Bad Things

61ο κεφαλαιο

Αφηστε κανενα σχολιο :)

Αγγελινα

Ακουω αυτον τον ενοχλητικο ηχο του ξυπνητηριου να χτυπαει ανελεητα. Λες και παω σχολειο δηλαδη,που ανοιγουν σχετικα συντομα. Το κλεινω και κοιταω το ρολοι. Ειναι οχτω μιση μονο. Σαν να ξυπνησα σχεδον για το σχολειο! Το πιστευετε; Οτι χειροτερο. Απλα απο σημερα εχω αρχισει τα φροντηστηρια για του χρονου που θα ειναι η πιο δυσκολη χρονια. Ετσι χαιρεταω την Ζωη οταν κατεβαινω κατω και τρωω ενα μεγαλο πρωινο για να με κρατησει ξυπνια και με ενεργεια. Το οτι εχω μαθηματα στο σπιτι και οχι δεν θα ειναι το μοναδικο και αρχιζουν απο τωρα με τρελαινει. Διοτι,φιλε ειναι ακομα καλοκαιρι,γιατι να διαβαζω;
Στις εννια ερχεται ο δασκαλος και τελειωνω στις εντεκα. Ηταν δυο πολυ βασανιστικες ωρες. Κανω καποιες απο τις ασκησεις που μου εβαλε και ντυνομαι γρηγορα να παω στον Τολη. Φοραω ενα τζιν σορτσακι με μια τυχαια λευκη μπλουζα.
Περπαταω τον δρομο του σπιτιου μου μεχρι το δικο του. Νιωθω πολυ νυσταγμενη μιας και χτες κοιμηθηκα κατα τις πεντε. Τρεις και μιση ωρες μονο δηλαδη. Τουλαχιστον να προσεξω μην με πατησει κανενα αμαξι και εχουμε αλλα.
Οταν φτανω στο σπιτι του,χτυπαω το κουδουνι και ανοιγει η μητερα του. Εγω της χαμογελαω και εκεινη ορμαει πανω μου με μια σφιχτη αγκαλια.
"Γεια σου Αγγελινουλα μου,τι καλα που μας επισκεφτηκες παλι!" Μου λεει χαρουμενα και εγω μουρμουριζω σιγανα ενα ευχαριστω. Με αφηνει απο την επωδυνη αγκαλια της και εγω κοιταζω στην τραπεζαρια για τον Τολη. Τους μονους που βλεπω ειναι ο Αρης με την Νεφελη,που μολις τωρα,λιγο πριν εξαφανιστω και παω στο δωματιο του,με καρφωνουν με τα ματια τους.
Τελεια!
"Σπιτι δεν εχεις να πας; Τι μας ερχεσαι εδω συνεχεια;"Σχολιαζει με ειρωνεια ο Αρης καθως τρωει τα δημητριακα του.

"Ισως τελικα πρεπει να με συνηθισεις. Θα ερχομαι συχνα εδω." Του λεω για να του παω κοντρα και χαμογελαω φευγοντας. Καθως ανεβαινω τις σκαλες ακουω εναν γδοπο. Σαν καπως να χτυπησε πολυ δυνατα το τραπεζι. Αμφιβαλλω αν το εκανε η Νεφελη,οποτε δεν εμεινε και καποιος αλλος. Εχω ξαναρθει νομιζω στο δωματιο του,αλλα δεν εχω ιδεα που ειναι ετσι περιπλανιεμαι λιγο στο μεγαλο σπιτι μεχρι που φτανω,νομιζω,στο δωματιο του. Χτυπαω την πορτα,αλλα δεν απαντα κανεις. Να την ανοιξω ομως; Δεν ξερω. Ε,καλα τωρα ποιος νοιαζεται; Ανοιγω την πορτα και βλεπω τον Τολη να κοιμαται και να ροχαλιζει μαλιστα. Ναι,καταπληκτικα μπορω να πω. Και καλα αυτος μου ειπε την ωρα και να παω σπιτι του,ενω κοιμαται. Και δεν ειναι αυτο,κοιμαται με το εσωρουχο του. Οσο τα ματια μου και η συνηδειση μου δεν θελουν να κοιταξουν το γυμνασμενο του κορμι,ριχνω μια ματια. Ειναι οντως πολυ γυμνασμενο. Το ματι μου παει και καπου αλλου,αλλα δεν χρειαζεται να σας πω και για αυτο το θεαμα. Τελικα αποφασιζω να τον ξυπνησω,μιας και απλα σπαταλαω χρονο περιμενοντας να ξυπνησει απο μονος του. Πηγαινω και τον σκουνταω στον ωμο να ξυπνησει.
"Τολη,Τολη,ξυπνα!" Του φωναζω,αλλα εκεινος τιποτα. Τον σκουνταω πιο δυνατα,μα τζιφος παλι. Κοιταζω να δω αμα εχει κανενα ποτηρι νερο κοντα του,μα δεν υπαρχει τιποτα. Ετσι τον πιανω και απο τους δυο ωμους και τον ταρακουναω. Εκεινος ανοιγει ξαφνικα τα καστανα ματια του.
"Με ωραια θεα ξυπνησα αυτο το πρωι." Χασμουριεται και εγω δεν σχολιαζω τιποτα σε αυτο που ειπε και αποσυρομαι στην καρεκλα που εχει στο γραφειο του.