back for you ~Jily~

LIV.

'Wat?' Sirius kijkt met grote ogen neer op de baby in zijn armen. Hij ziet zijn eigen kleur ogen in het gezicht van het jongetje en hij moet weten wat er aan de hand is maar hij schut geschokt zijn hoofd. 'Waar heb je het over? Hoe kan dit mijn zoon zijn? Waar heb je deze baby überhaupt vandaan?' Hij stamelt al die vragen zacht en smekend om een antwoord wat logisch is.

'Jyll verborg haar zwangerschap,' zegt Lily zacht. Ze kijkt van Jyll's levenloze lichaam naar haar pasgeboren zoontje in Sirius' armen. Alles was zo immens misgelopen voor de vrouw voor haar. De geboorte van haar kind zou de gelukkigste dag van haar leven moeten zijn, inplaats daarvan is het haar sterfdag.

'Maar dat betekend niet- ik kan niet-' Sirius komt niet uit zijn woorden terwijl hij de baby onhandig begint te wiegen in zijn armen.

'Het was ongeveer negen maanden geleden sinds jullie uit elkaar gingen, of niet?' James kijkt triest naar zijn vriend en die antwoord niet. Hij blijft naar zijn zoontje staren en er verschijnen tranen in zijn ogen wanneer het jongetje eindelijk stopt met huilen. Lily kan zich niet voorstellen wat hij moet voelen. Toen zij zelf Harry en Melanie zag voor het eerst was het al zo overweldigend en zij had negen maanden van te voren geweten dat die dag zou komen. 'Het komt wel goed, Sirius.'

'Hoe kun je dat nou zeggen? Hij heeft nu al geen moeder meer!'

'Hij heeft nog wel zijn vader, niet waar?' Lily kijkt aarzelend naar Sirius omhoog. Sirius had nooit van zijn leven gepland om zelf vader te worden, hij hield van de twee kinderen van zijn beste vrienden en was destijds bereidt geweest Harry op te voeden maar hij had nooit gedacht dat hij ooit zelf een kind zou krijgen.

'Ja...' mompelt hij terwijl hij neerkijkt op zijn zoontje en er ontstaat een klein glimlachje rond zijn lippen. 'Natuurlijk heeft hij zijn vader.'

'Hé guys,' Tonks komt aanlopen met een frons op haar gezicht. 'Ik weet niet wat er hier aan de hand is maar heeft een van jullie Harry gezien? O Merlin, Jyll!' Tonks valt neer naast Jyll terwijl James en Lily met een ruk opkijken. Ze kijken elkaar in paniek aan wanneer Harry nergens is te zien, springen beiden op en rennen naar de deur die uitkomt op de ronde kamer. Ze heeft het bijna niet door hoe ze bij her atrium aankomen maar verstijfd wanneer ze een man ziet die ze niet meer had gezien sinds dat ze was gestorven.

Voldemort staat in de enorme marmeren hal naast een Bellatrix die lijkt te smeken voor genade en hij draait zijn spierwitte gezicht naar hen toe. Hij ziet er nog precies zo uit als ze herinnerd, hij is lang en draagt een zwart gewaad, hij heeft de neus van een slang en wanneer ze in die vreselijke rode ogen rijkt denkt ze terug aan die vreselijk nacht dat haar leven verloor. Ze knippert terwijl ze het geluid van James' lichaam dat de grond raakt uit haar hoofd duwt.

'Harry...' zegt James waarschuwend en Lily ziet eindelijk hun zoon verborgen zitten achter de grote marmeren fontein. 'Blijf daar.'

'James en Lily Potter,' zegt Voldemort en Lily rilt door de kille toon in zijn stem. 'Terug voor een tweede ronde? We weten allemaal hoe dat gaat aflopen.' James houdt zijn arm voor Lily terwijl hij een stap naar voren doet en kijkt naar de man die hem al een keer had vermoord met een bijna angstaanjagende kalmte.

