Herkese merhaba! Gece tam 2yi yirmi geçiyorken bölümü tamamladım. Üç gündür uzun bir bölüm olması için paragraf paragraf oluşturdum ve nihayet bitti.
Severek okuduğunuz bir bölüm olması dileğimle.
Bölüm müziği: Youmma - Lynn Adib
instagram: sayewattpad 50717
Sizde hikaye ile ilgili paylaşımlarınızı #sayewattpad etiketiyle paylaşırsanız memnun olurum : )
Elif'in gözünden...
"Vakit üzerimizi kızgın bir ateş gibi örtüyor iken ve gece hızla şehre yağarken, ruhumuzdan süzülen tüm cümlelerden sıyrılalım istiyorum. Şu sinem, vuslatla kavrulan kırık bir gönül taşıyor.
Havada alelade yakaladığın narin bir kuş heyecanıyla titriyorum. Ey Allah'ım...
Onca ayın ardından karşıma çıkarmandaki imtihanı anlayabilmeyi nasip et. Ve eğer o benim için doğruysa kalbimi kalbine ilikle. Eğer değilse bu güzel kokulu çiçekten uzak durmam için aramıza uçurumlar diz"
Yorgun bir kelebek ile yeniden cesaretlenmiş bir çiçeğin uzun zaman sonra karşılaşma anına tanıklık ediyordu titreyen sokak lambası. Hafif esen yel yanağımı okşayarak geçti. Bakışlarımı ayak ucuma çevirdim. Ve bana doğru yavaşça gelen adımlarını şaşkınlıkla izlemeye başladım.
Furkan'ın gözünden..
"Susma! Öylece baka kalma yüzüme. Bir şey de, bir kelime geçsin dudaklarının arasından.
Oysa bana yakınken ben sana ne kadar uzakta kalmışım. Güzel kelebeğim...
Dünya küçük ve sevimsiz bir ihtiyar. Ama sen çok güzelsin"
Bakışlarını yere çevirdi. Utangaç dursa da ne yapacağını bilemez tavrıyla boğuşuyordu. O çiçeği koklamalı mıydı? Oradan öylece çekip gitmeli miydi?
Anlayamadığım bir cesaretle ayaklarım ona doğru gitmeye başladı. Vücudumu arkadan ittiren güçlü bir kuvvet hissediyordum. Bakışlarım utançla onun ayakucunda son buldu. Aramızda bir iki adımlık mesafe varken durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sâye
SpiritualElif ile Furkan'ın hikayesi bu. Bir yanda günümüz modasına uymaya çalışan,dinine bağlı gibi gözüküp dünyevi lezzetlerde kaybolan Elif, diğer yanda ailesinin tam tersi, Allah aşkıyla yanıp tutuşan, ismi gibi hakkı ile batılı birbirinden ayıran Furkan...