back for you ~Jily~

XLVIII.

'Dus wie is Mats?' vraagt James terloops wanneer ze samen door een van de wat smallere straatjes van de Diagon Alley lopen. Het is vrij mooi weer en Sirius had voorgesteld om op Melanie te passen zodat Lily en James even rustig het huis uit konden. Melanie is echt de perfecte baby maar soms is het handiger om even echt je handen vrij te hebben als je nog van alles wilt kopen zonder uren bezig te zijn. Ze hadden al nieuwe kleertjes gekocht voor Melanie wat een veel meer problemen zorgde dan ze van te voren had verwacht. James zijn oog was gevallen op een klein donkerblauw jurkje die waarschijnlijk meer waard was dan het pand waar ze zich in bevonden. Het was gemaakt uit zijde, geborduurd met echt goud en er waren kleine diamanten ingezet. James haar proberen overtuigen maar ze was uiteindelijk bij hem binnengedrongen door hem erop te wijzen dat hij zoveel mooie jurken voor zijn dochter kon kopen als hij wilde wanneer ze er niet alleen maar op kwijlde. 'Sirius zei iets over dat hij in je favoriete boekenwinkel werkt of zo?'

'Is dat amusement dat ik hoor of jaloezie, Potter.' Lily kijkt naar de man omhoog wiens arm door de hare is gehaakt terwijl ze lopen. De afgelopen week hebben ze constant met elkaar lopen flirten, het is alsof ze het niet kunnen laten. Het is een soort spel geworden om te kijken wie er als eerste ingeeft. Het is behoorlijk frustrerend en ze voelt de spanning tussen hen opbouwen, het zal niet lang meer duren voor een van hen breekt.

'Ik zie niet in waarom het niet beiden kan zijn,' antwoord James en hij fronst een beetje verontrust. 'Maar serieus, hoe zit dat. Sirius liet het klinken alsof...'

'Alsof hij kortom aanbood om jouw dochter samen met mij op te voeden?' vraagt ze droogjes en ze haalt haar schouders op. 'Want dat was ongeveer dat er was gebeurd.'

'Nu ben ik wel jaloers.' James kijkt zuur uit over de mensen en haalt zijn vingers door zijn zwarte haar.

'Waarom zou je?' Ze geeft een kneepje in zijn arm. 'Ik heb hem gezegd dat het een lief aanbod was maar dat ik het veel te druk had om met hem op een date te gaan.'

'Arme gozer,' mompelt hij hoofdschuddend maar hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht. 'Wat dacht je ervan om even langs Fred en George te lopen? Ik had nog beloofd om langs te komen en ergens mee te helpen.'

'Wie ben ik om je bij je mede-troublemakers vandaan te houden?' Zijn mondhoeken krullen omhoog en hij trekt haar mee naar de kleurrijke winkel die de tweeling hebben opgericht. James blijft even staan wanneer ze binnenkomen en bekijkt alles tevreden. Dit is hemel voor een Marauder en het is maar goed dat ze hier niet allemaal tegelijk zijn. James grijpt een paar dingen uit de schappen voordat hij naar de tweeling loopt die hem enthousiast begroeten. James is niet zo veel ouder dan de twee roodharige jongens en Lily kan al wel voorspellen dat ze goed bevriend zullen raken in de toekomst. James is (net zoals Remus en Sirius natuurlijk) een inspiratie voor alles wat Fred en George hier doen. Sinds dat ze die kaart hebben gevonden, hebben ze de mannen letterlijk aanbeden en het moet dan ook een uitgekomen droom zijn dat ze hen ook echt hebben kunnen ontmoeten. Terwijl Lily wacht tot de jongens uitgepraat zijn bekijkt ze wat er wel niet allemaal verkocht wordt. Ze moet zeggen dat ze blij is dat dingen zoals kant-en-klare modder beesten naar keuze niet bestonden in haar tijd op Hogwarts, niet dat een van de jongens het nodig had gehad om in de school een puinhoop aan te richten.

'Best indrukwekkend, niet waar?' vraagt een vrouw naast haar en ze knikt instemmend. Ze heeft een lange jas aan gemaakt van lange oranje veren die over de vloer slepen en er zit een streep groen door haar bruine haar. 'Ja, mijn jongens hebben me gevraagd om wat van die ziekmakende artikelen te kopen zodat ze onder de lessen van die vreselijke Umbridge uit kunnen komen.'

