Bad Things

59o κεφαλαιο

Αγγελινα

Εκεινη τον κοιταζει με μισος και επειτα εμενα. Μπορειται να μου πειτε για ποιον λογο εμπλεκομαι σε δραματα των αλλων; Η Αριαδνη σαν σιφουνας τον βγαζει απο πανω του και κοιταζει με νευρα εμενα. Την εβαψα...
"Συγνωμμη,αφησες τον καημενο τον Δημητρη για να πας με αυτην την κοτα; Κατι ηξερα που δεν σε πολυ πηγαινα. Και εσυ ηλιθιε μην τολμησεις να με ξαναπλησιασεις!" Μου φωναζει και εγω την κοιταζω δαγκωνοντας το κατω χειλος μου για να μην πω τιποτα. Αυτο το πραγμα ηταν το μονο που δεν με εκανε να πολυσυμφωνω με την ιδεα. Το να πω ψεματα στην Αρι μιας και αρχιζε να με συμπαθει. Δεν το βλεπω αυτο να ξαναφτιαχνεται συντομα.
"Κατσε να σου εξηγησω-" Της λεω και ο Τολης εχει εξαφανιστει,οπως και εκεινη. Η φιλη της με κοιταζει μοχθηρα και εγω το μονο που κανω ειναι να παω να ψαξω τον Τολη. Βγαινω απο το μαγαζι ηρεμα και ψαχνω με τα ματια μου αμα ειναι εδω κοντα.

Τζιφος.

Αρχιζω να περπαταω στους δρομους ψαχνοντας τον,αν και δεν μπορω να τον βρω. Τον παιρνω τηλεφωνο,αλλα δεν απανταει. Η μια μου επιλογη ειναι να σταματησω να τον ψαχνω μιας και λογικα θα ειναι καλα,και η αλλη να συνεχιζω να τον ψαχνω. Και εκει που ειμαι απελπισμενη για το τι να κανω,τον πετυχαινει το ματι μου. Καθεται στο πεζοδρομιο με τα ποδια του στον δρομο. Περπαταω κοντα του με μικρα βηματα και καθομαι διπλα του.
"Ει,εισαι καλα;"Τον ρωταω και εκεινος μου γυρναει την πλατη.

"Θα φυγω αμα δεν μου μιλας." Συνεχιζω να του λεω,αλλα εκεινος δεν κουνιεται ουτε ενα εκατοστο. Ετσι νευριασμενη που με αγνοει σηκωνομαι ορθια και παω να φυγω. Θα στειλω μηνυμα στον Δημητρη αμα μπορω να καθισω απο εκει λιγο. Αα,οχι τωρα που το σκεφτομαι γιατι θα ειναι η αδερφη του εκει και θα περιπλεξω τα πραγματα. Παιρνω μια βαθια ανασα για να καθαρισει το μυαλο μου και συνεχιζω να περπαταω.
"Περιμενε! Γυρνα πισω!" Με φωναζει ο Τολης,αλλα θα παιξω το παιχνιδι του και θα τον αγνοησω. Στριβω σε μια οδο για να με βγαλει κατευθειαν στον Δημητρη και εκεινος θα με περιμενει στην γωνια. Ηδη τον βλεπω. Τον χαιρεταω απο μακρια και εκεινη την στιγμη με πιανει απο τον ωμο ο Τολης που μολις εμφανιστηκε μπροστα μου και με παιρνει μια μεγαλη αγκαλια.
"Ε,ασε με!" Κοπανιεμαι,αλλα εκεινος δεν με αφηνει μεχρι να το θελησει αυτος.

"Θα παω στον Δημητρη τωρα οποτε αντιο." Τον χαιρεταω,αλλα πιανει το χερι μου.

"Κανε μου λιγη παρεα,δεν θελω να γυρισω πισω στο διαβολοσπιτο." Μου λεει και κατα την διαρκεια αυτης της συνομιλιας ο Δημητρης εμφανιζεται απο πισω μου. Το βλεμμα του ειναι λιγο προβληματισμενο αποτι μπορω να καταλαβω και λογικο το βρισκω.