XV.

915 68 19
                                    

Sirius ziet er jonger uit dan Lily hem de afgelopen dagen heeft gezien, in het huis waar hij heeft moeten opgroeien en het huis waar hij werd geïntimideerd door de pijnlijke herinnering aan zijn beste vriend. Zijn haar krult om zijn gezicht en zijn ogen glinsteren geamuseerd door de geschokte gezichten om hem heen. Lily gaat op haar tenen staan om hem kort te omhelzen en loopt dan naar de tribune. Sirius loopt met een grijns op zijn gezicht naar de stoel die Lily net had verlaten en gaat zitten. De ketens van de stoel wikkelen zich strak om zijn armen maar op de een of andere manier lukt het Sirius om er volledig gerelaxt uit te zien. Ze gaat naast Harry zitten en bijt nerveus op mijn lip. Fudge weet niet wat hem overkomt en is wit weggetrokken.

'Sirius Orion Black,' zegt Sirius net als Lily had gedaan. Een blonde heks van ergens boven op de tribune is de eerste die wat zegt.

'Ben je echt Sirius Black?' vraagt ze vol ongeloof. 'Maar je ziet er niet krankzinnig uit!'

'Nou ja, de foto op mijn gezocht posters is genomen in mijn tijd in Azkaban,' zegt Sirius schouder ophalend. 'En geloof me, iedereen ziet er daar uit alsof hij zijn verstand heeft verloren. Of dat nou zo is of niet.' Het blijft even stil terwijl iedereen afwachtend naar de minister van toverkunst kijkt.

'Nou, is het waar?' vraagt die nog steeds volkomen ontstemt. 'Ben je onschuldig?'

'Een jaar geleden werd u de waarheid over me vertelt,' zegt Sirius met een zucht. 'En u besloot dat niet te geloven omdat het van drie kinderen kwam. In u ogen heb ik nog minder geloofwaardigheid, ik zou graag wat garantie willen hebben dat wat ik zeg gelooft wordt.'

'Je wilt een waarheidsdrank? Hier heb je je waarheidsdrank.' Naast Sirius verschijnt hetzelfde dienblad als er naast Lily was verschenen en hij slaat het glaasje achterover alsof het alcohol is. 'Nu, beantwoord mijn vraag!' Fudge is woest en Sirius staart hem even rustig aan.

'Ja,' zegt Sirius en zijn stem galmt door de doodstille zaal. 'Ik ben onschuldig. Ik heb nog nooit in mijn leven iemand vermoord.' Het blijft voor een paar seconde doodstil dan begint iedereen door elkaar heen te praten.

'Je liegt,' schreeuwt Fudge wiens gezicht nu paars aangelopen is, hij is opgesprongen en wijst verwoed naar Sirius. 'Je liegt, dat kan niet anders.'

'Stilte,' roept een stem van achter Lily en ze schrikt zich kapot. Ze had helemaal niet door gehad dat Dumbledore achter hen zat. Het wordt stil in de zaal en iedereen richt zich op Dumbledore. 'Cornelius, doe nou eens redelijk. De man heeft net de door uw beste mannen goedgekeurde waarheidsdrank gedronken, hij kan niet liegen. Sirius Black is onschuldig en het wordt eens tijd dat er naar zijn verhaal geluisterd wordt.' Fudge gaat met tegenzin terug zitten en knikt een enkele keer.

'Uhm... als u niet schuldig bent hoe zit het dan met Peter Pettigrew?' vraagt de jonge vrouw naast Fudge als die maar geen vraag stelt.

'Peter Pettigrew was onze vriend,' begint Sirius bitter. 'We vertrouwden hem en we zouden voor hem zijn gestorven als het had gemoeten. Toen Lily en James met Harry onder moesten duiken wouden ze mij geheimhouder maken, zoals iedereen had verwacht. Maar dat was het punt iedereen verwachtte het en dus kozen ze op het laatste moment toch voor Peter, iets waarvan alleen Peter, de Potters en ik van op de hoogte waren. Lily en James werden verraden en de rest van het verhaal kennen jullie. Ik spoorde Peter op en sloot hem in in die steeg. Ik heb die twaalf muggles niet opgeblazen, dat was Peter waarna hij zijn pink afsneed en veranderde in een rat zodat het leek alsof ik het had gedaan.'

'Dus je hebt twaalf jaar onschuldig in Azkaban gezeten?' Sirius knikt en er verschijnt medelijden op het gezicht van de heks, Lily kan nog steeds niet thuisbrengen waar ze haar nou van kent. 'Maar hoe ben je ontsnapt?' Sirius gaat wat verzitten. Er verschijnt een bijna lege blik in zijn ogen als hij terug denkt aan die tijd.