'Ja mijn zoon zegt ook al dat haar lessen net een marteling zijn.' Lily moet moeite doen om haar woede te onderdrukken. In de kerstvakantie had Harry geprobeerd om de littekens op de rug van zijn hand voor haar verborgen te houden zonder succes. Lily was razend geweest en als Harry haar niet had tegen gehouden was ze direct naar Hogwarts gegaan om eens een hartig woordje met Umbridge te spreken.

'Zoon?' vraagt de vrouw verbaasd terwijl ze de tweeëntwintig jarige vrouw met grote ogen bekijkt van top tot teen alsof zij de gene is die erbij loopt met zulke rare kleding. 'Owh, Merlin, je bent Lily Potter!' Ze slaakt een gilletje en slaat haar armen opgewonden om haar heen. Lily is enthousiaste reacties gewend wanneer mensen er achterkomen wie ze is maar ze is toch compleet overdonderd door de omhelzing.

'Lily, love. Ben je klaar om te...' James blijft verrast naast hen staan en een geamuseerde glimlach vormt zich op zijn gezicht. 'Gaan.'

'Hemeltje.' De vrouw laat Lily los en staart even naar de zwartharige man die naast hen is verschenen voor ze hem omhelst. James klopt haar kalm op haar rug terwijl ze haar adem weer onder de controle krijgt. Ze laat hem los en kijkt met roze wangen van opwinding naar James op. 'Mijn dochter zou me vermoorden als ik nu geen foto met je neem en niet om je handtekening vraag.'

'Nou dat zouden we niet willen niet waar?' De vrouw knikt hevig en begint in haar tas te graaien terwijl Lily een beetje gefrustreerd met haar ogen rolt. Ze krijgt een fototoestel in haar handen gedrukt en James krijgt twee in veren bedekte armen om zijn middel geslagen.

'Wisten jullie dat jullie tot "power couple" van het jaar zijn verkozen door de de heks en haard?' De eigenaardige vrouw kijkt tussen Lily en James heen en weer terwijl James zijn sierlijke handtekening zet op de achterkant van de foto, maar die schudden hun hoofd.

'Ik heb het exemplaar van deze maand nog niet in handen gehad,' grapt James maar het gaat waarschijnlijk geheel aan de heks voorbij dat dat niet serieus is want ze fronst verontrust. James houd de veer naar Lily uit en met tegenzin neemt ze die aan om haar handtekening boven die van James te zetten.

'Nou dan zou ik er toch maar gauw een kopen, als ik jou was.' Ze gaat met haar hand naar haar haar en Lily ziet tot haar verbazing dat wat ze eerst had gedacht een pluk haar was die groen was geverfd in werkelijkheid een salamander is. Het beest loopt over haar hand en verdwijnt onder de mauw van de oranje jas. 'Er staat een heel interessant artikel in over waarom het nog altijd het beste is om slagroom of beslag te kloppen in eigen hoed.'

'Dat zal ik doen. Het spijt ons heel erg, maar we moeten er echt weer van door,' zegt James gladjes en hij schut nog een keer haar hand voor hij een arm om Lily slaat en haar naar buiten begeleid. 'Nou dat was interessant.' Lily kijkt op naar de zelfgenoegzame uitdrukking op zijn gezicht.

'Je vond dat geweldig of niet soms?' vraagt ze lichtelijk geïrriteerd en hij schut lachend zijn hoofd. 'Ontken het maar niet, Potter. Je houd van de aandacht.'

'Ik ga niet liegen, ik vind het niet erg om te weten dat ik de celebrity crush ben van jonge meisjes. Het is goed te weten dat mijn uiterlijk het nog steeds doet voor het vrouwelijk oog in deze tijd.'

'Dat had je mij ook gewoon kunnen vragen...' James blijft staan terwijl er een enorme grijns op zijn gezicht verschijnt. Hij draait haar naar zich om maar ze is nog te gefrustreerd om hem aan te kijken. Hij legt twee vingers onder haar kin haar dwingend om hem in de ogen te kijken en haar hart slaat over. Damn-it het was een stuk beter geweest als ze dit vermoeiende spel dat tussen hen had gespeeld de afgelopen week ergens anders op zouden geven, het liefste alleen.

'Jaloers, Potter?' Zijn stem is zacht maar diep en ze wil net haar armen om zijn nek slaan wanneer ze ruw van elkaar los worden getrokken.