Dawn: What should I do ma?
Cleofe: Talk to her.
Dawn: I don’t know ma. What if she really is mad at me?
Cleofe: Well, I am not really sure na she is mad at you or nagtatampo. But you really need to talk to her. Clear things up. Ipaliwanag mo sa kanya na you really didn’t mean to say those things.
Dawn: S-sige po ma. Matulog na po kayo. I’ll just go talk to her.
Cleofe: Siigge. Good night Dawn.
Dawn: Good night ma!
Sabay silang lumabas ng kwarto. Si Clefoe ay papunta sa kwarto nya at si Dawn naman ay papunta sa guest room para kausapin si Alex.
Huminga muna sya ng malalim bago kumatok si pintuan. Nakailang katok na sya pero walang sumasagot. Medyo kinabahan sya, kaya pinihit nya ang door knob. Bukas naman ang pinto pero nakapatay ang ilaw. Piniindot nya ang switch at sinarado ang pintuan.
Nakita nyang nakatalikod sa pintuan ang kanyang anak. Nakaharap ito sa may balcony. Nakakumot din ito pero hindi naman nakatalukbong. Nilapitan nya ito at dahan-dahang humiga sa may tabi nito.
Unti-unti syang lumapit sa tabi ng anak at saka sinulay ang buhok nito. Hindi nya nakikita ang mukha ni Alex dahil nga nakatalikod lang ito sa kanya.
Alex: Mommy…
Narinig nyang sabi ng anak. Niyakap nya ito sa likod.
Dawn: A-anak… G-galit ka ba kay mommy?
Hindi sumagot si Alex kaya nahulaan na nya nagalit ito. Nakayakap pa din sya sa likod ng anak. Sinimulan na nyang magpaliwanag.
Dawn: A-alex. Look, I know that you’re mad because of what you head kanina. Sinabi sakin ng lola mo na you two listned to our conversation kanina ng daddy mo. And *sigh* I am really sorry. I didn’t mean to say those words. Nakulitan lang naman kasi ako sa daddy mo kaya sinabi ko na lang na ganun per---
Natigil sya sa SONA nya nang marinig nyang humihilik si Alex. Nagsalubong ang kilay nya at tinignan nya ang mukha ng anak. Nakita nya na natutulog na pala ito.
Dawn: (natawa) All this time, tulog ka lang pala. Haha! Naku! Akala ko pa naman nakikinig ka. Manang mana ka sa tatay mo eh! Pareho kayong humihilik pag natutulog.
Alex: Mommy.. (niyakap nito si Dawn)
Nananaginip lang pala si Alex. Natuwa sya dahil kahit natutulog ito. Sya pa rin ang nasa isip nito. Pero iniisip din nya na baka galit lang ang anak nya sa kanya kaya sya ang nasa isip nito.
Lumuwag ang yakap ni Alex. Pinagmasdan ni Dawn ang mukha ng anak. Halata na umiyak sya dahil bukod sa namamaga ang mata nito, may mga tuyong laway este tuyong luha ito.
Hinalikan nya ang noo nito at umalis. Hindi na rin sya nagtagal dahil baka magisng nya pa ang anak.
Pagkalabas ni Dawn. Minulat ni Alex ang mga mata nya. Hindi naman talaga sya natutulog eh. Nagtulog tulugan lang sya kasi nga ayaw muna nya kausapin yung mommy nya.
Alex’ P.O.V.
Actually. Hindi talaga ako natutulog! Yah! Tinatamad lang kasi akong kausapin si mommy. Hindi naman ako nagagalit sa kanya. Medyo nagtatampo nga lang. Pero nung kinausap naman ako ni daddy, pinaintindi naman nya sa akin na hindi daw ako dapat magtampo kay mommy. Mahal na mahal nya si mommy diba?! Paano ko nasabi? Syempre, kasi kahit na nagaaway sila ngayon, hindi nya ako sinsabihan na magalit kay mommy di katulad ng ibang magulang na ginagamit lang yung anak nila.
Tumayo ako tapos pumunta sa balcony para magpahangin. Oh diba?! Guest room lang pero may balcony! Well. Maganda naman sana itong bahay ni lola. Kaya lang may isang problema! Alam nyo kung ano yun?! Ano pa ba?! Malamang si Anton yung nagbigay nito!!
Okay n asana eh! Kaso kay Anton galing!!
Author (-_-)’: Ay?! Paulit-ulit lang Alex?!
Me (OoO): Hala!! Diba ikaw din, Alex ka din?! Kausap mo sarili mo!! Hahaha! XD
Author: Hala! Nabaliw ka na dyan!! (-_-)
Me (-.~): Hahaha! Pagbigyan mo na ako author! May pinagdadaanan na nga ako diba?!
Author (-.-): Oo na!! Magkwento ka na nga lang!!
Me: Okaayyy!! (^_^)v
Eto ako ngayon nag-iisa.. Naglalakbay sa gitna ng dilim… Lagi na lang akong nad----
Author: Oy! Oy! Ano yan?!
Me (*o*): Andyan ka pa pala Author! Haha! Kala ko kasi umalis ka na!
Author: Malamang! Kapag umalis ako edi wala nang nagtatype! Teka, bakit ka nga kumakanta?!
Me: (^_^) Author, trip ko kasi ngayon yung Aegis! Haha! Kakanta pa nga ako eh! Ang halik mo! Namimiss ko! Ang hal----
Author: Hep hep hep!! Tigil na matulog ka na nga! (-_-)
Me: Witwitwit!! Last na ‘to author! Bakit lagging ganyan yung mukha mo! Laging yung ganyang emoticon!
Author: Kasi ganyan na talaga yan!! Sige na! Matulog ka na lang! Malay mokapag natulog ka magbago yang emoticon ko!
Me: YEP! YEP! YEP!
At yun. Natulog na din ako kasi yun ang utos ni Author! Tsaka baka nga talaga magbago yung mukha nya kapag natulog ako! Malay mo maging kamukha nya si LEA MY LOVES!!!! NAKUUU!! MAGANDA YUN!! PWEDE!!! Kaya tumakbo ako at natulog na!! Baka maging kamukha nung author si LEA MY LOVES KOOOOOOO!!! WIIIEEE!!!
End of P.O.V.
And also the end of this chapter. ;)
-----------------------------
Nga pala! May naisip akong rules para sa dedication. Hihi! Trip ko lang naman ‘to, sana sakyan nyo! So ganito yun, kung magpapadedicate kayo, kailangan nyong gumawa ng tanong para sa isa sa mga characters.
Example: To Alex: Bakit di ka crush ng crush mo??
Joke lang po yung example. xDD Basta! Kahit ano!! Haha! Sana naman po pagbigyan nyo yung hiling ni author. Kasi nakakapagtampo naman kasi konti lang yung nagcocomment. Tapos yung iba “Update” lang yung icocomment. Alam ko naman po na di kagandahan yung mukha ko este story ko pero minsan lang naman ako magrequest. XDD Thanks! <3
~Lea
~MGSB
~JRS
~MJRSB Jra.
