DENGESİZ

1.bölüm

Herkese merhaba :)
Bu hikayemi 2019 yılında yazmaya başlamıştım ve 15 bölüm paylaşıp silmiştim. İçime sinmeyen yerler vardı ama şimdi yeniden düzenleyip orjinalini bozmadan paylaşmak istedim. Çünkü yarım bırakılan herşeyden nefret ederim. İsterse hikayeyi kimse okumasın ama burada dursun diyorum. Çünkü çok sevdiğim kurgularımın taslak olarak beklemesi beni üzüyor.

Umarım bu kez sonuna kadar gidebilirim 😉 yorum ve oylarınızı bekliyor olacağım. Keyif almanız dileğimle...

Dengesiz'e hoşgeldiniz...(:

                         ♡♡♡

Genç kız çantasını hazırlarken endişeyle başında duran annesine baktı
"Annecim yapma Allah aşkına, merak etme vakitlice döneceğim eve" dedi.

Telaşlı anne derin bi of çekti ve kollarını bağlayıp suratını astı.
"Daha kaç kere söyleyeceğim kızım sana, çalışmanı istemiyorum, niye beni dinlemiyorsun?" dediğinde Yağmur annesinin yanaklarını sıkıp öpücükler kondurdu.

"Kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum anneciğim, şunun şurasında okulun bitmesine ne kaldı. Okul bitene kadar bu işte çalışıp senin yükünü azaltmak istiyorum lütfen kızma bana."

"Kızmıyorum bitanem, sadece yorulmanı istemiyorum. Daha kimlerle çalışacağın belli bile değil. Ya sana kötü davranırlarsa? Hepsinin tek tek saçını başını yolarım bak." derken Yağmur şirince sırıttı.
"Merak etme, kimse beni üzemez. Hem yalnız değilim biliyorsun" diye cevap verdi annesine.

Arzu hanım içi rahat etmese de güvenle sarıldı kızına
"Tamam güzel kızım git hadi, Allaha emanetsin" dediğinde Yağmur gülümseyerek çıktı evinden.

Annesiyle küçük dünyasında huzurlu bir hayatı vardı Yağmur'un. Ailesinin üyeleri annesi, dayısı, yengesi ve onun her daim yanında olan iki oğluydu. Geniş bir aile kitlesi yada akrabaları yoktu.
Bu yüzden kalabalık arkadaş gruplarıyla da işi olmazdı hiç. Az insanla yaşamaya alışınca, kuru gürültüye ihtiyaç duymuyordu.

Belki bir iki arkadaşı da vardı ama genellikle yalnız takılır, göz önünde olmayı pek sevmezdi.

Burslu okuduğu üniversitede son sınıf öğrencisiydi ve okulunun son dönemlerinde çalışıp annesine yardımcı olmak istiyordu.

Annesi, ünlü bir giyim mağazasında müdürdü. Normalde maddi durumları iyiydi, ama yine de Yağmur tüm yükün annesinde olmasını istememişti.

O yüzden iş aramaya başlarken, annesinin müşterilerinden biri, makyöz olduğunu ve bir yardımcıya ihtiyacı olduğunu söylemişti. Tabi Yağmur da bu teklife balıklama atlamıştı.

Genç kız taksiden inip Bükre hanımın güzellik salonuna girdi. Orta yaşlı kadın kendisiyle selamlaşıp kısa bir sohbet etti.

Birkaç dakika sonra telefona gelen mesajla gülümsedi
"Hadi bakalım ilk iş günün hayırlı olsun. Çok şanslısın bugün Dark Team grubunu televizyon programına hazırlayacağız. Yani onların menajeriyle anlaştık, artık onlar nereye biz oraya".

Yağmur o anda donup kalmıştı işte Dark Team onun en sevdiği rock grubuydu ve özellikle o yakışıklı solisti Orkun KAYALI, genç kızın grupta en beğendiği üyeydi....

İçi içine sığmıyordu şimdi. Arabaya binerken üzerine baktı. İyi ki özenli giymişti. Havalı bir rock grubunun karşısında özensiz bi imaj çizmemeliydi.
Dizlerinde biten mavi gömlek elbisesi ve dolgu topuklu ayakkabılarıyla iyi görünüyordu. Arabadayken çaktırmadan hafif bi makyaj yapıp güneş gözlüğünü saçlarına da takınca hoş bi görüntüsü olmuştu...

Arabadan inip etrafına bakındı. Çok heyecanlanmıştı. Tam kapıdan girerken birini çarpmasıyla ayağı dönüp kendini yerde buldu genç kız.
Bükre hanım
"İyi misin tatlım?" diyerek kalkmasına yardım ederken, kendine çarpan adam dönüp bakmamıştı bile
"Öküz! İnsan bir yardım eder." dediğinde kendine çarpan adam arkasını döndü.

Öyle sert bakmıştı ki. Üstelik bu adam...  Onu tanıyordu. Yani uzaktan. Dark Team'in gitaristi Buğra Bulut'tu.
Bu yüzden tepkisizce yanından geçip asansöre bindi. Bu garip bakışlı manyakla muhatap olup, ilk günden işinden olmak istemiyordu...

😉😉😉

Kısa bi başlangıç yaptık ama ilerleyen bölümlerde böyle kısa olmayacak, onun garantisini verebilirim. Zaten diğer kitaplarımda da genelde başlangıçları fragman niteliğinde yazmaya çalışıyorum.