Anywhere For You (dutch)

Hoofdstuk 23: En dat is hoe je jezelf voor schud zet

Heb je ooit in een situatie gezeten waar je iemand zo graag wil wurgen, maar dat niet heláás niet kan? Ik wel en ik zal je zeggen hoe dat voelt: drie keer broccoli. 

'Rafaël, als je dat nog één keer zegt, vermoord ik je nog voor zij dat kunnen.' Hij grijnst weer en het irriteert me mateloos dat hij totaal geen zorgen lijkt te hebben, terwijl ik zowat uit elkaar spring van spanning. Maar op dit moment doet hij me ook enorm veel aan Benjamin denken, met zijn eindeloze onbezorgdheid en nonchalance. 

Speaking of the devil...

Opeens vallen er drie mannen krijsend neer en erachter komt de enige echte bijenkoning tevoorschijn met zo'n grijns op zijn gezicht dat ik onze situatie totaal vergeet. Onze tegenstanders hebben volgens mij ook door dat Benjamin gevaarlijk is, want ze beginnen abrupt in de rondte te schieten en ik en de jongens moeten ons op de grond laten vallen om niet geraakt te worden. Ik gebruik nog twee kogels om de idioot uit te schakelen en Benjamin geeft de laatste die nog over is een rake klap op zijn kaak en zijn dijbeen. Ik merk nu pas dat mijn borstkas hevig heen en weer gaat en mijn handen trillen.

'Ik dacht; ik red jullie even.' Benjamin grijnst ons toe en ik kijk kil terug, ondanks dat ik donders goed weet dat we het zonder hem waarschijnlijk niet hadden gewonnen.

'Bedankt, Superman, maar we hadden alles prima onder controle.' Oké, iedereen weet dat dat gelogen is.

'Het zag er inderdaad uit alsof jullie hulp nodig hadden. Ik beloof plechtig dat ik je nooit meer alleen laat.' Hij negeert mijn opmerking volledig. 'Maar mag ik vragen hoe je hier überhaupt bent gekomen?' Hij bukt zich en tilt het jasje op van de man die hij bewusteloos heeft geslagen om het embleem dat hij draagt beter te kunnen zien. Hij trekt zijn wenkbrauwen op en fronst tegelijkertijd. 

'Ik snap dat je jezelf wilt bewijzen, maar alleen achter de gevaarlijkste drugskartel in ons land aangaan is gewoon oerdom.' Ik sla mijn armen over elkaar en loop naar hem toe.

'Ik ben er niet achteraan gegaan, ik ben gekidnapt. Of wat ze ook hebben gedaan.' Hij tilt zijn hoofd op en kijkt naar achter me. Rafaël belt met de geheime dienst en hangt net op.

'Ze komen eraan.', deelt hij mee. Ik werp snel even een blik op alle kermende of bewusteloze mannen. Je kan niet echt zeggen dat we er subtiel mee zijn omgegaan. Er zitten overal dieprode vlekken in de weg.

'Welke drugsbende is het?', vraag ik.

'De Red Scorpions.' Hij staat op. 'Maar onze grote vriend Alonso is beter bekend als hun leider en nu we er toch over praten...' Hij loopt naar het busje en trekt de deur open. Hij trekt een vies gezicht en ik loop fronsend achter hem aan. 'Dat stinkt.' Ik trek mijn wenkbrauwen op.

'Het is maar een beetje wiet en het ruikt best lekker.' Ik klim op de bijrijdersstoel en doe het dashboardkastje open. Er zit een heleboel rotzooi in, waaronder drugs, maar dat schuif ik aan de kant. 'Waar zoeken we eigenlijk naar?', vraag ik, terwijl ik er twee witte potjes uithaal en ze weeg in mijn handen. 

'Als je mij daar had laten zitten, had je dat niet hoeven vragen.'

'Ik moest je koninklijke neus beschermen.' Hij rolt zijn ogen.

'Iets waarmee we Alonso kunnen achtervolgen en we jou domme gedrag kunnen goedmaken.' God, dat hij daar nog steeds over inzit. Maar dan betrekt mijn gezicht en stop ik met waar ik mee bezig ben. Als we hem vinden, erger nog, als ik de GD naar Alonso leid, gaat Benjamin dood. Ik was het alweer bijna vergeten. Ik klap abrupt het dashboardkastje dicht.

'Ik had je ook kunnen laten vermoorden.' En dat kan nog steeds... 'Maar hier is niets te zien en ik denk niet dat hij zijn mensen met een plattegrond van zijn bestemmingen laat rondslingeren.' Ik spring uit de stoel en klap de deur achter me dicht. Benjamin kijkt me verbaast aan. Dan loop ik stijf weg naar Rafaël en laat me op de grond zakken midden tussen de nog steeds kermende mannen. Geen van de jongens lijkt het ook maar iets te schelen, maar na een kwartier ben ik er klaar mee.