42ο κεφαλαιο

1.7K 241 19
                                    

Αγγελινα

Ανησυχω τοσο πολυ αυτην την στιγμη. Η μητερα μου ειναι ικανη να βρει που ειναι το σπιτι του Δημητρη και οταν μας βρει,παει θα μας σκοτωσει πραγματικα. Προδωσα την εμποστοσυνη της και το χειροτερο ειναι πως ντροπιασα εκεινη μπροστα σε μια πολυ καλη της φιλη. Αυτο θα την εχει κανει εξαλλη. Δεν θελει να ντροπιαζεται μπροστα σε αλλους. Την κανει να φαινεται αδυναμη. Κοιταζω τρομοκρατημενη τον Δημητρη και το ιδιο με κοιταζει και αυτος μιας και μολις του εξηγησα τι εγραφε το μηνυμα.
"Τι θα κανουμε τωρα!? Πρεπει να σκεφτουμαι κατι!" Του λεω εντρομη και εκεινοα κανει βολτες μπροστα πισω για να σκεφτει.

"Τι να σου πω! Λογικα θα πρεπει να την περιμενουμε στην πορτα του σπιτιου μου και απλα να αντεξεις οτι σου πει! Βασικα,οτι μας πει." Λεει και πιανει το κεφαλι του και τραβαει μετεπειτα τα καστανοξανθα μαλλια του. Δεν υπαρχει περιπτωση να συμφωνησω στην ιδεα του Δημητρη,θα μας κατσαδιασει πολυ ασχημα χωρις να νοιαζεται αμα ειναι μπροστα ο Δημητρης,οπου θα πει ασχημα πραγματα για εκεινον.

"Μα τι λες ρε Δημητρη,καλυτερα να φυγω για Αγγλια παρα να την αντικρισω!" Του λεω και εκεινη την στιγμη χτυπαει το κουδουνι. Κοιταζομαστε για λιγα λεπτα εντρομοι. Τι θα κανω τωρα; Φοβαμαι,να την ακουσω να μιλαει. Ο Δημητρης πιανει το χερι μου και κατευθυνομαστε προς την πορτα. Ανοιγει με δυσκολια την πορτα. Απο εξω η μητερα μου βρισκεται νευριασμενη με το προσωπο της να εχει κοκκινησει απο τον θυμο. Εγω ξεροκαταπινω και αφηνω το χερι του Δημητρη. Ανοιγει το στομα της για να μου πει το κυρηγμα της.

"Κοριτσι μου,σε εμπιστευτηκα μου ειπες δεν τρεχει τιποτα με εκεινον τον σαχλο που ο πατερας του μας χρωστα τοσα χρηματα. Μου ειπες και ψεματα και θα πηγαινες να κοιμηθεις και με αυτον; Και το χειροτερο με εκανες και ρεζιλι στην μητερα του Κωνσταντινου. Θα νομιζει πως ειμαι μια ανευθυνη μανα! Την εχεις βαψει πολυ ασχημα κοπελα του,δεν θα ξαναβγεις εξω ποτε ξανα!" Με τραβαει απο τα μαλλια και εγω ποναω οσο δεν εχω ξαναπονεσει. Με βουτηξε απο τα μαλλια με τα βρομερα τεραστια νυχια της. Ο Δημητρης μπαινει μπροστα και με τραβαει προς το μερος του.

"Επειδη ο πατερας μου ηταν κακος ανθρωπος,δεν σημαινει πως ειμαι και εγω. Και θα ηθελα να συμπεριφερεστε στην Αγγελινα σαν ανθρωπο,οχι σαν να ειναι τερας!" Της φωναζει και εκεινη γελαει.

"Το αιμα του ειναι μεσα σου και αυτο δεν αλλαζει για αυτο θα παρω και εγω την Αγγελινα απο εδω περα και δεν θα σε ξαναδει ποτε!" Του φωναζει και με αρπαζει απο το χερι. Εγω προσπαθω να το βγαλω απο πανω μου,μεχρι που το καταφερνω.

Bad ThingsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora