I fell inlove with a fangirl (A Darren Espanto Story) (COMPLETED)

Chapter 30

UNIQUE's POV

I heard a knock on the door. Tinignan ko yung orasan, it's already 5pm. Kanina pang tanghali ako nandito sa condo ko. Nakatulog siguro ako sa kakaiyak.

"Sino yan?" Tanong ko doon sa kumatok. Hindi sumagot yung kumakatok sa pintuan. Pagkabukas ko ng pintuan.

"Ethan? Bakit ka nandito? And bakit mo alam na nandito ako?"

"Magaling ang source ko eh". Pinakita niya sakin yung plastic bag na hawak niya.

"Dinalhan kita ng food. Alam kong gutom kana dahil wala ka namang halos kinain kanina lunch. Kaso Jollibee lang yan ah?"

Napasmile naman ako.

"I love Jollibee's chicken joy!"

Pinapasok ko siya sa loob. Bigla ko namang naramdaman ang gutom. Tamang-tama pala ang dating ni Ethan eh. Binuksan ko yung bigay niya then I started eating.

"Unicca. I know you love Darren" sabi ni Ethan sakin habang pinapanuod akong kumain.

Nabulunan naman ako sa sinabi niya.

"Wh-what? What are you talking about?" Sagot ko sa kanya.

"Kung hindi, hindi ka iiyak ng ganyan"

"Huh? What are you saying? Di naman ako umiyak" palusot ko

"Nagsisinungaling ka parin kahit obvious na namamaga ng husto ang mga mata mo dahil sa sobrang iyak". Napatingin naman agad ako sa salamin and yeah. Maga nga ang mga mata ko.

"Hi-hindi siya ang dahilan. Anoooo. Masama kasi pakiramdam ko kanina kaya ganyan"

"Bat hindi mo sabihin sa kanya na ikaw ang gumagawa ng cupcakes? At hindi yung impostorang Keren na yun?" Nagulat naman ako sa sinabi ni Ethan. Paano niya nalaman yun? Pero syempre hindi parin ako umamin.

"Wh-what are you saying? Hindi ako ang nagbibigay ng cupcakes kay Darren"

Mukhang sinabi sa kanya ni AC at Jayce ah. Yari sakin mga yun!

"Don't lie to me. Kanina ko lang narealize ang lahat nung natikman ko yung cupcakes"

"Huh? What do you mean?"

"Natatandaan mo ba kung bakit naging kaibigan ko kayo? Dahil sayo yun Unicca"

"Huh?"

"I remember pumunta tayo sa ice cream parlor noon. Kasi nga pinalitan ko yung ice cream mo na natapon. Tapos out of nowhere binigyan mo ko ng cupcakes then you introduce me to your friends as your new friend. Hindi ko yun makakalimutan Unicca." Ethan held my hand and smiled at me.

"Ethan"

"And of course hindi ko rin makakalimutan yung last ng cupcakes na binigay mo sakin"

IM SPEECHLESS. Hindi ko alam na yung simpleng ginawa ko, napakalaking bagay na pala kay Ethan yun.

"Ngayon malinaw na sakin ang lahat" I hug Ethan then I started to cry again.

"Ethan ang sakit! 😭😭 Sobrang sakit! 😭" He tap my back.

"It's alright. Iiyak mo lang yan" umiyak lang ako ng umiyak kay Ethan and for the first time sa araw na to, parang gumaan ang pakiramdam ko.

Few hours later

"Ethan thank you talaga ha? I feel better"

"Okay lang yun. I'm so glad na kahit papaano, napagaan ko pakiramdam mo. Umuwi kana and magpahinga ka."

Pumasok na ko sa loob ng sasakyan. Sinundo ako ni kuya Ver. Binuksan niya yung salamin,

"Thanks again Ethan!"

"You're always welcome"

"Bye"

"Bye bye ingat"
------
A/N: 600 reaaaaads! Woot! Woot! Thanks a lot guys! Lablab! Please don't forget to click the star button!