DARREN's POV
Ilang months na yung lumipas mula nung nagkakilala kami ni Cyrich. Mas lalo kaming naging close this past few months. Lagi kaming partners sa lahat ng activities sa school. Ewan ko ba kung paano naging ganon eh. Hahaha. Well masaya naman ako. Lalo na kapag kasama ko siya.
Nga pala about dun sa Laboratory namin last last month, kami ni Cyrich yung pinakamataas na grade. Second naman sila AC. So it means na kami yung mag rerepresent ng section namin for the competition sa school. Masarap nga daw yung binake namin. Kaso. Ang natikman ko lang eh yung cake. Kasi yung cupcake inubos nila. Kahit konti walang natira. Di ko tuloy natikman. *sigh* Ayos lang. Atleast nairepresent naman namin yung section namin. And guess whaaaaat. WE WON! YEA! WE WON! Wala din kaming naiuwing pagkain kasi kinuha lahat ng judges. Ayun. Di ko parin natikman yung cupcakes. Malas ko talaga. Tsk.
Andito pala ako ngayon sa kwarto ko. Sabado kasi kaya walang pasok. Tinignan ko yung paligid ko. Luminis naman na kahit papaano kasi yung isang guest room, pinapinturahan namin ng green and nilagay namin dun yung mga gifts na binigay sakin ng mga DN's. Pero andito parin sa kwarto ko yung Explosion box na bigay ni UCBG. Di ko parin kilala kung sinong nagbigay nito. Hays. Ilang months na din ako nag iisip.
Kinuha ko yung explosion box. Gusto kong basahin ulit yung nasa squash. Di ko kasi naituloy noon kasi biglang nagising si AC.
" Alam mo ba Renren namimiss na kita. Sobra. Pero kailangan siguro na wag ko munang sabihin sayo to kase this is not the right time. Kase baka biglang bumalik lahat eh. Kaya itatago ko muna to for your own good"
What? Anong babalik lahat? Anong meron? I continue reading pero wala ng katuloy yung sinabi niya na yun. Siguro ibang day niya sinulat yun. Iba na naman yung sinasabi niya dito.
"Darren bakiiiiit?!! Katabi ng ng Pangasinan ang La Union oohhh! Nagbabakasyon ako dito sa Pangasinan nung pumunta ka ng Thunder Bird eh! Huhubells! Bakit 😭😭 Full of surprises ka talagang bata ka myghad. Di ko carry to! Pero kahit naaaa! Nagpapasalamat parin ako kay God kasi 13 times kitang nakita this year. Ewan ko nga eh. Ilang beses na tayong nagkita pero bakit parang di mo parin ako kilalaaaa 😭😭 syempre grinab ko na yung mga opportunity. Ang lalapit na nung mga pinag-e MS'an mo eh (kahit ilang hours pa yung biyahe. HAHAHAHA) Thank you for the holding hands, heart sign, titigan and for the short conversations that we had! I love you so much Den! Di ko yun makakalimutan. May time pa na kakakita ko lang sayo tapos may MS ka na naman after 2 weeks. HAHAHAHA. Pero yung sa Thunderbird at Baguio talaga sayang yun! Hope to see you again soon. Kahit saang MS pa yan basta dito lang sa Luzon ha. Wala akong pambayad ng plane ticket eh. HAHAHAHA. Pupuntahan talaga kami. Love youuu!"
Nabasa ko na lahat lahat nung nakasulat sa squash pero wala talagang full name na nakalagay. Hays :( Magpakilala kana kasiiii :( Hays. Pinicture'an ko yung Explosion box and I uploaded it on twitter and IG with the caption."I wanna meet you kung sino man pong nagbigay nitong explosion box na to" . And as expected. Sabog na naman notif. Ko and sinasabi nilang sila ang may bigay non. Pero di ako naniniwala. Alam kong sinasabi lang nila yun para mapansin ko sila. Hays.
Makikilala din kita soon UCBG. Makikilala rin kita tandaan mo yan.
YOU ARE READING
I fell inlove with a fangirl (A Darren Espanto Story) (COMPLETED)
FanfictionThere's a lot of fangirls that idolizes me. I know that fangirling is never easy that's why I was so shocked when my career gets boom! Look! I don't wanna be famous for the fame. I wanna be famous so I can meet other people. Yes, I'm a singer, dance...