'Als ik het me goed herinner had toen geen van ons een toverstok.' Hij zet nog een stap vooruit en Lily grijpt hem bij zijn arm maar hij schut haar handen direct van zich af. 'Het zal dit keer niet zo gemakkelijk gaan.'

'Zo arrogant, je bent geen haar veranderd, James Potter.' Voldemort kijkt de man voor hem geamuseerd aan. 'Je bent nog steeds dezelfde naïve jongen die je was de dag dat je je zusje van mij probeerde te redden. Maar ik moet zeggen dat het misschien juist iets goed is dat je daar niet in slaagde anders had je je dochter misschien wel naar je moeder moeten vernoemen en wat had die een vreselijke naam. Ik deed haar een gunst om haar uit haar lijden te helpen, vind je niet? Hoewel ik niet denk dat je pasgeborene het langer overleeft dan haar eerste verjaardag, als het aan mij ligt dan in ieder geval. Misschien is het gepast om te wachten tot halloween.' James grijpt zijn toverstok wat steviger vast wanneer hij aan zijn dode zusje en moeder wordt herinnert maar hij houdt zich in. Ze weten allemaal dat Voldemort hem juist uit probeert te lokken.

'Praat niet over mijn dochter.' James zijn stem trilt een beetje van onderdrukte woede. 'Jij zult nooit mijn gezin nooit meer kwaad doen.'

'En jij gaat daar voor zorgen?' Voldemort lacht kil. 'De vorige keer hield je het nog geen tien seconden vol toen je me probeerde te stoppen.'

'Zoals ik al zei,' sist James terwijl hij een vloek op zijn tegenstander afvuurt die Voldemort met gemak afweert. 'Toen had ik mijn toverstok niet.' Voldemort stuurt een vloek op hem af maar die blokt James zonder enige moeite en het frustreert Voldemort zichtbaar terwijl ze zich in een hevig duel gooien. Lily wil het liefste bij zijn zijde blijven en hem helpen maar rent toch naar Harry toe wanneer James snel naar hem knikt met een betekenisvolle blik.

'Ben je oké?' vraagt ze terwijl ze bij Harry neerknielt.

'Ja,' zegt hij terwijl hij angstig naar het gevecht kijkt tussen zijn vader en zijn grootste vijand. 'We moeten hem helpen.'

'Jij, moet maken dat je hier wegkomt,' zegt ze terwijl ze hem overeind trekt. 'Ga terug naar de anderen, we komen er zo wel aan.'

'Nee mam,' zegt hij terwijl hij zich verzet wanneer ze hem weg wilt duwen. 'Ik ga niet weg. Laat me helpen!'

'Harry-' Maar ze stopt met praten wanneer er een blok marmer van de fontein naar hun hoofden vliegt en ze houd haar armen voor hen maar op het laatste moment blijven ze zweven en worden ze de andere kant op gegooid door James. Voldemort had nu niet alleen aandacht voor hem maar ook voor Harry en Lily. James dekt hen terwijl hij nog steeds vloeken op Voldemort afvuurt en voor ze het weet zijn ze alle drie hevig verwikkeld in het duel met Voldemort. Lily duikt weg wanneer er een groene lichtstraal op haar af wordt gevuurd en ze hoort James grommen van woede terwijl hij zelf ook moet wegduiken voor de vloek des dood. Hij landt op Lily en ze krabbelen snel overeind nu Voldemort al zijn aandacht heeft gericht op hun zoon. Ze verstijfd van angst wanneer ze opnieuw een groene lichtflits op Harry ziet afvliegen en Harry's ogen vergroten van schrik.

'Nee!' James sprint naar voren en duwt Harry aan de kant zodat niet de jonge Potter zal worden geraakt maar hijzelf en Lily kan alleen maar toekijken vanaf de grond hoe de groene straal op hem afkomt.