Bad Things

5ο κεφαλαιο

Αγγελινα

Φαινεται πως δεν θελει να μας ανοιχτει και να μας πει για την προσωπικη ζωη του.
"Λοιπον,ουτε εγω εχω κατι ενδιαφερον. Ζω σε ενα μεγαλο σπιτι και εχω κολλητο τον Τεο. Τιποτε το ενδιαφερον." Λεω και πιανω τον ωμο του Θοδωρη. Εκεινος με κοιταζει ανεκφραστα και επειτα κατεβαζει κατω το βλεμμα του.

"Λοιπον μεγαλε,τι εγινε και πλακωθηκατε;"Ρωταει ο Θοδωρης. Ευτυχως πως το ρωτησε αυτος,γιατι θα αναγκαζομουν να το κανω εγω και δεν θελω να φανω εγω η κακια. Εκεινος ξυνει νευρικα τον αυχενα του και κοιταζει ξανα προς τα κατω.

"Εμ, ντρεπομαι λιγο." Λεει και κοκκινιζει. Ω,ειναι πολυ ντροπαλουλης.

"Ελα μην ανησυχεις." Καποιες φορες νομιζω πως του μιλαω σαν να ειναι πενταχρονο.

"Λοιπον,μου αρεσε η Αρτεμης και το ανακαλυψαν εκεινοι. Και μετα αρχισαν να με χτυπανε και τα σχετικα." Μας εξομολογειται γρηγορα. Τον καημενο. Δεν ηξερα πως του αρεσε η Αρτεμης. Βασικα,τι της βρηκε; Πρωτον,ειναι κακια και δευτερον εχει αγορι.

"Και γιατι δεν τους πλακωνεις στο ξυλο;"Ρωταει ο Τεο.

"Προσπαθω και καποιες φορες τα καταφερνω,αλλα δεν εχω φιλους να με υποστηριξουν." Λεει και δεν μας κοιταζει στα ματια. Θα ντρεπεται παρα πολυ. Πλησιαζω πιο κοντα του.

"Μπορουμε να γινουμε εμεις οι νεοι σου φιλοι αμα το θελεις. Σωστα Τεο;" Του χαμογελαω και κοιταζω επειτα τον Θοδωρη.

"Φυσικα. Θα περασουμε τελεια!" Απανταει και του χαμογελαει και εκεινος.

"Δεν θελω να με λυπαστε." Λεει μονοτονα και σηκωνεται απο την θεση του φευγοντας απο το μαγαζι.

Κοιταζω προβληματισμενη τον Τεο. Μα γιατι δεν θελει να ανοιχτει σε κανεναν; Ακομα και ο ιδιος ειπε πως δεν εχει φιλους. Αυτο σημαινει πως θελει σωστα;
"Τι λες να κανουμε; Με μπερδευει παρα πολυ ο χαρακτηρας του." Λεω προβληματισμενη και εκεινος με κοιταζει αγανακτισμενα.

"Ξερεις κατι; Αμα αυτος δεν θελει, εγω τουλαχιστον προσπαθησα. Αφου δεν το θελω ο ανθρωπος,τι τον πιεζουμε;" Μου λεει και εγω κατα καποιον τροπο συμφωνω μαζι του,αλλα με εχει φαει η περιεργεια και το να τον κανουμε ξανα σαν τον παλιο Δημητρη. Τοτε,αμα δεν μας θελει ακομα για φιλους να μας ξεγραψει.

"Κοιτα κατα καποιο τροπο εχεις δικιο,αλλα δεν ειναι κριμα να μενει μονος του; Εγω θα ειχα αυτοκτονικες τασεις." Του λεω παραπονεμενη.