligaw rito eh.
"Hihi, sabi ko nga hindi ka joker eh." Sabi nya at ngumiti ng malapad.
Kaugali nya talaga yung baklang maligno na yun. Nagpatuloy lang ako sa paglakad hanggang sa makapasok name sa Cafeteria, wala masyadong tao ngayon pero andun parin sa pwesto namin sina Kennylle at Adrianne na nagkukulitan.
Napakunot ako sa nakita ko. Ano to? Bigla biglaan nalang bumalik yung mga ugali nila? Well, naiintindihan ko naman yung pagbabago ng ugali ni Kennylle kasi baka misunderstanding lang yung kahapon kaya naging tahimik siya bigla. Pero si Adrianne? kung bumalik man ang ugali nya, ba't di nya ko hinintay kanina sa labas ng room? Hindi naman sa pagiging charot ko pero kasi nga diba? Di nakokompleto ang araw ni Adrianne kapag di ako kinukulit.
Lumapit na kami sa table namin. Tahimik lang ako at nagbasa ulit ng libro. Tawa tawa parin silang dalawa, nag aasaran pero nung napansin nilang may kasama ako natahimik sila.
Inangat ko yung tingin ko. Parang may mali.
Si Kennylle, di mapakali sa kina uupoan niya. Halatang di sya komportable sa presensy nitong Yuan na to.
Tong si Adrianne naman, ang talas ng tingin kay Yuan. Anong trip na naman nito sa buhay?
Si Yuan naman, nakangiti lang sa kanila. Isa pa to. May saltik ang utak. Di nya ba nakikita yung mga reaction nila?
Ako naman, nakamasid lang sa mga mukha nila.
A
W
K
W
A
R
D
Pero yung reaction lang talaga ni Kennylle ang di ko maintindihan. Ba't naman ganyan yung reaction nya? Eh sa tuwing may ibang kasama ako eh naging kaibigan naman nya agad. Mas close pa nga sila eh. Ngayon lang talaga yan ang naging reaction nya. Napaisip tuloy ako. Dapat kasi wala nakong iisipin eh. Tsk.
Tumayo si Yuan, tumingin ako sa kanya. Akala ko anong gagawin nya.
"May balak ba kayong kumain? Gutom nako eh. Eto nalang, libre ko kayo ng lunch. Anong gusto nyo?" Tano nya samin.
Para kaming nataohan lahat nung nagsalita si Yuan. Pero pagkatapos magsalita ni Yuan mas lalong pumangit yung mood ng mga kasama namin kaya yung kunot ng noo ko kanina mas lumala ata.
Ano ba talagang nangyayari?
"Sige. Kahit ano, kumakain naman kami basta pagkain." Sagot ko nalang, parang wala kasi silang balak sumagot.
"Okay" Sabi nalang ni Yuan habang nakangiti at umalis rin papunta sa linya.
Binalik ko yung tingin ko sa dalawa. Napataas ang kilay ko nung pag tingin ko nakatingin na pala sila sa akin.
"What?" Cold kong tanong sa kanila. Wala na ako sa mood para makipagkulitan sa kanila. Kj na kung Kj basta naiirita ako ngayon!
"Siya ba?" Tanong sakin ni Adrianne habang masamang nakatingin sa akin.
Ano bang trip nilang dalawa at ganyan ang mga reaction nila? Nakakabwesit po kasi.
"Ha?" Tanging tanong ko nalang habang nakakunot parin yung noo ko.
Di ko pa binibitawan ang librong binabasa ko kasi baka mawala yung page. Pero hinablot lang naman yun ni Kennylle na kinakunot ng noo ko tapos tumingin sa kanya ng masamang masama.
Bwesit! Ano ba talagang trip nila!
"Lumayo ka sa kanya. Ayoko siya para sayo." Seryosong sabi niya.
Wtf! Akala ba nila jowa ko yung Yuan Stranger na yun? Pvtahng galaness!
"Whatever." Sabi ko sabay irap sa kanilang dalawa.
As if naman gusto kong makasama yung Yuan Stranger na yun eh napilitan lang naman akong isama siya kasi wala raw siyang kakilala rito sa school. Di rin naman po ako totally rude, may natira p po aknngkabaitan. Di nga lang halata.
"Shama naman eeeeeeeh. Feeling close siya masyado. Baka tangayin ka niya sa amin." Nakapout na sabi ni Kennylle sakin.
Yun lang pala yung ikina pangit ng itsura nila dahil sa mga reaction nila. Tss. Mga bata ba tong kasama ko? Tss.
"Siya na pala ang laaavs mo ngayon?" Tanong sakin ni Adrianne.
"Seriously? Ano bang nasakukuti niyo?" Tanong ko naman sa kanila.
Minsan, nakakalito po tong dalawang to. Minsan nakakabwesit. Minsan walang kwenta ka chikkahan. Minsan di mo maintindihan ang mga ugali nila.
I search ko kaya sa Google or tatanongin ko sina papa at mama pag uwi ko sa bahay kung ano yung mga sakit nila. Kung malala ba? Kung makakamatay ba? At kung wala na ba tong lunas?
Napakamot naman sila sa mga batok nila at tumingin sa isa't isa tsaka tumawa. Nung dumating na si Yuan Stranger sa table namin dala mga pagkain namin, bigla nalang sila natahimik at bumalik yung reaction nila kanina. Todo irap, masamang tingin, taas kilay, at iba pang masasamang facial expression ang tinatapon nila kay Yuan Stranger.
Tsk! I smell and feel as well something fishy.
Kennylle POV
Shit! Di pwede to. Kailangan ko ng bantayan parati si Shama dahil alam na niya kung nasaan si Shama. Baka malaman ni Shama yung totoo. Natatakot ako. Dapat maging matibay ako. Ipapakita ko sa kanya na lalabanan ko lahat mga plano niya. Di sya magtatagumpay na sirain ang buhay ko.
Linn Adrianne POV
Di dapat ako magpapaapekto sa lahat ng sasabihin niya. Makakahanap rin ako ng paraan. Mali yung desisyon ko nung nakaraang araw na pananahimik ko. Mas lalong tumitibay ang mga laman loob nya na takotin ako. Kaya kong protektahan si Shama kahit na ikamatay ko pa.
Someone POV
BOBO! Yan lang naman ang masasabi ko sa kanya. Hahaha, akala nya siguro na ganun pa rin ako katulad nung dati, pero parang naging kompyansa yata siya. Hahahaha Kaya nga di ako nagpaparamdam nung nakaraang araw dahil may inaasikaso akong mga papeles na ikakasira ng buhay niya. Di na akong makapaghintay na magmamakaawa sya sa akin para lang sa walang kwenta nyang buhay. Di na ako yung utosan niya. Hahahaha dyan siya nagkakamali.
