I fell inlove with a fangirl (A Darren Espanto Story) (COMPLETED)

Chapter 35

A/N: Orayt orayt! Here I am again! Namae speaking. How may I help you? Char. HAHAHAHA. So ito na yung pinakahihintay niyong update. Mahaba haba kasi kaya medyo natagalang magtype. So ito na pows
-------
DARREN'S POV

After break, hindi pumasok si Cyrich. It's very unlikely of her na mag-cutting class. By that time, I am very worried. Nag-excuse ako sa class then nag-bakasakali ako na nasa gym si Cyrich. And I was right.

Napaupo ako sa sahig. This girl made me nervous! Akala ko kung saan na siya nagpunta. Pinanood ko siya habang naglalaro ng volleyball mag isa. She's really good. Di ko nga alam kung bakit di siya sumali sa varsity team eh. All I know is 2nd choice niya lang ang sports. More on Music kasi siya kaya siguro sa Dance Group siya sumali.

Medyo out of focus siya sa paglalaro ngaon. I know it's because of me.

Sinandal ko yung ulo ko sa wall habang nakaupo then nilapas jo yung ipod ko and I put my earphones on. Nakinig ako sa music.

Why can't it be
Why can't it be the two of us
Why can't we be lovers
Only friends
You came along
At a wrong place, at a wrong time
Or was it me

Bakit naman ganito agad yung song? Pinapatamaan ba ako? I changed the song. BTW naka spotify ako kaya di ako aware sa mga songs na naipeplay kasi nakashuffle siya.

Time may passed us by
But you stay stuck on my mind
And that moment we stared that night
I thought it was right

THE HECK?! Ang awkward kapag naririnig ko yung kanta ko. Sariling kanta ko pinapakinggan ko? It's really weird for me. I dunno why.

If Cyrich is not the one for me then I hope I'll find the right one soon. Ayoko ng masaktan ng sobra.

"AHHHHHHHHHHHH!!!"

Napatayo ako bigla sa sigae na narinig ko. Sumilip ako kay Cyrich then I saw her sitting o the floor while clutching her right leg. Oh no, mukhang masama ito!

Tumakbo ako papalapit sa kanya at nung nakita kong parang iba na ang itsura ng tuhod niya. I carry her.

"D-darren?"

"Don't worry I'm here"

Nahimatay siya so sinugod ko siya agad sa hospital dahil sa itsura palang ng right knee niya! Alam kong wala ng magagawa ang clinic para dito.

May nakita akong luha na pumatak sa mga mata niya at hinawakan ko yung kamay niya.

"It's okay Cy. Everything will be okay" I whispered her

Pagkadating namin sa hospital, agad naman may sumalubong na na snetchers samin. Dinala siya nung mga nurse sa isang roon. Nakita ko yung doctor na papasok.

"Doc, please do anything para naging okay ang leg niya please. She's a dancer. Hindi pwedeng madamage yung leg niya kasi may upcoming competition sila next next week" pagmamakaawa ko sa doctor. The doctor nod then pumasok na siya sa room.

After a while they signaled ne na pwede ng pumasok. I saw Cyrich, nakahiga siya sa kama then nakataas yung right leg niya.

"Her right knee was dislocated. I advice ba mag stop muna siya sa pag practice for one and a half month" sabi ng doctor

"That's impossible! I have a dance competition next next week and hindi ko pa naaayos masyado yung formation namin!" Pasigaw na sabi ni Cy

"I'm so sorry hija. Pero hindi talaga pwede. Kapag nagpumilit ka baka mas madamage pa ang leg mo. Baka hindi ka pa makalakad. So please follow my advice"

"N-nooooo" sabi ni Cyrich na naiiyak-iyak.

"I'm very sorry. Pwede kanang lumabas by tomorrow but you have to go back there every week" lumabas na yung doctor.

I saw Cyrich crying. I want to hug her now. I want to comfort her. Alam kong napakahalaga nung competition na yun para sa kanya. Siya pa naman yung nagmimistulang leader ng grupo nila. Tumutulong pa siya sa choreographer nilang gumawa ng steps. Siguro masakit ang nangyareng to sa kanya. But I know pag lumapit ako ngayon sa kanya, yung will kong mag move on, mawawala na naman.

Lumabas ako ng room niya then tinawagan ko ang parents niya pati na rin ang mga kaibigan namin. As expected lahat sila alalang-alala kay Cyrich.

After ko silang tawagan, bumili ako ng food for Cyrich. Alam kong hindi pa siya naglalunch.

Nung pumasok ako sa room, she's sleeping. May tears pa nga sa gilid ng mata niya. Lumapit ako then pinunasan ko yung luha niya.

I held her hand. May pasa siya ss both arms niya. Gawa siguro nung lakas ng mga tira niya kanina.

"Cyrich, it's okay. One and a half month lang naman eh. Audition lang naman siguro ang mamimiss mo dun. I know naman na kayang umabot ng grupo mo hanggang sa makasama ka na sa next round. Ikaw kaya ang nagturo sa kanila ng ibang techniques" hinawakan ko yung mukha niya.

"Wag mo na ulit gagawin yung ginawa ni kanina ha. You're hurting yourself. Tignan mo tong mga pasa mo oh. Pasaway ka talaga!" Biglang tumulo yung luha ko.

"I love you. Ang sakit na hanggang doon nalang yun. Sorry ha? Ang duwag kasi ng boy bestfriend mo eh. Natatakot ako na baka layuan mo ko kapag sinabi ko yun sayo."

But I need to tell her, I know. I don't want to live in regrets.

I kissed her forehead.

May kumatok naman bigla sa pinto. Nung buksan ko, it's Cyrich's parentd. I know na hindi na ko kailangan dito kasi andito na si tito at tita para magbantay kay Cyrich kaya nagpaalam na ako sa kanila.

Kapag lumakas na yung loob ko, magtatapat na ko kay Cyrich. After that, I'll move on.
------
A/N: OMAYGHAAAAD. Wag naman Darreeeeeen! Ikakasal pa tayoooo! HAHAHAHA.

gimme moment guys. OMAYGHAD! OMAYGHAD! OMAYGHAD! 1K READS OMAYGHAAAAAAD! THANK YOU SO MUCH! OMAYGHAD ULIIIIIIT! HAHAHAHAHA! Keep on supporting my story! Salamat talaga guuuuuys!

PLEASE DON'T FORGET TO CLICK THE STAR BUTTON.

FOLLOW ME NA DIN HERE AND I'LL FOLLOW YOU BACK!