'Als je in Azkaban zit ben je constant bij duizenden dementors in de buurt. Je kunt je niet meer herinneren hoe het is om gelukkig te zijn, hoe het is om warm te zijn en je wordt langzaam gek omdat je geen enkele van je gelukkige herinneringen kunt herinneren. Ik bleef bij mijn verstand doordat ik wist dat ik onschuldig was en ik er in was geluisd voor het verraad op de twee beste mensen die ik kende, mijn eigen peetzoon en voor de moord op dertien mensen. Dat waren nou niet bepaald gelukkige gedachten, ze konden het niet van me afpakken. Ik was dus niet gestoord zoals al mijn medegevangenen en ik was erg mager we kregen nou niet bepaalt veel te eten. Ik veranderde in een hond en glipte naar buiten, ik bleef zwemmen voor dagen en heb het uiteindelijk gehaald.'

'Hoe kun je in een hond zijn veranderd?' vraagt Fudge verbaasd. 'Je had geen toverstok.' Dit is het deel dat heel erg fout kan gaan, dit is het deel waarover we echt zenuwachtig waren. Lily knijpt Harry's hand bijna fijn maar die is zelf ook te gespannen om er iets van te merken.

'Ik ben een animagus,' antwoord Sirius kalm en hij wacht tot het aankomt bij de mensen voor hem.

'Een ongeregistreerde animagus?' vraagt de heks die zo erg op een pad lijkt met grote ogen.

'Ja,' zegt Sirius en hij recht zijn rug. Hij weet dat hij niet veel tijd heeft voor Fudge zijn kans grijpt en hem laat opsluiten vanwege dit. 'Toen ik op Hogwarts zat had ik een heel close vrienden groepje. We noemde onszelf ook wel "the Marauders". In ons tweede jaar kwamen James, Peter en ik erachter dat ons vierde lid een weerwolf was.'

'Remus Lupin, bedoelt u?' vraagt de pad meteen en Sirius knikt met tegenzin.

'Toen we erachter kwamen waren we verafschuwt en niet voor de reden de meesten van jullie dat zouden zijn. Niet omdat we een slaapzaal deelde met een weerwolf maar omdat we het vreselijk vonden dat hij dat elke maand moest meemaken.' De zaal hangt aan zijn lippen en de jonge heks zit op het puntje van haar stoel. 'We wouden hem helpen en toen we leerden dat Weerwolven dieren niet aanvielen en er juist vriendschappelijk mee om konden gaat tijdens hun transformatie besloten we alle drie een animagus te worden. Ik ben een hond en Peter een rat. We konden ons niet registreren omdat Dumbledore er dan achter zou komen wat we deden. We waren van plan om ons te registreren zodra we van school af waren maar we kwamen midden in de oorlog terecht. We wisten niet op wie we konden vertrouwen en het zijn van een ongeregistreerde animagus kon nou net het verschil zijn tussen leven en dood.' Hij haalt diep adem en kijkt de zaal rond terwijl hij wacht op de volgende vraag.

'Maar waarom ontsnapte je?' vraagt Fudge die iets is gekalmeerd. 'Ik bedoel, waarom toen? Waarom niet eerder?'

'Herinnert u zich die krant nog die u aan me gaf tijdens uw inspectie van Azkaban?' vraagt Sirius die zijn aandacht nu op de minister heeft gericht. Die knikt fronsend. 'Er stond een foto in van de familie Weasley. Peter had voor twaalf jaar geleefd als een rat en was het huisdier geworden van Ron Weasley. Een Ron Weasley die even oud was als mijn peetzoon. Een Ron Weasley die dus op de zelfde slaapzaal lag als mijn peetzoon, want alle Weasley's zijn Gryffindors. En dus was Peter Pettigrew constant in de buurt van Harry, klaar om toe te slaan op het juiste moment. Ik had opgesloten gezeten voor twaalf jaar en wist dat ik daar nooit weg zou komen maar nadat ik die foto had gezien had ik een doel. Het werd een stuk helderder in mijn hoofd en het lukte me te ontsnappen, ik weet niet eens meer helemaal hoe. Het is nogal vraag, het ene moment was ik in mijn cel en veranderde ik in een hond en het volgende zwom ik weg.'

'Maar hoe ben je ontsnapt van Hogwarts een jaar geleden?' vraagt Fudge. 'Toen we je daar gevangen hadden genomen?'

'Ik had die avond mijn onschuld bewezen aan mijn peetzoon,' antwoord Sirius en zijn blik schiet even naar Harry. 'We hadden Pettigrew en we zouden hem aangeven toen hij ontsnapte. De dementors vonden me en u gaf de opdracht me een kus toe te dienen. U geloofde Harry niet toen hij voor mijn onschuld pleitte en hij nam de zaak in zijn eigen handen. Hij heeft me van een vreselijk lot gespaard.'

'Ik denk dat we genoeg hebben gehoord,' zegt de heks naast Fudge en ze glimlacht even naar Sirius.

'Ja,' zegt Fudge beduusd en hij gaat wat rechter zitten. 'Laten we stemmen.'

'Wie is er voor de veroordeling van Sirius Black?'

back for you ~Jily~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu