Living With My Best Friend/Husband [COMPLETED]

Chapter 20: 2 Months Later and Visual Couple

James' POV

Two months na kaming walang pansinan ni Raquel. Nakita ko rin ang medyo pag-laki ng tiyan niya. Nalulungkot ako dahil hindi ko siya pwedeng lapitan.

Nakakakuha lang ako ng mga impormasiyon sa mga kapatid niya. Nandito ako ngayon sa classroom, Miyerkules ngayon. Kasama ko si Raquel dito sa classroom.

Actually, nasa harap ko lang siya. Sitsit ako ng sitsit sa kaniya kanina pa pero snobber parin siya as usual. Nagulat ako ng mag-pasa siya saakin ng isang papel.

Magpa-divorce na tayo. Hindi ko na kayang masaktan pa.

May tumulong luha mula sa mata ko.

"Mr. Tuazon! Is something wrong?" Biglang tanong ng teacher namin kaya napunta sa kaniya ang atensiyon ko. Pinunasan ko ang luha ko bago umiling.

"Then why are you crying?" Tanong niya kaya umiling ako ulit.

"Look, Mr. Tuazon! You can tell me anything!" Sabi niya kaya tumango ako.

"Sa labas." Sabi ko kaya sabay kaming lumabas ng classroom.

"Come on Kuya Rain mo ako! Tell me! Pakikinggan kita!" Sabi niya kaya huminga ako ng malalim.

"Rain! Help me! Gusto akong hiwalayan ni Raquel! Please! Ayaw kong lumaki ang Anak ko na walang kilala'ng Ama!" Pag-mamakaawa ko kaya natawa siya.

"How pathetic are you, James?" Tanong niya kaya pumasok na ako sa loob ng classroom.

"Bessy! May problema kaba?" Pabulong na tanong ni Grace kaya huminga ako ng malalim bago ipasa sa kaniya ang papel.

~Time Skip~

Break time na. Nandito ako ngayon sa library. Naka-upo lang ako habang nagsusulat sa notebook ko.

I'm sorry for all the trouble I caused! I'm really sorry for it! I hope you can forgive me! I don't have any reason for you to forgive me but I have a reason to stay with you! I'm your husband and I can't risk anything to have our child don't know me! I want to be with you forever! I'll take it if you push me away but I don't want you to break up with me now that we're married! I love you so much, Mrs. Raquel Kwon-Santillan. Remember that.
Love,
Mr. James Santillan

Naiiyak na ako dito, pero pinipigilan ko ang lahat. Ang luha ko,ang sakit na nararamdaman ko at pag-ibig na walang katapusan.

Nagulat na lamang ako nung may nag-bagsak ng notebooks sa tapat ko.

"Pa-table lang ahh." Medyo malungkot ang tinig ng boses nung umupo sa tapat ko. Nag-pakita lang ako ng okay sign sa kaniya dahil wala akong mood na tignan kung sino.

Naka-yuko rin ako kaya ayaw kong tignan yung umupo sa tapat ko. Alam kong Babae yung kaya wala na talaga kong balak baka mamaya dumating din dito si Raquel at sabihing may tinitignan nanaman akong Babae.

Notice me, Senpai ^_^

Ayan ang naka-sulat sa note na nasa harapan ko. Tumaas naman ang kilay ko pero nilukot ko lang ang note.

Psst. Snobber akala mo naman talented ;)

Naiinis na ako dito sa notes ahh.

Please. Loves na Loves naman kita ehh :)

Ayan nanaman. Nilukot ko ang mga notes na napupunta sa harap ko. Binubulsa ko ang mga notes dahil ayaw ng librarian ng madumi na surroundings.

Pfft. Maka-arte parang Unknown lang ako sa'yo ahh.

Sa sobrang inis ko inangat ko ang ulo ko. Laking gulat ko na makita ko si Raquel sa harapan ko. Naka-taas ang kilay niya saakin.

"Ano? Lulukutin mo ulit?" Tanong niya sabay nag-pantay ulit ang kilay niya at ngumisi saakin.

Yumuko ulit ako at nilabas ang sticky notes ko.

Sorry na! I love you too, so much pa nga, Baby, ehh! ^3^

Inalis ko ang pagkaka-dikit ng note at dinikit sa notebook niya. Isinantabi ko na muna ang sticky notes at inangat ang tingin ko. Naka-pout naman tong isang to.

Mukha tuloy siyang ewan. Dyosang Ewan. Ayiee. Nagulat ako nung may maramdaman akong labi sa labi ko. Minulat ko ang mata ko at tinignan ko kung sino.

Ang Babae'ng hinintay ko ng Dalawang Buwan ay hinalikan ako. Matutunaw na ako dito sa sobra kong kilig. Nakaka-bakla pero ayun ang nararamdaman ko.

Bumitaw kami sa kiss at umupo na siya ng maayos. Nginitian niya ako kaya ngumiti ako pabalik.

Pinunasan niya ang labi ko kaya nag-taka ako.

"Bakit?" Tanong ko

"May cherry lipstick na dumikit!" Natatawa niyang sabi kaya dinilaan ko ang labi ko at totoo, ang tamis. Natawa naman siya bago punasan ang labi ko ulit.

"Paano ako nagkaroon ng cherry lipstick?" Tanong ko kaya tinakpan niya ang labi niya. Ito naman ako na-curious kaya inalis ko ang kamay niya na nag-tatakip sa labi niya. Nakita kong pinkish na ang kulay ng labi niya.

"Saan mo nakuha 'yan?" Naiinis kong tanong kaya pumikit siya.

"Binili ko." Sagot niya kaya nagulat ako.

"Kelan kapa naging Babae?" Tanong ko kaya dumilat agad ang mata niya.

"Letse. Mabubuntis ba ako kung lalaki ako?" Pabulong niyang tanong kaya napa-kamot ako ng batok.

"Sorry na po." Bulong ko pabalik

"Tsk!" Singhal niya

"Oops! Baka magalit si Baby!" Sabi ko kaya natawa siya. Moody na siya.

"Tara! Punta tayo sa Dorm niyo! Aayusan kita!" Sabi ko habang natayo.

"Marunong ka?" Tanong niya habang natayo. Tumango nalang ako biglang tugon. Binuhat niya ang notebooks niya at humawak sa kamay ko. Kinuha ko narin yung notebook ko at nag-umpisa na kaming mag-lakad pabalik ng Dorm niya.

~Time Skip~

Wow. Just... Wow. Ang galing ko naman masiyado. Hindi ako bakla pero ang ganda ng pagkakalagay ko ng make-up sa kaniya. Light lang ang make up pero napaka-ganda.

Pagka-labas namin ng Dorm ay saktong nag-bell. Dumeretso na kami sa classroom namin. Namangha ang lahat nung makita nila kami ni Raquel.

Change outfit with matching make-up si Raquel habang ako change outfit with matching pag-aayos na mukha.

"Visual Couple." Ayan ang narinig kong bulong nilang lahat. Ngumiti ako kaya ayun sa bandang huli andaming kinilig kaya si Raquel naman ay nag-giggle dahilan ng pag-kakilig rin ng mga lalaki.

Hehehe. Visual couple talaga kami. Isang Dyosa'ng Wife at isang Gwapong Husband.