10

Bölüm-2: Şok dalgası

Fantastik sıralamasında 327. sırada olsam da yazmayı seviyorum. Bakalım ilerleyen zamanlarda ne olacak?
Ayrıca kitabın adını '10' olarak değiştirsem mi diye düşünmeye başladım. Ne dersiniz? Sizce nasıl?
Umarım bölümü beğenirsiniz:)

Karanlıkta korkarak başıma gelecekleri bekledim. Yakalanmıştım. İşte her şey bitmişti.

Ellerinden kurtulmaya çalışarak beni tutan kişinin yüzüne baktım. Parmağını dudaklarına götürerek sessiz olmamı işaret etti. Jack! Yüreğime indiriyordun!
Jack ağacın dibini işaret etti. Düşürdüğüm sprey kutusu biraz önce korku ve üzüntü içinde yanında dikilmekte olduğum ağacın yanındaymış meğer. Eğilip kutuyu elime aldım.

Bir anda öylesine rahatladım ki! Bu an içinde hem hayatım kurtulmuştu hem de kutuyu bulmuştum.

Jack boşta kalan elimi tuttu ve beni ağaçların içinde sürüklemeye başladı.

Meydandan yeterince uzaklaştığımızdan ve kimsenin bizi duyamayacığından emin olduğumuz zaman konuşmaya başladım.

" nereye gidiyoruz?"

" Rosie'nin yanına. İçeri girmemizi sağlayacak iyi bir planı olduğuna eminim."

Seninle aynı fikirde olmasam sorun olur mu Jack? Rosie'nin herhangi bir planı içinde olmak istediğimi sanmıyorum da.

Jack'in elini bıraktım.

"Benim Rosie'nin bulabileceğinden daha iyi bir fikrim var Jack."

Karşımızda haftalardır Baldric ile bahçeye gizlice çıkmak için kullandığımız okulun temizlik görevlilerinin binası vardı. İçeri girmek için daha ideal bir yer olamazdı.

"Beni takip et."

Kapıya yaklaşınca biraz zorlamam gerekti. Ama kapı açıldı. Burası o kadar kimsenin uğramadığı bir yerdi ki kapıyı kilitlemeye lüzum görmüyorlardı.

"Buyur." diyerek Jack'a içeri girmesini işaret ettim.

"Peki ya Rosie?" diye sordu Jack.

"Sence de Rosie bu gece dışarıda kalmayı hak etmedi mi Jack?"

Sessizlik. Haklı olduğumu biliyordu.

Arkasından içeri girdim ve kapıyı gürültü çıkarmadan kapattım.

...

Rosie'nin yatağında uyandığım zaman kendimi gülmemek için zor tutuyordum. Lydia'ya dün gece Rosie'nin odasında kalacağımı söylediğim için odama dönmemiştim. Rosie ise  dün gece odasına gelmemişti, muhtemelen yatakhaneye girmenin bir yolunu bulamamıştı. Ben de onun odasında rahat rahat takılmıştım. Rosie odasında kaldığımı öğrenince eminim ki buna sinirlenecekti. Beni mutlu eden ve sabah sabah gülmemi sağlayan da işte buydu.

Ayna karşısında saçlarımı düzeltmeye başlamıştım ki oda kapısı çalındı. Hemen kapıyı açmaya gittim.

"Ah, yeni uyanmış olman hiç şaşırtıcı değil Nicola, peki ben bunu nerden biliyorum tahmin et."

Lydia yapmacık sinirli ifadesiyle bana bakıyordu. Tek elinde bugün derste kullanacağımız kitaplar vardı, diğer elindeyse bir askıda okul üniformam.

"Özür dilerim Lydia, bugünkü sabah koşumuzu tamamen unuttum."

Lydia gözlerini devirdi.

"Üniforman odamızdaydı yani tabi ki de daha hazırlanmamıştın."

"Ah, teşekkürler Ly."dedim ve elinden askıyı kapıp giyinmek için tuvalete girdim.

"İçeriye girsene koridorda bekleme."diye seslendim tuvaletin kapısının arkasından.