Alexandria Academy

Chapter 13: He Wants to Protect Me

EDITED VERSION

******

"Y-You are what?!" pasigaw na tanong ni Lydia. They were all shocked as if they never thought of that.

"That explains your rude personality--aray!" sigaw ni Kurt matapos siyang sikuhin ni Cath.

"Kurt!" suway naman sa kaniya ni Lydia pero tinawanan ko lang sila dahilan para sabay-sabay silang mapatingin sa akin.

"You are actually laughing right now," Kristian said as if they saw a weird thing. Tama sila, ngayon lang ulit ako tumawa. Siguro ay dahil mas naunawaan ko na ang sarili ko ngayon. Now I know who I truly am behind of being Althea Genovie. I'm a Saavedra.

*******

Pagdating namin sa Academy, nagmadali akong pumunta sa dorm ko. Niyaya nila akong sumama sa kanila sa training pero tumanggi ako. Kaya ngayon, nakahiga nanaman ako sa kama at nakatingin sa ceiling. Ang palagi kong ginagawa.

Hindi ko man masabi, pero apektado pa rin ako sa mga nalaman ko. Pakiramdam ko, unti-unting binubuo ng mundong ito ang mga sagot na matagal ko ng hinahanap at natatakot pa ako sa mga puwede kong malaman.

Natigilan ako sa pag-iisip nang may kumatok sa pinto ng dorm ko. I got up and opened the door. I was stunned when I saw Isaac standing infront of me. He looked at me straight in the eye.

"What the hell are you doing here?!" singhal ko sa kaniya at lumingon sa pasilyo. Mabuti na lang at walang dumaraan kun'di ay baka kung ano ang isipin ng makakakita sa amin.

"I went straight here. I want to talk to you," sabi niya. Napakagat ako sa aking labi at muli kong nilingon ang pasilyo bago ko siya hinila papasok sa dorm at isinara ang pinto.

"Be quick! Ayaw kong iba ang isipin nila kapag nakita nilang galing ka sa dorm ko. You're the president. Masisira ang reputasyon mo," paliwanag ko sa kaniya. He messed his already messy hair.

"I don't care about my reputation," walang emosyon niyang sabi.

Sinamaan ko siya ng tingin. "You're the president! So, act like one!"

"I said I don't care. Ignore them. And that's an order from the president. You choose. Either you break it. Or I'll break you." Natahimik na lang ako sa seryoso niyang boses.

Isaac, ano ba 'tong ginagawa mo? Ginugulo niya ang utak ko at naiinis ako dahil doon.

Sandaling namayani ang katahimikan sa amin. Hanggang sa nagsalita na siya ng hindi ko inaasahan.

"You won't attend the tournament." Tinitigan niya ako as if he's expecting me to agree with him.

"What?! Nahihibang ka na ba?!" asik ko. Hindi ko alam kung ano ba ang iniisip niya. He's the one who pushed me to join this goddamn tournament!

"Yes, I'm going insane, Althea!" Nagulat ako sa biglaan niyang pagsigaw sa akin. Nanlaki ang mata ko sa nakitang expression sa mukha niya. He looked frustrated.

"I'll talk to my mom. Ipapaliwanag ko sa kaniyang hindi ka na sasali--" I cut him off.

"Will you stop dictating me on what will I do?! Sasali ako sa ayaw mo o sa hindi!" I yelled. Nakakainis na siya!

"Althea, please..." Natahimik ako sa sinabi niya. I didn't expect he'll plead just for me not to join the tournament. Pero kahit anong sabihin niya, wala ng makapagpapabago sa desisyon ko.

"Why?" tanong ko. I looked at him pero umiwas na siya ng tingin sa akin ngayon. "Why the hell do you want me to back out?!"

"Basta..." Aalis na sana siya nang binato ko sa kaniya ang unan na nasa sofa. Kaya napaharap nanaman siya sa akin.

"What the hell was that for?!" Sigaw niya sa akin.

"I want to know, Isaac! Stop confusing me!" sigaw ko. Litong-lito na ako sa kaniya.

His jaw clenched then he walked closer to me. "Do you really want to know?!"

"Oo!" sigaw ko pabalik. Hindi ko alam kung may nakakarinig sa amin pero wala na akong pakialam nang mga oras na 'yon.

"Because I want to protect you!" Natigilan ako. My eyes are widen in shock. Gusto kong isipin na mali lang ako ng narinig pero hindi.

It took me a minute before I got a grip. "T-Then keep it. I don't need someone's protection."

His emotion changed. Tila na-offend siya sa sinabi ko. He chuckled, impassively. "Oh, I forgot. You're so fucking dense!"

Then he walked out. Napaupo ako edge ng kama dahil nanginginig ang kamay ko. Ganito ang epekto niya sa akin. I touched my right chest where my heart is placed.

"Calm down. Tsk," sabi ko. Nakakainis. Ayaw kumalma ng puso ko.

Nang gabi na ay agad akong lumabas ng dorm at nagpunta sa wine cellar sa first floor. Pumuslit ako roon at nagtatakbo ako papuntang rooftop.

I don't even know why I'm drinking. Gusto ko lang maranasan ang epekto nito.

Nang makalahati ko 'yon ay napasandal ako sa pader dahil umiikot na ang paningin ko. The wind gave shiver in my bare skin.

Natigilan ako nang bumukas ang pinto ng rooftop at pumasok si Isaac. Napatitig siya sa akin. He wasn't expecting that I'll be here. I guess this is really his haven.

"Why the hell are you drinking?" inis niyang tanong but I refused to answer. Akmang iinom pa ulit ako nang hilahin niya palayo sa akin ang bote ay inihagis 'yon sa malayo dahilan para mabasag.

"Why did you do that--" I was cut off when he held my hand and pulled me making me stand up. "Bitiwan mo nga ako!"

"Go back to your dorm. Ihahatid na kita," sabi niya at akmang hihilahin nanaman ako nang marahas kong hinila ang braso ko.

"Huwag mo akong hawakan!" Akmang maglalakad ako nang madapa ako sa sobrang hilo. I heard him sighed.

"Why do you keep on pushing me away when you can't even stand up without me?" He drastically said. I stood up and punched his chest.

"You, bastard! I hate you!" sigaw ko habang walang patid pa rin ako sa pagsuntok sa dibdib niya pero hinawakan niya ang kamay ko then he pulled me closer to him.

"Don't stop yourself from feeling that emotion towards me," he said then he carried me in a bridal style. That moment, tuluyan na akong tinakasan ng hininga. Nanghihina ako.

Hanggang sa makarating kami sa dorm ay buhat-buhat niya pa rin ako. Inihiga niya ako sa kama at napasapo ako sa aking ulo sa sobrang sakit no'n.

I don't even know if I'm dreaming or this is all true. Sana nga nananaginip na lang ako dahil ayaw ko ng nararamdaman ko towards him.

Hindi ko alam kung epekto lang ba ng alak, but I stopped him from leaving my side that night. I know I will regret this night pero gusto kong sulitin.

"Isaac, don't leave me until I fall asleep," I whispered. Now, I let my emotion drive me. I fucking hate it.

"I won't. Matulog ka na," sabi niya at naramdaman ko ang pag-upo niya sa tabi ko.

I closed my eyes then the next thing that I remembered is that he whispered, "I will protect you, Althea. Always."

*******