Bad Things

18ο κεφαλαιο

Μετα απο δυο εβδομαδςς

Τα πραγματα κυλανε χαλαρα εδω και δυο εβδομαδες χωρις κατι ιδιαιτερο να συμβαινει. Αυτο το διαστημα,εχουμε προσκολλησει στην ομαδα μας,εμενα και του Θοδωρη δηλαδη, και τον Κωνσταντινο. Βεβαια,δεν ειναι το ιδιο,διοτι εκεινος πηγαινει σε αλλο σχολειο,αν και συναντιομαστε τα απογευματα. Ειναι καλο παιδι,αλλα καποιες φορες πολυ ειρωνικος και απαιτητικος.
Απο την αλλη,
Ο Δημητρης καθεται ξανα μονος του οπως τον παλιο καιρο. Η Νικη ηθελε να καθισει μαζι μου,αλλα φυσικα και της απαντησα οχι. Μετα το περιστατικο που εγινε,την λυπηθηκα αλλα εως εκει. Ετσι,καθισε καπου μονη της παρεα με την σπασμενη μυτη της.
Εκεινος,δεν μας μιλαει πια. Γυρισε στον παλιο εαυτο του και καποιες φορες,μπορει και μια φορες στις δυο εβδομαδες,ερχεται με χτυπημενα μερη του σωματος του. Καποιοι δασκαλοι τον ρωτανε τι εχει παθει και αν ειναι καλα,αλλα εκεινος παντα απανταει:Καλα,απλα επεσα απο τις σκαλες.
Σχεδον παντα δινει αυτην την απαντηση. Δεν ξερω ποιος μπορει να του το κανει,διοτι ο Τολης,ο οποιος μου κολλαει ακομα,και ο Αρης δεν τον πειραζουν τοσο συχνα.
Αλλο ενα πραγμα που με ενοχλει,ειναι πως ο Δημητρης ειναι πολυ ευκολοπιστος και ετοιμος να δεθει με καποιον,με βαση αυτα που μας ελεγε η Νικη. Της δωθηκε πολυ ευκολα και το ιδιο εγινε και με την Αρτεμης.

Καθομαι στο τελευταιο διαλλειμα μονη μου στο παγκακι,διοτι ο Τεο ηθελε να μιλησει λιγο με την κοπελα του,την Αριαδνη. Η σχεση τους πηγαινει αρκετα καλα και αυτο που μου αρεσει ειναι πως δεν περναει περισσοτερο χρονο παραδειγματος χαρη με μενα,αντι για εκεινη ή το αντιθετο. Και το καλο με αυτους ειναι πως βρισκονται στην ιδια ταξη. Νομιζω καθονται και μαζι πλεον. Παντα βρισκει χρονο και για μενα και για την Αριαδνη,ετσι το μονο που με κανει να απορω ειναι ποτε βρισκει χρονο για διαβασμα. Οι γονεις μου αρχιζουν και με πιεζουν περισσοτερο, λεγοντας:Αμα δεν παρεις εικοσι στα μαθηματικα δεν θα ερθει ο Τεο σπιτι και δεν θα βγαινεις μαζι του για εναν μηνα.

Και αλλα τετοια διαφορα πραγματα,ετσι καποιες φορες πρεπει να σηκωνομαι και λιγο νωριτερα απο το σχολειο για να ξαναδιαβαζω καποια μαθηματα για να τα εμπεδωσω καλυτερα. Ευτυχως που δεν εχω παρει κανεναν βαθμο μεχρι στιγμης κατω απο αυτον που επιθυμουνε οι γονεις μου.
"Ελα Αγγελινα παμε. Χτυπησε το κουδουνι." Με φωναζει και ο Τεο και βγαινω απο τις περιπλοκες σκεψεις μου.
Ο καθηγητης ερχεται πολυ γρηγορα και ετσι μπαινουμε αμεσως γρηγορ μεσα. Σωριαζομαι στο θρανιο μου και βαριεμαι την ζωη μου. Το να μην εχεις διπλανο κανει πολυ δυσκολα τα πραγματα. Ακομα και με την Ηρω που καθομουνα,ανταλλασαμε και μερικες κουβεντες. Ποια εχω μεινει να σκεφτομαι απλα.
Μετα απο μιση ωρα ο καθηγητης βγαινει για λιγο εξω. Επικρατει φασαρια και εγω απλα καθομαι βαριεστημενη στο θρανιο μου. Μεχρι που ο απο πισω μου,ο Νικος, με σκουνταει.

