10

Bölüm 13: Özür

Günlük listeme baktım. Bu uzun bir aradan sonra yaptığım bir listeydi. Çocukluğumdan beri yapmadığım bir liste.

1)Lois'e uğra ve ondan özür dile.

2)Corova'da alışveriş. Puffy's e uğramayı unutma.

3)Dönüşte Rockelle'e uğra ve özür dile.

4)Katriane'e uygun bir ceza planla.

5)Jack'e Marco konusunda danış.

Listeyi çantamın ön gözüne tıktım. Odamdaki boy aynasından yeterince iyi görünüp görünmediğimi kontrol ettim. Sonsuza dek modası geçmeyecek bir şey varsa o da sanırım bluejean idi. Gerçekten. Ellie'nin en önemli şahsiyetlerinden biri bile olsanız kot ve tişört kurtarıcınız olabiliyordu.

Başıma güneş gözlüğümü yerleştirdim. Ve en parlak gülümsemelerimden birini takınıp üst kata, hava aracına doğru yola çıktım.

Koridorda annemle karşılaştım. Annem benimkilerden oldukça koyu renkteki yeşil gözlerini kısarak bana baktı.

"Nereye böyle hayatım?"

"Artık okula gitmediğim için hayatımın tadını çıkarmaya."

Okul devam ediyordu ama ben, kaçaklar ve hücredekiler dışındakiler için.

"Birlikte hiç zaman geçirmememiz beni üzüyor canım."

İyi de biz hiç birlikte zaman geçirmezdik ki. Poz vermemiz gereken zamanlar dışında.

"Geç kalıyorum."dedim ve onu yanağından öptüm. Bazen konuşmaları kısaltmanın en kolay yolu vedalaşmaktı.

Merdivenleri koşarak çıktım. En üst kata, hava aracının yanına. Kendimi hava aracına teslim ettiğimde mutluydum. Hükümet bürosuna doğru yola çıktım.

...

Kapıyı tıklatttım.

"Lois... En sevdiğin kardeşin geldi."

Aslında tek kardeşiydim ama bazen kendimi şımartmak için böyle söylediğim de olurdu.

Ve cevap beklemeden içeri girdim.

Lois masasında bazı kağıtlarla içli dışlıydı. Masası o kadar dağınık ve Lois masasına o kadar gömülmüş vaziyetteydi ki içli dışlı tabiri durumuna çok uygun olmuştu.

"Lois, sana söylemem gereken bazı şeyler var."

Lois bana cevap vermedi.

"Biliyorum ki çok kaba bir kardeşim, biliyorum ki sana layık değilim. Özür dilerim Lois, sana öyle demek istememiştim."

Yürüdüm ve masasının önündeki koltuklardan birine oturdum.

"Sen benim için hep en iyisini istedin. Nicola'nın bana uygun bir arkadaş olacağını düşündün. Aslında bir yere kadar haklıydın da... O benim sahip olduğum en iyi arkadaştı. Lois, yaşadıklarımın suçlusunun sen olmadığını biliyorum."

Yerimden kalktım ve arkasından boynuna sarıldım.

"Beni affediyorsun değil mi?"

Lois sonunda gülümsedi.

"Sahip olduğum tek kardeş olman sana küçük şımarıklıklar yapma hakkı vermeli belki de. Affediyorum tabi, seni küçük Rei."

O da bana sarıldı.

Arkasına yaslandı.
"Bugün için bir planın var mı?"

"Corova sokakları beni bekliyor."

"Ah, tabi ki. Ben de birlikte bir şeyler yaparız diye düşünmüştüm."