Anywhere For You (dutch)

Hoofdstuk 16: WekkerCéline-dag is geen goede optie

'Je liegt.' Het komt er schokkerig uit. Ik knijp in de stof van het tasje in mijn hand. 'Je kent hem niet.'

'Geloof wat je wil, je grootvader heeft heel de geheime dienst voor het lapje gehouden.' Hij begint te lachen en ik schud walgend mijn hoofd. 'Hij heeft ze naar een onschuldige burger geleid.' Hij begint harder te lachen. 'Nooit afgevraagd waar al dat geld vandaan kwam?' 

Blijkbaar niet vaak genoeg. 

'Je liegt!', gil ik. 

'Oh, Céline, ken je je eigen opoe eigenlijk wel?' 

'Ik wil bewijs.' Hij kijkt me aan.

'Bewijs? Hoeveel wil  je hebben?' Hij graaft in de zakken van zijn witte pak en haalt er brieven en documenten uit die hij naar me toe gooit. Ze dwarrelen langzaam naar beneden en ik grijp er verbijsterd een uit de lucht. 

De heer Beckham

Eikenlaan 124

17 juli, 2016

Ik staar naar het papier. De woorden zijn duidelijk. De handtekening is die van mijn opa. 

'Wat wil je van me?'

'Ik wil hetzelfde als jij: je grootvader vinden, ik heb nog een lening van hem tegoed. Jij wil je opoe toch ook vinden, hé?' Ik knik. 'Goed zo. Hebben we dan een deal?' Ik knik weer, wat heb ik te verliezen? En had ik niet gezegd dat ik elke hulp kon gebruiken? 

'Ik neem contact met je op.'

'Niet zo snel.' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Dit doe je gewoon, zonder prijs?' Hij glimlacht mysterieus.

'Als dit goed gaat, ben ik straks een paar centjes rijker en met jou hulp kan ik langer uit het gezichtsveld van de FBI blijven.' Hij loopt naar me toe en pakt mijn hand. 'Fijne avond, juffrouw Beckham.' Hij kust mijn hand, wat verdomd veel kriebelt door zijn baard en loopt langs me heen.

'Oh, en mijn naam is Herrera. Alonso Herrera.' Hij draait zijn hoofd een stukje en loopt verder. De bodyguards volgen hem op de voet. Ik blijf nog een tijdje in de kamer staan, maar dan realiseer ik me dat ik Benjamin moet vinden en moet zorgen dat Herrera erbuiten blijft. Mijn handen trillen van spanning, terwijl ik naar de danszaal terugloop.

Benjamin vinden is niet moeilijk,  Charlotte gebruikt hem als haar persoonlijke accessoire. Het grote probleem is hem ervan overtuigen dat onze missie is mislukt. Als ik hem eindelijk zover heb gekregen dat hij in de auto stapt, kijkt hij me boos aan.

'Hoe heb je dit laten gebeuren?' Nou, het is een grote schok om je opa als drugshandelaarsschild te moeten voorstellen. 'Hoe kón je dit laten gebeuren?' Verstijfd blijven staan als hij naar buiten loopt.

'Ben, hij dreigde je te vermoorden! Ik had geen keus.'

'Misschien had je dat dan maar moeten doen!' Ik staar perplex.

'Onze missie is belangrijk.' 

'En jij ook.' Wacht, zei ik dat echt? Benjamin heeft het ook door. 'Ik heb iemand nodig om te irriteren.', voeg ik er snel aan toe. 'Laten we rijden, El Chapo komt later.'

'Zijn naam is Alonso Herrera.' Ik zucht geërgerd, maar ben blij dat hij niet verder gaat op het vorige onderwerp.

'Whatever.'

Het volgende halfuur zitten we zwijgend in de auto en als ik de motor uitzet (ik vond dat ik mocht rijden, want ja, vrouwen hebben ook rechten), struikel ik moe naar boven met knellende voeten en val op bed in slaap. 

De volgende  ochtend word ik pas om elf uur wakker. Waar is wekker Benjamin als je hem nodig hebt? Ik schiet in de outfit van de vorige dag en doe mijn haar in een staart onder het afhollen van de trap. Olivia en Sander zijn al naar werk en de rest zal wel op school zitten. Ik pak een appel en geld voor de lunch. Walter zit kwispelend voor de deur. Hij wil zeker dat ik hem uitlaat. 

'Sorry, Wallie. Andere keer.' Ik ren de trap weer op, want ik herinner me dat ik mijn rekenmachine aan Rafael heb uitgeleend. De deur gaat met een klap open en zwiept terug. Wanneer leren die jongens dat ze de gordijnen 's ochtends moeten opendoen? Ik loop geïrriteerd door alle stapels kleren en boeken heen en gooi de gordijnen open. Ik hoor een geërgerde kreun.

'Oh.' Ik kijk verbaasd naar het stapeltje dekens dat ineenkrimpt. 'Blijkbaar is het vandaag wekker Céline dag. Opstaan, we zijn te laat.' Benjamin kreunt wat en gaat verliggen. Volgens mij is het iets zoals: 'Laat me slapen' Ik trek mijn mond tot een streep en trek zijn dekens weg. Benjamin gromt.

'Geef mijn deken.' Hij geeft me een felle blik en ik trek mijn wenkbrauwen op.

'Alsof ik het leuk vind om jou in je onderbroek te moeten aanzien. Opstaan.' Ik pak de rekenmachine van het bureau en neem zijn bundel dekens mee. 'Over tien minuten bij de Porsche of ik rijd zonder jou weg.' Ik verstop de deken in de bezemkast op de overloop en loop naar beneden. De autosleutels hangen niet aan de haak. Ik klak met mijn tong.

'Ook dat nog.' Ik graai in mijn tas naar de sleutel, maar vind hem niet. En mijn telefoon ook niet. Ik ren naar boven en pak de reservesleutel. Dan kom ik ook tot de verschrikkelijke conclusie dat ik mijn telefoon gister op de tegels van de wc heb  laten liggen. Ik kreun en zucht luidruchtig. Knorrig loop ik naar beneden, waar Benjamin al op me zit te wachten.

'Vanwaar dat gezicht?', grijnst hij. Ik geef hem een vermoeide blik.

'Welke reden wil je horen? Het feit dat we drie uur moeten nablijven of dat ik mijn sleutels en mijn telefoon kwijt ben?' Ik ga hem voor naar buiten en plof in de stoel. Door de muziek die uit de speakers komt, wordt mijn humeur beter en bij het laatste liedje ben ik zelfs in staat luid mee te zingen, wat me een boze blik van Benjamin oplevert. Als we het schoolgebouw binnenlopen is de bel al gegaan en zijn de gangen volgestroomd met leerlingen. Het feit dat ik en Benjamin naast elkaar lopen geeft verwarde blikken.

'Echt, ooit zal ik gerechtigheid krijgen.'

'Waarvoor?' Ik kijk hem aan.

'Voor het feit dat ze mij niet aanbidden maar jou.' Hij grijnst.

'Ik denk het niet.'

'Dan hoor je niet op het VWO.' Ik stop bij mijn kluisje en haal de boeken eruit die we de volgende uren nodig hebben.  Als ik mijn kluisje dichtsla en op zoek ga naar een bekende blonde paardenstaart, besef ik dat Poppy en ik ruzie hebben. Ik zucht en mijn humeur gaat van bewolkt naar onweer met orkaan en tsunami als ik zie wie er door het eind van de gang loopt.

'Dit kan niet waar zijn...'