Living With My Best Friend/Husband [COMPLETED]

Chapter 45: MM.

Rated SPG 😉. But, don't skip this chapter. Kasi kung i-skip mo may mami-miss ka. 😉

-Author J 😉
~~~~~~~

Raquel's POV

Nagising ako at nakita ko si James sa tapat ko. Binibihisan niya ako. Ang bait talaga nito. Napansin niya na mulat na ang mata ko kaya ngumiti siya at hinalikan ako, pero smack lang. Nginitian ko nalang siya pabalik at inayos ko ang t-shirt niya.

"Tara na?" Tanong niya kaya tumango ako at tumayo na siya. Nilahad niya ang kamay niya para saakin kaya humawak ako roon at magkaakbay kaming lumabas ng kwarto. Nang makarating kami sa kusina ay inupo niya ako sa bangko at siya na ang nag-luto ng umagahan namin.

~Time Skip~

Nandito na kami sa hospital. Nag-hihintay nalang ng results. Hindi kasi namin talaga alam kung gaano katagal na akong buntis. Ang galing namin ehh noh. Dumating na ang doktor at naka-ngiti siya saamin ni James.

"Good news, Mrs. Santillan. You're 18 weeks pregnant. We assume that you'll give birth on the month of September."

Nagka-tinginan naman kami kaagad ni James. September ang birthday ko. Tapos manganganak pa ako sa buwan na iyon. Swerte ni ako. Sana 27 siya lumabas para masaya.

"About the Baby doc? How are they?" Excited na tanong ni James.

"Well, Mr. Santillan. Your Baby is healthy. Because at the look of your wife, I assume they're as healthy as you two. You two are sticking to the things I told you, right?" Tanong nung doktor kaya lalong napa-ngiti kami ni James. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko.

"Yeah. We are." Sabay naming sagot ni James.

"Sige, doc. Uuwe na kami. Salamat po ulit." Sabi ni James kaya tumango 'yung doktor at lumabas na kami ng clinic.

~Time Skip~

Nandito na kami ngayon ni James sa pagitan ng dagat at bahay. Mag-katabi habang magkahawak ang kamay. Ang saya namin. Hindi lang dahil kami ang nag-katuluyan kundi dahil din sa magiging Anak namin.

"Baby." Tawag ni James saakin kaya napa-tingin ako sa kaniya. Sakto naman na nahalikan niya ako.

Nang-iisa talaga 'tong Asawa ko. Para-paraan lagi!

Gumapang ang kamay niya papunta sa bewang ko at hinila niya ako kaya naka-patong ako sa kaniya ngayon. Humawak ako sa dibdib niya at hinila pa lalo papalapit saakin.

Lalo pa naming pinalalim ang pag-hahalikan namin. Pumunta ang kanang kamay niya sa braso ko at pinalupot iyon sa batok niya. Habang patagal ng patagal ay palalim din ng palalim ang halikan namin.

Pumasok ang kaniyang kamay sa loob ng aking damit pero nung hihilain niya na paalis ang clasp ng bra ko ay biglang umambon. Kumalas kami sa halikan namin at nagkatinginan ng mata sa mata.

Sabay naman kaming tumawa. Tumayo na ako at tinulungan ko na rin siyang tumayo. Inalis niya ang t-shirt niya at ipinatong sa ulo ko. Bawal kasi akong maligo sa ulanan kaya ganito siya kung makaasta.

Tumakbo na kami papasok ng bahay. Tawa pa rin kami ng tawa. Pero, halata pa rin sa mata niya ang bitin. Hinawakan ko ang magkabila niyang kamay at pinalupot iyon sa bewang ko. Matapos iyon ay pinalupot ko ang kamay ko sa batok niya at hinila siya papalapit saakin.

Nag-halikan ulit kami. Hindi na napigilan ni James ang malikot niyang kamay kaya naipasok niya iyon sa loob ng t-shirt ko. Inalis niya ang clasp ng bra ko. Inalis niya ang palupot ng kamay ko sa leeg niya upang alisin ang bra ko.

"Mes..."

Hindi ko na napigilan ang ungol ko ng himasin niya ang hinaharap ko. Lalo pa namin idiniin ang pag-hahalikan namin. Bumaba ang kamay niya at hinawakan ang laylayan ang damit ko. Kumalas kami sa aming halikan kaya naalis niya ang suot kong damit.

Bago pa man magka-dikit ang aming labi ay may nahagip ang mata ko. Isang bata'ng Babae. Kahawig niya si Rainbow. Napa-tigil naman kami ni James at nilapitan ang Bata.

Inagaw ko mula sa kamay ni James ang damit ko at sinuot iyon. Lumuhod ako sa tapat ng Bata. Naka-ngiti siya saakin ngunit bakas sa mga mata niya na malungkot siya.

"Rainbow. Bakit hindi ka umuwe?" Takang tanong namin ni James kaya tinitigan lang kami nang Bata.

"Gusto mo ba ihatid kita sa Daddy mo O Ipapasundo kita?" Tanong ni James kaya umiyak ang Bata. Nagulat naman kami ni James kaya napa-akap kami sa Bata.

"Patay na po ang Tatay ko. Hindi ko po alam kung paano po ako napadpad sa lugar na ito." Naiyak na sambit ng Bata kaya nagulat kami ni James.

"Ano ang iyong pangalan?" Pormal na tanong ni James.

"Momo lang po ang naaalala ko." Sagot ng Bata. Binitawan naman na namin siya ni James.

"Oh, sige. Momo ang ipapangalan namin sa iyon. Mula ngayon, Momo. Ikaw ay isang Santillan. Kapag tinanong ka kung ano ang pangalan mo. Sabihin mo na ikaw si Momo Kwon-Santillan." Sabay naming sabi ni James. Ngumiti naman kaagad si Momo at niyakap kami ni James.

"Salamat po. Maraming salamat po, Ate at Kuya. Pangako ko po na magiging isang mabait na Bata ako sa inyo." Masayang sambit ni Momo.

"Momo. 'Wag mo kaming tawaging Ate at Kuya. Tawagin mo kaming Mommy at Daddy." Pag-tatama ko kay Momo. Tumango naman siya kaagad saakin.

"Momo. Ilang taon kana?" Tanong ni James

"Anim po." Mabilis na sagot ni Momo.

"Hmm? Anong grade ka na?" Tanong ko.

"Hindi po ako nag-aaral." Malungkot na sagot ni Momo.

"Anak. Sa susunod na pasukan, pag-aaralin kita sa isang paaralan. Masaya kaba 'dun?" Tanong namin ni James kaya ngumiti muli si Momo. Nagpapalakpak siya habang natango.

"Sige na. Quel. Ako na ang mag-papaligo kay Momo. Mag-pahinga kana lang muna dito sa sala. Okay?" Tanong ni James saakin kaya tumango ako at hinalikan niya ako sa noo bago buhatin si Momo atsaka dinala sa taas.

A new start? 🙂

~~~~~~~~~
Hi sa mga umasa! 😅😅😅
I LOVE YOU! 😘
Pag-pasensiyahan niyo na ang kaka-13 niyong Author ahh. 😞😞😞
Babawi ako next time. 😉😉😉