James' POV
Pagka-gising na pagka-gising ko ay bumangon ako kaagad. Hanggang ngayon may lagnat pa rin itong si Raquel. Hindi na nababa. Ayaw naman mag-padala sa hospital dahil daw hindi napunta ng hospital ang mga matatapang. Kaya ito siya, naka-higa lang sa kama at latang-lata.
Ewan ko ba. Minsan pinagtatangkaan ko pang dalhin sa hospital kaso naging sensitive siya kaya nagigising. Fuck my life!!!. Nakakainis man pero kailangang mag-tiyaga. Dahil kapag may tiyaga may makakamtan.
"Quel! Gising na! Okay ka lang?" Tanong ko kaya tinanguan niya ako kahit nanghihina na siya.
"Quel naman ihh! Tara na! Dalhin na kita hospital! Baka mamaya iwanan mo ako! Nako! Hindi ko kakayanin 'yun!" Nag-aalala kong sabi
"Mes... Ayaw." Halos binulong niya nalang ang sasabihin niya.
"Hindi ko na tatanggapin 'yang mga sinasabi mo! Pupunta tayo ng hospital! Tara na!" Utos ko pero kumapit siya sa kama. Huminga ako ng malalim bago siya buhatin na para bang bagong kasal lang.
~Time Skip~
Nandito na ako ngayon sa labas ng kwarto ni Raquel. Normal lang pala 'yung pagka-lagnat niya dahil nagkakaganoon daw minsan kapag buntis. Haysst. Bahala na si Author basta okay lang ang Asawa ko. Lumabas 'yung Nurse na nagababantay sa kaniya at nginitian ako nun bago tanguan.
Landi ehh noh?. Huminga ako ng malalim bago pumasok sa loob ng kwarto ni Raquel. Nakaupo siya sa may kama ng hospital. Nag-iisip siya pero hindi naman mukhang maalim. Sakto lang. Nilapitan ko siya at hinawakan ang kamay niyang kinakagatan niya ng daliri.
"Okay kana?" Tanong ko kaya tumingin siya saakin bago tumango. Huminga ako ng malalim bago ilapag ang kamay ko sa noo niya. Ginalaw ko ang kamay ko hanggang sa hininto ko ito sa tapat ng pisngi niya. Pinisil ko iyon bago halikan ang noo niya.
"Sana pala nung una palang ay dinala na kita dito." Nalulungkot kong sabi. Ngumiti naman siya kaya pinitik ko 'yung leeg niya. Mukhang nagulat naman siya kaya sinamaan niya ako ng tingin. Nag-peace sign nalang ako kaya tumawa siya. Bakit? Kasi nag-derp din ako.
"Honey..."
"Hmm?"
"I wanna go home na!"
Pagka-sabi niya noon ay nawala ang ngiti ko. Iba kasi ang ibig niyang sabihin. Gusto na niyang umuwi sa... Sa...
Randell's POV (A/J: No hard feelings! 😂😂😂)
Nandito ako ngayon sa cafeteria. Dahil... Dahil... Tinatamad akong pumasok. Di joke lang. Wala talaga akong pasok. Atsaka... Malakas wifi dito sa cafeteria namin. Hehehe. Pinatay kasi ni Kuya 'yung wifi sa Principal's office kaya dito ako sa cafeteria naka-tambay.
Tuwang-Tuwa na talaga ako ng makita kong active ang Soon-To-Be-Mrs.-Kwon ko. Tama ang hula niyo. Si Cyriel. Ang ganda niya talaga.
My Baby Cy
Mah Babeh Dell: Hi Baby Cy kooooooo!!! 😘😘😘
My Baby Cy: Hi Babeh koooooo!!! 😍😍😍
Mah Babeh Dell: How's my soon-to-be-Wife? 😌😌😌
My Baby Cy: Here... Missing you by my side. 😔😔😔
Mah Babeh Dell: Aww.... I miss you too. And our BABY 😊😊😊
My Baby Cy: Aww... I love you. 😚😚😚
Mah Babeh Dell: I love you too.... SO VERY MUCH ☺️☺️☺️
My Baby Cy: I love you so very much more. 😄😄😄
Mah Babeh Dell: I love you so much... More than a diamond wrapped in gold with silver on the side. 😉😉😉
My Baby Cy: Aww... You're so sweet, My Babeh! 😆😆😆
Mah Babeh Dell: Just for you... My Baby 😙😙😙
My Baby Cy: Owemjiiii!!! Baby woke up. Bye for now my Babeh 😅😅😅
Mah Babeh Dell: Okay. Bye. 🤗🤗🤗
BINABASA MO ANG
Living With My Best Friend/Husband [COMPLETED]
Подростковая литератураThey started with a fight.... Then it turned out that they were Destined to be Together.... But now.... How can they survive living together?.... Imagine this.... A 19 year old and a 24 year old living together. None of them graduated College.... Wo...