Yazardan
'Leon, ben hamileyim' Hilal'in dudakları arasından dökülen bu cümle Leon'da şok etkisi bırakırken, öylece birbirlerine bakmaya devam ettiler. Leon'un dudakları şaşkınlıkla hafif aralanmış, gözleri kocaman bir şekilde açılmıştı. Hilal tüm heyecanıyla Leon'un gözlerine bakmaya devam ederken, Leon'un bakışları Hilal'in dümdüz karnına indi.
'Sen hamile misin?' dedi zorlukla. 'Hilal orda bir bebek var ben doğru mu anladım?' diye teyit etmek amaçlı sorunca Hilal'in dudakları yukarı doğru kıvrıldı. Başını aşağı yukarı salladıktan sonra Leon'un tepkisini merakla izlemeye başlamıştı. Gözleri dolu dolu Leon'un yüzünde gezdiriyordu bakışlarını.
'Bizim bir bebeğimiz mi olacak?' diye sorduğunda sesi titremişti Leon'un. Tüm acısını unutmuş, yerini heyecan ve mutluluk almıştı. Yatakta doğrulmaya çalıştı, yarasının el verdiği kadarıyla. Dudakları arasından bir kahkaha döküldüğünde Hilal'de dolu gözleriyle Leon'un gülüşüne karşılık verdi.
'İnanmıyorum!' dedi az öncekine göre daha güçlü bir sesle. 'Hilal inanmıyorum bu mucize..' Hilal'i kendisine doğru çekerken kollarını beline sardı hızla. 'Orda bir bebek var, bizim bebeğimiz, Hilal sen inanmıyorum.... Hamilesin...' şaşkınlıkla konuştuğunda Hilal kıkırdadı. 'Baba oluyorum be baba!' diye bağırdığında, Hilal Leon'dan hızla ayrıldı.
'Leon sessiz ol!' dedi heyecanla. Minik kalbi heyecanla çarpıyor,Leon'un verdiği tepkiyi gülümseyerek izliyordu.
'Ne sessiz olması! Ben baba oluyorum, Hilal sen hamilesin...' Hilal'i tekrar kendine çekerken dudaklarını alnına bastırdı. 'Sen kalkmıyorsun burdan tamam mı? Yanımdan gitmiyorsun. Hilal sen hamilesin... Baba oluyorum ben...'
'Evet, ben hamileyim...' dedi Hilal alayla gülerken. Leon resmen kendini kaybetmişti. 'Ve sende yaralısın, lütfen uzanır mısın tekrar?' diye sorduğunda Leon başını sağa sola salladı. 'Hayır, hayır ben iyiyim, Hilal şu an benden iyi olan kimse yoktur.. O kadar iyiyim ki'
Alnını alnına dayadı Hilal'in. Gözlerini kapattı ikiside aynı anda anlaşmış gibi. Bütün acısını unutmuştu Leon, kalbi heyecanla çarpıyordu. Baba oluyordu. Sevdiği kadından bir bebeği oluyordu. Şu an ki mutluluğu yaşadığı her şeye değerdi.
'Seni seviyorum... Seni o kadar çok seviyorum ki...' diye fısıldadığında çok sonra farketmişti Leon gözlerinin dolduğunu. İkiside gözleri yaşlı alınları birbirine yaslı öylece oturuyorlardı yatakta.
'Bende seni seviyorum...' diye fısıldadı Hilal'de aşık olduğu adama. Ne kadar öyle durdular bilinmez Leon'un eli yavaşça Hilal'in karnına indiğinde Hilal araladı buğulu gözlerini.
'Eskiden mucizelere inanmazdım. Ama sen benim mucizemsin Hilal. Siz benim mucizemsiniz.' bakışları birbirine değdiğinde Hilal gülümsedi sakince.
'Sende benim mucizemsin.. Sen benim başıma gelen en güzel şeysin...' dediğinde usulca ayrıldı alınları birbirinde. Leon yavaşça Hilal'in dudaklarına yöneldiğinde karşıladı Hilal Leon'u büyük bir tutkuyla. Hilal bu tadı özlemişti. Leon alt ve üst dudağına ıslak öpücükler bıraktıktan sonra özlediği kokusunu içine çekti sevgilisinin. Hilal'i kendine daha çok çekerken, Hilal karşı geldi istediğini vermedi Leon'a.
'Canın yanacak...' dedi tedirginlikle. Leon ayırırken kendini Hilal'den başka zaman kızacağı harekete tepki vermedi. Gülümsedi sadece... Hilal'in karnında ki elini hareket ettirdi yavaşça.
'Hilal rüya falan görmüyorum değil mi? Narkozun etkisinde de değilim hamilesin sen?' diye sorduğunda Hilal kahkaha attı.
'Hayır narkozun etkisinde falan değilsin. Hamileyim, ve bunlar gerçek.' dedi Hilal kocaman gülümsemeyle. Leon dünyanın en güzel haberini aldığını düşünüyordu. Hiç bir şeye bu kadar sevinmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEFTUN
FanfictionRuhunda ki tüm yaralara rağmen sevebilen insanlar cesur insanlardır. Karanlığın içinde kalsalarda, kendilerini aydınlatamadıklarını düşündükleri anda, hayat onlara asıl ışığın kendilerini olduğunu gösterir. Belki acıtarak, belki kanatarak. Belki de...