Jamskie's POV
Ang sakit! Ang sakit-sakit! Walang hiya si Robert at Robbie! Mga walang awa! Sinaktan nila ang puso ng isang Babae! Sabi pa naman saakin ni Kuya Jayson na hindi pwedeng paglaruan ang feelings ko!
Kasalukuyan ako ngayong naiyak dito sa Dorm ko. Hindi ko nga alam kung bakit nasakit yung puso ko ehh. Hindi naman ako ganito dati.
Nahihirapan akong huminga. Hindi ako makahinga.
Inangat ko ang bisig ko at hinampas ng mahina ang dibdib ko. Nahihirapan na akong huminga. Parang ilang minuto nalang ay hihinto na ang puso ko. May pumatak na huling luha sa mata ko bago mag-dilim ang paningin ko.
~Time Skip~
Minulat ko ang mata ko at parang may mask sa bibig ko at may nalabas na oxygen. Tumingin ako sa paligid at napansin kong nasa clinic ako.
Ano bang ginagawa ko dito? Bakit ba may mask ako at may oxygen pang nalabas? Ano bang nangyari saakin?
Bumalik na lamang ako sa realidad nung bumukas ang pinto at iniluwal nito ay si Robert. Nginitian niya ako ng malungkot bago umupo sa gilid ng hinihigaan kong kama.
Hinawakan niya ang kamay ko pero kinalas ko kaagad ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya. Narinig ko ang pag-hinga niya ng malalim.
"Jamskie! I'm sorry!" Malungkot niyang saad pero nakatingin parin ako sa kawalan. Wala na akong panahon para sa kaniya.
"Please! Kausapin mo naman ako!" Pag-mamakaawa niya
"Tse! Lumayo ka saakin'g Bakla ka!" Pagtataboy ko.
Oo! Bakla si Robert! Ayaw niya pang mag-tapat sa mga kapatid niya at ako naman ay sine-sekreto lang ang lahat dahil ayaw ko silang masaktan lalo na si Raquel!
"Please, Jamskie! Let me explain!" Pag-mamakaawa niya pa. Hinarap ko siya at nakita kong may luha ng pumatak mula sa mata niya.
"Hindi ako Bakla! Nag-sasabi ako ng totoo! Si Robbie! Siya ang Bakla! Binantaan niya ako na kapag itinaboy ko siya bilang syota ko ay may masamang mangyayari sa'yo at kay Raquel! Please! Intindihin mo naman ako!" Pag-mamakaawa niya habang patuloy ang pag-iyak.
"Paano kita paniniwalaan?" Malumanay kong tanong
"Wala kana ba talagang tiwala saakin, Jamskie? Hindi naman ako nagbago ehh! Ako parin itong Robert na minahal mo!" Malungkot niyang saad. Hinawakan niya ang kamay ko. Hindi ko na inilayo ang kamay ko sa kaniya.
"Rob! I can fight! And I'll fight by your side! I would never leave you!" Nakapikit kong sabi. Naramdaman ko ang pag-halik niya sa pisngi ko.
"I know you can! I know you will! I know you would! But I won't risk you!" Sabi niya bago bitawan ang kamay ko at iwanan ako. Huminga nalang ako ng malalim bago matulog muli.
~Time Skip~
Nandito na ako ngayon sa classroom. Classmate ko ang ugok na si Robbie at ang mahal ko na si Robert.
"Okay class! Goodbye!" Pagpapaalam ni Sir Henry bago mag-ayos ng gamit at lumabas ng classroom. Niligpit ko na ang mga ginamit kong mga bagay para sa Mathematics at nilabas na ang para sa MAPEH. (A/J: Again! I'm sorry for the subjects! I'm just an 8th Grade Students! Forgive me! 😞)
Tumayo bigla yung class president namin na, si Clarisse. Mag-uumpisa nanaman 'to sa pambu-bully tapos kapag ako naman ang nakaharap wala na back to normal na siya.
Tsk! Lumalaban sa walang laban pero kapag gusto na siyang Labanan ng may Laban natagakot na siya at bumabalik sa upuan niya! Pfft! Bobo lang ang peg nito ehh!
![](https://img.wattpad.com/cover/112881495-288-k26596.jpg)
BINABASA MO ANG
Living With My Best Friend/Husband [COMPLETED]
Teen FictionThey started with a fight.... Then it turned out that they were Destined to be Together.... But now.... How can they survive living together?.... Imagine this.... A 19 year old and a 24 year old living together. None of them graduated College.... Wo...