10

Bölüm-8: Ukala

Pek değerli ve aziz okuyucularım;

Kapalı'ya gösterdiğiniz ilgiden dolayı sizlere şükranlarımı sunmaktayım. :D

Okumada kalın ve  yorum yapmayı unutmayın. Çünkü yorumlarınız benim için çok önemli. Ayrıca siz de fark edeceksiniz ki daha uzun bir bölüm oldu.

Müdirenin odasına girdim. Müdiremiz genç biriydi. Benden en fazla beş yaş büyüktür. Ciddiyim. Ama tabi ki  neden burada olduğum konusunda bana bir fikir vermiyordu.

" Dayanamıyorum Bayan Hall.  Babam yüzünden  bana ayrımcılık yapılıyormuş gibi bir hava var. Ve bu kız  bu konuda insanları yönlendiriyor."

Neden burada olduğum anlaşılmıştı.

" Ne? Beni odadan attın." Lydia'nın dolmuş yeşil gözlerine tiksinerek baktım. " Sadece odamda kalmaya çalışıyordum efendim."

" Bu okulda siyaset konuşulmaması gerektiğini herkes bilir. " Lydia küçümseyici bakışlar attı. Bunu bile bilmiyorsan Nicola bu okulda kalmaman gerekir." Ah, bu kızdan gerçekten nefret ediyorum.

" Tamam Bayan Greendoor. Çıkabilirsiniz." Bayan Hall kollarını göğsünde kavuşturmuştu. Ve sanırım benimle yalnız konuşmak istiyordu. Beni haşlamak için.

" Ama Bayan Hall. Benden özür dilemeli."

Bir dakika bir dakika. Ben mi? Hayatımda o kadar az özür dilemişimdir ki...  Suçsuz olduğum halde? Hem de bu kızdan? Asla.

" Çıkabilirsiniz demiştim Bayan Greendoor."

Lydia sinirli bir şekilde yanımdan geçti ve sonra odadan çıktı.

" Bakın Bayan Keltz. Konuşmayı uzatmanın gereği yok.  Açık konuşacağım. Böyle üst sınıfların gözüne batmamalısınız. Eğer bir 10 olmayıp, belli bir başarıyla bu okula gelmemiş olsaydınız, Lydia tarafından çoktan atılmış olurdunuz. Ağabeyiniz tanırım. Onunla aynı dönemde okumuştuk. Belki siz de onun gibi 10'lar ile arkadaş olmaya çalışmalısınız, düşman değil."

Sessizce başımı salladım.

" Ayrıca onlar kim olduğunu bilmiyor olabilir. Ama böyle dikkat çekmeye devam edersen araştırılmaya başlanacaksın. Ve emin ol Nicola, böyle yaparak sadece kendine ve ailene  zarar vermiş olursun."

" Bu seferlik ceza yok. Yönetimin bu olayı duymamasını sağlayacağım. Ancak tekrarlanırsa ceza alacağından emin olabilirsin." Bana yardım etmesini anlayabiliyordum. Muhtemelen önceleri alçak seviyeli biriydi ve halimden anlıyordu.

Evet, bir de geri kalan yılımı ceza alma korkusuyla geçirecek olmam vardı. Hem de ben suçlu bile değildim?!

...

Sınıfta buluşalım. Ben eğitim binasının önündeyim.

Rockelle'in mesajımı görmesini umarak sınıfa doğru ilerledim.

Ama kötü süprizler peşimi bırakmıyordu.

Derek McCarter kapının kenarına dayanmış, ukalaca bana bakıyordu.

" Çekilir misin? Geçeceğim." dedim muhatap olmamaya çalışarak.

" Aaa. Haydi ama sırf seninle karşılaşabilmek için erkenden geldim."

"Ciddi misin?" dedim . " Çünkü ben seninle karşılaşmamak için erkenden geliyordum."

Tamam, bu doğru değildi. O da inanmamıştı zaten.

" Lydia ile ettiğiniz kavgayı duydum. Bence benimle çık ve ona haddini bildir."

Ukala. Bu çocuk gerçekten ukalanın tekiydi. Ayrıca neredeyse her an Lydia 'nın peşinden koşuyordu.

Şimdi bana mı çıkma teklif ediyordu?

" Çekil artık şuradan." Çekilmesi için onu ittirdim.

Ama o beni kolumdan yakalayıp duvara yapıştırdı.

" Bak asi kız. Bu tavırlarınla popüler olmaya çalışıyorsan yanılıyorsun. Kimsenin dikkatini falan da çekemezsin."

Kolumu sertçe bıraktı ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Birilerinin dikkatini çekmeye çalıştığımı falan mı sanıyordu?

" Senin dikkatini çektiğim gibi mi?" diye seslendim arkasından.

Ukala bir yüz ifadesiyle bana döndü. Dudaklarını hafifçe yaladıktan sonra sırıttı.

" Bak asi kız. Sineklerde çıkardıkları seslerle dikkat çekerler. Ama bu onların sinek olduğunu değiştirmez."

Sonra yine arkasını döndü ve yürümesine kaldığı yerden devam etti. " Senin 6. seviye olduğunu da." diye ekledim arkasından. Beni takmadı bile.

Öyleyse sineklere fazla bulaşma. Çünkü canını fazla yakarlar.

...

" Hey, duydun mu?" dedi Rockelle tepsisini karşıma koyarken.

Hamburgerimden ısırık almadan önce sordum. " Neyi?"

" Derek McCarter Lydia Greendoor'a bütün okulun önünde çıkma teklif etti. Ve asıl ilginç olanı Lydia Greendoor bunu kabul etti."

Az kalsın ağzımdakileri çıkarıyordum. Bu nasıl olabilir? Yani daha bu sabah..

" İnanamadın değil mi? Kızlar diyor ki aslında Derek'in babası bir 10'muş. Yani zenginlermiş. Ama babası iflas etmiş. Biliyorsun, öyle bir şeyde bile 10'ların seviyeleri düşmez. Ama yine duyduğuma göre-" Rockelle bana biraz yaklaştı ve fısıldadı. " Babası  bir suçluymuş."

" İşte buna inanırım." dedim birden. Bu ukala surat ancak bir suçlunun oğluna ait olabilirdi.

" Öyle deme." dedi Rockelle üzüntüyle. "Ona yazık bence. Ayrıca  siz kavga ederken Lydia'yı savunmamıştı."

" Lydia 'yı savunmamış mıydı?" Sesim tahmin ettiğimden yüksek çıkmıştı. " Derek onunla çıkıyor Rockelle!"

Rockelle ağzındakileri çiğnemeye devam etti. Sonra sakince konuşmaya başladı. " Haklısın. Ama niye bu kadar tepki gösterdin ki?"

" Bilmiyorum." dedim. " Sadece  o çocuk sinirlerime dokunuyor."

Ve  sinirlerime dokunmaya devam edecekti.