"Ε,Αγγελινα! Απο τον Δημητρη." Μου πεταει ενα χαρτακι και εγω τον ευχαριστω. Το ανοιγω και επειτα αρχιζω να το διαβαζω. Βεβαια,ειμαι παρεξενεμενη μιας και εχουμε καιρο να μιλησουμε.

Γεια,θα ηθελες να βγουμε πουθενα σημερα,μιας και ειναι και Παρασκευη;

Λεει το χαρτακι και εγω προβληματιζομαι. Δηλαδη τι,οποτε μας θυμαται θελει να βγαινουμε μαζι;

Ενταξει....θα πω και τα παιδια.

"Δωσε του το πισω." Λεω στον Νικο,αλλα εκεινος το ανοιγει σιγα κοιταζοντας με πονηρα.

"Ε,αστο!" Του φωναζω και παλευω για να του παρω το χαρτακι απο τα χερια.

"Αγγελινα και Δημητρης!" Φωναζει τραγουδιστα και μερικοι γυρνανε και μας βλεπουν.

"Τι λες ρε,οχι! Κανεις σαν παιδι,αστο βρε!" Του λεω γελωντας και εκεινη την στιγμη,καποιος αλλος απλωνει το χερι του και μας το παιρνει. Σηκωνω το βλεμμα μου και βλεπω τον Δημητρη. Δεν λεει τιποτα και παιρνει αυτο το χαρτακι και το πεταει στον καδο. Σαν γρουσουζης που ειναι,εκεινη την ωρα μπαινει ο καθηγητης. Εγω γυρναω γρηγορα μπροστα και ο καθηγητης αρχιζει να φωναζει τον Δημητρη,αλλα τον αφηνει να μεινει μεσα χωρις να παρει απουσια.
Το κουδουνι χτυπαει και αφου λενε κατι αστεια με τον Νικο πλησιαζω τον Δημητρη.
"Ελα τι εγινε; Θα βγουμε με τα παιδια μαζι σημερα; Πως και μας θυμηθηκες;"Του λεω λιγακι ειρωνικα.

"Δεν ημουν πολυ καλα ψυχολογικα τον τελευταιο μηνα." Μου λεει νευρικα. Τον πιστευω,μιας και δεν μου εμοιαζε και πολυ καλα αυτον τον τελευταιο μηνα. Εχουμε καθισει στο παγκακι μιας και εχει χτυπησει το κουδουνι για να φυγουμε εδω και λιγα λεπτα.

"Επισης,δεν θελω να βγω μαζι με τα παιδια. Εμ...θελω να βγω μαζι σου." Τι;

Τι;

Τι εννοει μονο μαζι μου; Τον κοιταζω παραξενα. Δηλαδη σαν ραντεβου η σαν φιλοι μονο; Καθως εγω δεν εχω απαντησει ακομα,εκεινος σηκωνεται απο το παγκακι και φευγει σκυμμενος.

"Ει! Που πας;"Του φωναζω και εκεινος γυρναει το κεφαλι του.

"Την σιωπη σου την εκλαβα ως οχι." Μου λεει και εγω πηγαινω κοντα του. Ωστε εγω τι να πω τωρα; Επρεπε να ηταν εδω ο Τεο να με συμβουλευε.

"Ενταξει δεν εχω προβλημα να βγουμε." Του λεω και εκεινος μου χαμογελαει.

"Ως φιλοι." Συμπληρωνω αν και φαινεται πως το ειπα απλα για τον εαυτο μου και πως εκεινος δεν το ακουσε.

"Ω-Ωραια ευχαριστω. Αν ειναι θα συνεννοηθουμε το απογευμα." Μου λεει νευρικα και φευγει. Εγω παθει ενα μικρο σοκ αυτην την στιγμη. Ενταξει Αγγελινα ηρεμησε,φιλικα θα το εννοουσε. Αμεσως εσυ να σκεφτεις το αλλο.

Πρεπει λογικα να μιλησω με τον Τεο να δω τι θα μου πει εκεινος. Με την τσαντα στον ωμο ψαχνω τον Τεο. Τον βλεπω να φιλιεται με την Αριαδνη,οποτε καλυτερα να μην τον ενοχλησω.

Λογικα θα βαλω και αυριο αμα προλαβω γιατι θα παω εκδρομη και θα γυρισω την Πεμπτη :/

Βασιλινα💎