DENGESİZ

4.bölüm

Bir ay sonra...

Genç kız kahvesinden yudumlarken bir yandan da arkadaşından aldığı ders notlarını okuyordu. Yazarak çalışmayı sevdiğinden asla sadece okuyarak geçmezdi. Okuduklarından sonra defterine aldığı notlardan yorulunca başını kaldırdı.
İlgisizce etrafta göz gezdirirken, tanıdık bir simayla göz göze geldi.

Buğra Bulut, gülümseyerek kendine doğru ilerlerken, hâlâ onun gerçekliğini anlamaya çalışır gibi şaşkınca ona bakıyordu. Gözleri ona oyun oynamıyordu, Buğra kendine doğru yürüyor ve gülümsüyordu. Gülümsemek ve Buğra? Dünyanın sonu gelmiş olmalıydı.

Şu bir ay içerisinde mümkün olduğunca konuşmamışlardı. Gerekli zamanlarda ise tek kelimelik cümlelerden ibaretti aralarındaki sohbet.

Çünkü Yağmur, ilk günden korkmuştu Buğra'dan ve elinden geldiğince kaçıyordu ondan. Bükre hanım ve annesinin talimatlarıyla grubun üyeleriyle samimiyet kurmamaya çalışsa da, Orkun bu tavrının dışında kalıyordu.

Çok sıcakkanlı olmakla beraber, yakışıklılığını her durumda kullanıyordu. Yine de şimdiye dek Yağmur'u rahatsız edecek bi harekette bulunmamıştı. Ama genç kızın korkusu onun arkadaşlığına alışıp ondan etkilenmekti.
Bunu istemiyordu çünkü yapamazdı. Bu hayat ona göre değildi. Işıklarla dolu bir dünyadan çok alacakaranlık insanıydı çünkü o.

Kendi düşüncelere dalmışken Buğra gelip karşısına oturdu Yağmur'un. Genç kız duygu barındırmayan ifadesiyle
"Ne işin var burada?" derken, her zaman asık suratlı olan Buğra'nın yüzündeki tebessümden korkuyordu. Bu gerçekten normal değildi.

"İşletme bölümüyle ortak bir çalışma yapacağımızı öğrendim ve bu bölümden tanıdığım tek kişisin" derken genç kız şaşırmıştı
"Ne yani sen bu okulda mı okuyordun?" diye sorarken şimdiye kadar nasıl hiç karşılaşmadıklarını merak etmişti.
Buğra umursamaz bir tavırla omuz silkti.
"Niye bu kadar şaşırdın, gerçekten anlamadım. Neyse sen işletme okuyordun değil mi?" derken genç kız başını salladı.
"Bizim bölümler ortak bir projede çalışacakmış."
"Sen ekonomi mi okuyorsun? Benim işletme okuduğumu nerden biliyorsun?" derken Buğra göz devirdi.
"Ne kadar soru soruyorsun farkında mısın? Neyse gidelim Ömer hocaya söyleyelim de bizi eşleştirsin.
Şimdi tanımadığım birinin eş olduğumuzu duyunca çığlık çığlığa 'Dark team den Buğra'yla çalışacağım' demesini istemiyorum" dedi alayla.

Genç kız onun egosuna içinden söverken
"Kızla eşleşeceğini nerden çıkardın? Okulda erkek yok mu?" diye sorunca Buğra ofladı.
"Kızım sen ne manyak çıktın ya. Alt tarafı birlikte çalışacağız. Şuanda yeni biriyle tanışıp birşey yapma derdinde değilim" dediğinde Yağmur tek kaşı havada ona bakıyordu

"Herşeyi benim üstüme yıkmak için beni seçtin değil mi? Tüm işi ben yapacağım, sende güzel not alacaksın. Yemezler!" diyerek masadan kalktı.

Buğra hemen peşinden gidip kızı kolundan yakaladı.
"Yağmur! Hayır öyle demek istemedim, ya lütfen beni başkasıyla muhatap etme. Gel işte ortak olalım" dediğinde, genç kız bir aydır kendine hep kötü hissettiren adamın, neden şimdi iyi davrandığını anlamıştı.

Kolunu ondan kurtarıp
"Ben seninle çalıştığım zamanlar bitsin diye dua ederken birde okulda da mı göreceğim yüzünü? Hayatta kabul etmem" diye yürüyüp giderken, genç adamın kahkahasıyla arkasını döndü.
"Yarın Ömer hoca, proje ortaklarını açıklarken yüzünün alacağı hali merak ediyorum" diyerek hızlı adımlarla uzaklaştı ve motoruna atlayıp bir kaç saniye içinde kayboldu.

Yağmur hâlâ hayretle boşluğa bakıyordu. Bu adam deli miydi? Normal zamanda yüzüne bakmazken, üstelik baktığı zamanlar da bakışıyla korkuturken, şimdi gelmiş birlikte çalışalım diyordu.