Bad Things

58ο κεφαλαιο

Αγγελινα

"Οχι Δημητρη,δεν θα τον αφησω να με ακουμπησει. Ναι ξερω θα προσεχω. Ελα σταματα να ανυσηχεις. Τα λεμε αυριο,σε αγαπω." Κλεινω το κινητο μου. Ο Δημητρης εχει ανυσηχει τοσο πολυ για αυτην την βολτα μου με τον Τολη. ΚΑΙ τον ρωτησα για 500η φορα αμα ειναι ενταξει με αυτο και μου ειπε ναι ξανα. Τι να πω μπορει να μην θελει να μου πει οχι,δεν ξερω. Μα καλα,ο Δημητρης ειναι τοσο παρανοικος που νομιζε πως θα παω να θα το πω παρε με! Μολις αρχισει η βραδια. Του εξηγησα πως δεν προκειται να γινει αυτο. Βεβαια ειναι και λιγο γλυκο που ανυσηχει για μενα,αν και λιγο εκνευριστικο στο τελος. Φοραω ενα σορτσακι με ενα τυχαιο μπλουζακι,χωρις να βαφτω. Σιγα μην βαφτω και για τον Τολη! Χαρη του κανω,παρολο που ειχω και εγω καποια συμφεροντα. Φοραω τα πεδιλα μου και ειμαι ετοιμη να φυγω. Η μητερα μου,μονη της αυτην την φορα βρισκεται κατω στον καναπε μιλωντας στο τηλεφωνο. Εγω την χαιρεταω και εκεινη την στιγμη κλεινει το τηλεφωνο. Καλυτερα.
"Που πας αγαπη μου;"Πρωτη φορα μου εχει μιλησει τοσο γλυκα. Μαλλον εχει μαντεψει ηδη την απαντηση. Ισως να το ξερει ηδη,μιλωντας με την μητερα του. Θα ηθελα να δω το προσωπο της αμα την ελεγα στον Δημητρη. Θα ειχε παθει εφραγμα η γυναικα και εκεινη την στιγμη θα γελουσα και ταυτοχρονα θα πραγματοποιοταν το ονειρο μου.
Λιγο κακια σωστα;

"Παω να παρω τον Αποστολο απο το σπιτι του." Της απανταω και εγω ηδη φτασει στην πορτα με γρηγορα βηματα.

"Καλη μου,δεν χρειαζεται να μου τον αναφερεις με το βαφτιστικο του ονομα! Πες τον Τολη,δεν παραξηγουμε." Γελαει και εγω της χαμογελαω πικρα. Εμαθε και πως τον φωναζουν Τολη. Ναι,πηρε σιγουρα την μητερα του τηλεφωνο για να μην φαει μια πατατα οπως τοτε που κοιμηθηκα στον Κωνσταντινο. Εχω εξαφανιστει απο το σπιτι και περπαταω με αργα,πολυ αργα,βηματα προς το σπιτι του μιας και ειναι υπερβολικα κοντα με το σπιτι μου. Κανα δυλεπτο το παρα πολυ. Ετσι εχω φτασει σχεδον. Το σπιτι του ειναι πολυ μεγαλο αλλα οχι μεγαλυτερο απο το δικο μας. Χτυπαω το κουδουνι και μου ανοιγει η ιδια του η μητερα. Πω,ποση ακομα προσποιηση σημερα;
"Καλησπερα σας. Πως ειστε;"Χαμογελαω και μπαινω μεσα στο σπιτι του που ειναι αρκετα ευρυχωρο.
"Καλα κοπελα μου. Ο Τολης κατεβαινει. Μια μερα να δειπνεισουμε ολοι μαζι. Τι λες;"Με ρωταει χαμογελωντας. Δεν μοιαζει καθολου στον Τολη,ουτε στα υπολοιπα αδερφια του. Και μολις λεω για αυτα εκεινη την στιγμη εμφανιζεται ο Αρης με την Νεφελη. Οσοι δεν θυμαστε,καθομουν με την Νεφελη ενα μικρο διαστημα.