Μη μ'αφήνεις...

⚫️Καφαλαιο 31

Το τραγούδι που χορεύουν στο μάθημα ειναι απο πάνω.

- Δεύτερο μάθημα: Μαμπο
Φώναξε η δασκάλα όταν μπήκε στο αμφιθέατρο.

- Βλέπω φέρατε και τα ζευγάρια σας.
Σχολίασε πλησιάζοντας μας με την ιδια ενέργεια που ειχε και την προηγούμενη φορά.

Ξεκίνησε να φωνάζει ονόματα και ο καθένας μας παρουσίαζε τον καβαλιερο του/ την ντάμα του.

Που εισαι Χρήστο;

- Παπασταύρου Λυδια.
Φώναξε και εγω σήκωσα το χέρι μου διστακτικά.

- Ο καβαλιερος σου;

- Απουσιάζει. Θα έπρεπε να ειναι εδω αλλα-
Πηγα να πω και με διέκοψε η πόρτα που άνοιξε διάπλατα.

- Συγνώμη για την καθυστέρηση.
Φώναξε σχεδόν ο αδελφός μου και έτρεξε στο πλάι μου.

- Συγνώμη.
Ψιθύρισε κάνοντας με μια μικρή αγκαλιά.

- Λυδια... Θα μας παρουσιάσεις το ζευγάρι σου;
Ρώτησε εκείνη και εγω έγνεψα.

- Ο καβαλιερος μου ειναι ο αδελφός μου. Χρηστος Παπασταύρου. Ειναι 21 χρόνων και ειναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος.
Παρουσίασα τον Χρήστο που με κοίταξε χαμογελώντας.

- Χάρηκα για την γνωριμία Χρήστο.
Χαμογέλασε εκείνη αρκετά πιο φιλικά σε σχέση με τους άλλους.

- Παρομοίως.
Χαμογέλασε και εκείνος κοιτάζοντας την στα μάτια.

Get a room επιτέλους.

- Λοιπόν. Όσο αφορά τους καινούργιους φίλους μας, απο πισω σας θα βρείτε παπούτσια χορού. Αριστερά για τις γυναίκες και δεξιά για τους άντρες. Οι υπόλοιποι φορέστε τα δικά σας όσο περιμένετε.
Είπε η δασκάλα και εγω άνοιξα την τσάντα μου για να βρω τα παπούτσια.

Ηταν ανάγκη να ειναι τακούνια; Ουτε σε γάμο δεν εχω φορέσει τακούνια. Σκέφτηκα και φόρεσα τα μαύρα μου πέδιλα χορού.

Οταν σηκώθηκα συνειδητοποίησα οτι ήταν πιο εύκολο απο οτι περίμενα.

Λιγο κουραστικό αλλά εύκολο.

Μετά απο λίγη ώρα ο Χρηστος στάθηκε διπλα μου φορώντας τα νέα του παπούτσια.